สวัสดีเพื่อนชาวพันทิปที่เลี้ยงแมวหรือสัตว์เลี้ยงแสนรักทุกท่านครับ วันนี้อยากจะมาแชร์เรื่องราวของน้องแมวที่ผมเลี้ยงครับ

  ปกติผมเป็นคนไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ แต่เผอิญได้แฟนเลี้ยงแมว ชื่อเกี๊ยว เพศเมียเป็นพันธุ์ไทยผสมเปอร์เซียสีขาว ขนสั้น ตาสีเทา สวยนวลเลยครับ เราเห็นก็ว่ามันน่ารักดี ตลอดเวลาที่คบกันเราก็ช่วยกันเลี้ยงดูแลไปไหนเอาไปด้วย เจ็บป่วยก็พาไปหาหมอ ค่อนข้างอายุยืนครับ เพราะเลี้ยงกึ่งปล่อยๆ เป็นนักสู้ ไม่กลัวหมา จนเราผูกพันธ์กับมัน ขอเอามาเลี้ยงไว้ที่บ้านเราเอง เพราะมีพื้นที่วิ่งเล่น แล้วไม่มีรถผ่าน แฟนก็แวะมาเรื่อยครับ จากคนที่ไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ก็กลายเป็นทาสแมวเต็มตัวครับ ตามใจทุกอย่าง จนวันนึงเกิดเหตุการณ์เลิกรากันกับแฟน แฟนขอเอาแมวคืน เราก็ต้องจำใจให้ครับ เพราะไม่ใช่ของเราแต่แรก เลยบอกแฟนไปว่า "ถ้านางมีลูกขอลูกนางสักตัวนะ" นางก็ไม่ขัดอะไร เราก็ทนเหงา คิดถึงแมวมากกว่าแฟนเก่าอีกครับ ยังขอแวะไปเล่นให้อาหาร ถามตลอด ว่าแมวท้องรึยังๆ จนแฟนก็มีแฟนใหม่ เขาก็ไม่สะดวกใจให้เราไป เราก็อ่ะเข้าใจ ณตอนนั้นก็ทำใจอยู่นานครับเรื่องแมว ว่าคงไม่ได้เลี้ยงแล้วแน่เลย แต่ก็ตั้งใจมาก อยากได้อยากเลี้ยงลูกของเกี๊ยว ตอนแรกก็ตัดใจแล้วครับ จนวันนึงแฟนเก่า นางก็โทรมาบอกว่า"คอกนี้สนใจมั้ย มาเลือกเอา ใกล้ให้หย่านมแล้ว" ผมก็ไม่รีรอครับ รีบไปเลย พอเจอสภาพแต่ละตัวคือ มีทั้งแบบขนสั้นขนยาว แต่จะมีตัวนึง ที่ดูขี้เหร่มากครับ เชื้อราขึ้นแทบทั้งตัว ดูป่วย ไม่ค่อยแข็งแรง ผมเลยเกิดสงสาร และเป็นเพศเมียเลยขอตัวนี้ไปแล้วกัน ก็อ่ะตกลง ได้ตัวนี้แหละ พอกลับมาบ้าน ผมก็รีบไปซื้ออาหารแมวเล็ก จานชาม ไซริงค์เผื่อน้องกินยาก แม่ก็ด่ายับครับ ว่าเอามาอีกแล้ว !! เลี้ยงทำไม !! แม่ไม่เลี้ยงนะ 55ตามสูตรครับ แต่ผมตั้งใจแล้ว โดยไม่คิดอะไรเลย ทีนี้ก็ตั้งชื่อครับ คือคิดไว้แล้ว ว่าชื่อแคท เป็นตัวละครที่ชื่นชอบในเกมๆนึงครับ แต่คนก็เข้าใจว่า แคทที่แปลว่าแมวหรอ 55 ก็เลย เลยตามเลยครับ เพราะเรียกแคท!