คนไรบ้าต่อ1 
      กินก๋วยเตี๋ยวเสร็จก็เดินไปร้านสตาร์บัคส์ อยู่ที่นั่นไม่นานก็รีบกลับวิลล่า ถึงวิลล่าแล้วรู้สึกสังหรณ์ยังไงบอกไม่ถูก 
      ที่หน้าประตูตึก ผมแตะการ์ดประตูเปิดได้ แล้วขึ้นไปยังห้องพักที่เคยอยู่ แต่พอถึงประตูห้องผมไขกุญแจเข้าไปไม่ได้แสดงว่าห้องผมโดนยึดแล้ว
      เศร้าครับเศร้ามาก แล้วคืนนี้จะไปนอนที่ไหน เท่าที่นึกได้คือแม็คโดนัล ปากซอยลาดพร้าว 116
      ผมออกจากวิลล่าแล้วเดินไปที่แมคฯ  
      ดึกเข้าดึกเข้าความง่วงงวดเข้ามาทุกทีเลยนอนอยู่ในร้านจนสายๆวันต่อมา ตื่นขึ้นมาไม่สบายเนื้อตัวเลย
      ด้วยความที่จนตรอกเข้าไปแล้ว ชีวิตโดดเดี่ยวทั้งไม่มีเงินมากพอ จะมีก็ไม่ถึงพัน
      ยังไงคืนสองคืนนี้ต้องหาที่นอนให้ได้พอดีผมเคยมาพักที่เอสที เลยไปเปิดห้องนอนแบบรายวัน นอนอยู่ได้สองสามคืนก็หมดเงิน
      ไม่มีที่ไปแล้ว เลยไปอยู่ที่แมคฯ ผมอยู่ที่นั่นร่วมสองอาทิตย์ โทร.ไปหาลูกว่ามีเงินพอจะให้พ่อบ้างมั้ย ลูกบอกพอได้ จะโอนให้สองร้อย 
      อีกวันให้ลูกโทร.หาอดีตภรรยา อดีตภรรยาบอกให้ได้สองร้อยนะ
      แล้วชีวิตจะไปเหลืออะไร ไปทางธรรมดีมั้ย เลยโทร.หาแม่ชีหลง(เพื่อนสาธิตฯ)ว่าอยากจะบวช
      แม่ชีหลง บอกอีกสองสามวันจะไปกรุงเทพฯ แล้วเรานัดเจอกัน แม่ชีจะพาไปหาวัดให้อยู่
      สามเดือนผ่านไป ผมกลับมากรุงเทพฯ แล้วจะเอายังไงกับชีวิตดี มีเงินอยู่หมื่นสองหมื่น เลยไปหาห้องเช่าอยู่ในซอยสุขุมวิทยี่สิบสอง
      ตอนนั้นเงินใกล้หมดเต็มที เลยหางานทำ ได้งานเป็นคนขับรถให้คนญี่ปุ่น 
มีตอนต่อจากนี้...