ปุ๊บ นางก็มิ้วๆขึ้นมาทันที ใจทาสจะละลายในความน่ารักของนาง แต่สภาพคือมอมมากครับ อาบน้ำให้ก็ยังไม่ได้ ได้แค่เอาผ้าชุบน้ำเช็ดๆ แปรงๆขนน้อยๆให้ สิ่งที่ตามมาคือ เชื้อราเริ่มขึ้นตามตัวเราครับ ก็รู้อยู่แล้วว่าต้องติด แต่ก็รักครับ พาไปหาหมอ รักษา ฉีดยาฉีดวัคซีนครบ ให้วิตามิน กินของดีๆ ก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับครับ ผมเองก็ทายาเชื้อราที่ถูกที่สุดครับ55 ละก็ซักผ้าซักผ้าห่มตากแดดจัดๆตลอด ก็เริ่มดีขึ้นครับ พอโตขึ้นเรื่อยๆก็เริ่มเหมือนเกี๊ยวเปะ ผมดีใจมากครับ เหมือนกับว่า ส่งตัวแทนมาให้แล้วนะ ร่าเริงเลี้ยงง่าย แข็งแรง วิ่งทั้งวัน แรกๆก็สอนเข้ากระบะทรายครับ น้องก็สอนง่ายรู้เรื่อง แต่ยังกลบไม่เป็น ยังฉี่เลอะเทอะรอบๆ ละก็ตั้งใจแล้วว่าจะเลี้ยงกึ่งปล่อยๆ ทุกระบบปิดหรือปล่อย ก็มีข้อดีข้อเสียเหมือนกัน แต่เราเคยเลี้ยงมาแบบนี้ก็เอาแบบนี้แหละ ผ่านไปก็เริ่มไม่ใช้กระบะแล้วครับ เข้าข้างนอก เปิดประตูปุ๊บก็วิ่งออกไปจัดการธุระตัวเองตอนเช้าทุกวัน ยกเว้นหน้าฝนครับ นางจะไม่ออกไปไหนเลย ใส่เตียงใส่โซฟาใส่ที่นอนคน กลิ่นหึ่งเลย หน้าฝนแคทกวนมากเลยครับ ลำบากทั้งคนทั้งแมว แต่ก็จัดการไปตามสถานการณ์ แคทไม่ชอบเปียก ไม่ชอบน้ำ เป็นเชื้อราแต่เด็ก นางจะกลัวการอาบน้ำมาก พยายามแล้วครับทั้งฝักบัวขันกะละมังน้ำอุ่น ดิ้นสู้ตายครับ แจกรอยสักให้ผมตลอด แต่ก็พยายามนานๆทีอาบน้ำครับ พอแห้งปุ๊บ เอาตัวไปคลุกดินตลอด เห้อ หมดกัน ก็ยังกอดยังหอมบอกรักทุกวันครับ วันดีคืนดีเอานกเอางูเอาหนูมาไว้หน้าบ้านบ้างในบ้านบ้าง แม่ด่ายับเลย 55 แต่เราก็จะ"ขอบคุณนะน้องแคท พี่รู้ว่าน้องอยากตอบแทนใช่มั้ยคะ " ให้แมวเลียของโปรด กินไม่ถึง10วิ หมดซองอยากพาไปลงแข่งมาก55 น้องสาวเองก็ช่วยเลี้ยงครับ ก็เริ่มผูกพันจนเป็นน้องในบ้าน ทุกคนก็จะเรียกว่าน้องแคท เวลาผ่านไป นางก็เริ่มป่วยหนักครับ ไม่กิน ซึม นอน ก็เลยหาอาหารเปียกแมวเลียที่ชอบก็กินคำสองคำ ผมเห็นแล้วใจไม่ดี เลยพาไปรพสัตว์ ตรวจๆดู ปรากฏว่า ในช่องท้องหรือลำไส้นี่แหละครับติดเชื้อไรสักอย่างมันนานเลยจำไม่ได้ว่าเป็นไรแน่ สาเหตุคร่าวๆน่าจะของที่กินอาจจะน้ำหรืออาหารไม่สะอาดหรือกินไรข้างนอกมา ละก็เช็คแถวคอว่าโดนตัวผู้ผสมมามั้ย ติดโรคไรมารึเปล่าก็ไม่ครับ ทีนี้หมอเลยว่า ต้องผ่าออก ยกมดลูกออก ผมมีเงินไม่มาก หมอเลยแนะนำว่าให้ไปทำหมันก็ช่วยได้ที่ปศุสัตว์ ไม่รีรอรีบเอาไป ปรากฏว่าไม่ทันครับ ปิด พากลับบ้านนอนกอดทั้งคืน น้ำตานางก็คอลๆ เราก็พลอยร้องไปด้วย ได้แต่โทษตัวเอง ละภาวนาให้เช้าไวๆ พอเช้ามาอาการไม่ดีแล้วครับ รีบพาไปปศุสัตว์ รอคิวสามคิว มีคนมาแต่เช้าเลย น้องหมาน้องแมว พอได้คิวก็บอกว่าหมอแนะนำมาว่างี้ๆ ให้ทำหมัน เขาก็โอเค โปะยาสลบทำตามขั้นตอน เราก็ขอยืนดูได้มั้ยตอนผ่า เขาก็ให้ดูครับ ผ่าออกมาเห็นเลยครับ ว่าไส้บวมจนใกล้แตกแล้วครับ พี่เขาบอกว่าช้ากว่านี้ไม่ทันแล้ว เราก็เลยบอก"ผมร้องไห้ตั้งแต่นั้งรอแล้วครับพี่ พี่ช่วยหน่อยนะครับ " เห็นแผลแล้วผมรู้สึกผิดมาก ว่าแคทมันต้องอดทนขนาดไหน คงเจ็บปวดมากแต่บอกไม่ได้ ได้แต่นอนๆ อย่างเดียว ผ่านไปพอพี่เขาว่าเสร็จแล้ว ต่อไปนี้มีลูกไม่ได้แล้วนะ พยายามให้กินน้ำสะอาด เราก็โอเค ขอบคุณมากครับ ใส่ตะกร้ากลับบ้าน นางก็ยังไม่ฟื้นครับ พามานอนอยู่บ้านลิ้นห้อย เริ่มรู้สึกตัว ตอนนั้นตลกมากครับ แมวเมายา คนก็เริ่มใจชื้นขึ้น แม่ก็ถามตลอดเริ่มเป็นห่วง พอฟื้นก็กินยัลเลยครับ ทั้งเม็ดทั้งเปียกแมวเลีย โอ๋กันทั้งบ้าน เวลาผ่านไปนางก็แข็งแรงเดินไปเดินมาในบ้าน ไปนอนห้องนั้นห้องนี่ ไปอ้อนแม่อ้อนน้องป้อนแมวเลีย ฝนเล็บไปทั้งบ้าน ตามประสา ตัวผมเองต้องไปทำงานตจว น้องก็เรียนตจวครับ แม่เลยรับหน้าที่เลี้ยง แล้วก็ตามแผนครับ แม่รักหลงเต็มเปา กินอาหารเช้ากินไรก็แบ่งให้แคทตลอด ไม่เคยขโมยกิน นั่งรอเป็น ไก่นึ่งจะชอบมาก มองตามทุกคำที่เราเอาเข้าปาก ทำจมูกมุ๊บมื๊บใส่ น้ำตาคลอก็มี จนต้องใจอ่อนให้กินด้วย แม่ก็กลายเป็นทาสเต็มตัวครับ ตอนผมอยู่ตจวคิดถึงมันมาก คอลมาคุยกับแม่ได้แปปเดียวนอกนั้นคุยกับแมวยาวเลยครับ จนมีเแหตุให้กลับมาทำงานที่บ้าน ก็โอเค กลับมาหาแมวที่เรารักต่อ แล้วมาถึงวันเฉียดตายอีกวันครับ วันนั้นวันหยุดผมกำลังออกไปว่าจะไปขับรถเล่นหาที่นั่งชิลล์กับเพื่อนๆ ออกไปไม่ทันไร น้องสาวโทรมาบอกหมากัดแคท ร้องห่มร้องไห้ ในใจนี่น้ำตาเราคลอแล้วครับ ถามเป็นไงบ้าง บอกโดนหมาสองตัวรุม งับ (หมาตรงข้ามบ้าน หมาแบบหมาไส้กรอกอ่ะครับ ตัวไม่ใหญ่ ไม่รู้เรียกพันธุ์อะไรปกติมันไม่กล้ามายุ่งครับมันเห็นแคทอยู่กับคนตลอดมันจะไม่กล้าเข้ามาเลย อิแคทก็สู้ครับเวลาคนอยู่ แต่ถ้าคนไม่อยู่วิ่งหนีเข้าบ้าน ) ต่อครับ ตัวแรกงับที่คอ ตัวสองงับที่ลำตัว แต่น้องวิ่งออกมาไล่ทัน เพราะได้ยินเสียง มันเลยปล่อย หมาก็วิ่งหนีไป ผมก็ยกเลิกนัดทุกอย่าง กลับมาบ้าน น้องก็รีบอุ้มไปรพสัตว์ สภาพแคทคอตกแล้ว หายใจโรยริน แต่หมอบอก ไม่โดนจุดสำคัญ คงช็อคตกใจ อาจมีเคล็ดบ้าง ตามตัว ผมกับน้องก็อ่ะโอเค ไม่ถึงกับตุย ก็รักษาไปครับ อยู่รพสัตว์ไม่รู้กี่วัน ลืม แต่ก็หายครับ เกือบหลับแต่ก็กลับมาได้ มันอึดถึกทน9ชีวิตจริงๆ ทีนี้ก็เริ่มไม่ให้ออกแล้วครับ เรียกเข้าบ้าน ก่อนคนจะออกไปไหน แล้วก็ล็อค ถ้าจะให้เล่นหน้าบ้าน คนก็จะอยู่หน้าทีวีครับ มองไปก็จะเห็นหน้าบ้าน นางก็จะอยู่แค่บันไดบ้านครับไม่ออกไปไกล เพราะนางก็คงกลัว เวลาผ่านไปปีใหม่สงกรานต์ผมก็จะอวยพรแคทตลอด ขอบคุณเขาตลอด ที่อยู่มาจนทุกวันนี้ จนปีใหม่นี้2568 ผมได้อยู่เคาท์ดาวน์กับแคทครับ มีความรู้สึกขี้เกียจออกไปไหนห่วงแมวเรื่องพลุ ก็เลยอยู่ด้วยกัน แม่กับน้องไปข้างนอกครับ ก็ให้อาหารเอามาอุ้มมาแกล้ง ทั้งจุ๊บทั้งหอม บอกรัก จู่ๆนางก็มานอนที่อก นานจนจำไม่ได้แล้ว ว่าขึ้นมานอนบนอก แบบไม่บังคับ ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่คราวนี้แปลกจู่ๆก็เดินมานอนทับอกเราเอง ก็เลยแซวๆว่า "หนาวล่ะซี้ !! ไม่ให้ไปไหนหรอกนะ อยู่แบบนี้แหละ ไปอีกหลายๆปีด้วยกัน จนพี่..จะตุยก่อนนะ ห้ามตุยเด็ดขาด พี่..รักหนู" และแล้วพลุก็ดังขึ้นๆ นางก็ดิ้นๆ ผมก็กอดไว้แน่น พาเปิดหน้าต่างดู ก็ไม่ดู กลัว ก็เลยพานอน ตอนนั้นเหมือนใจหวิวๆแล้วครับ เหมือนมีไรดลใจให้เราอยากอยู่กับนางยากเล่นกับนาง นางก็ไม่ขัดนะครับ ให้อ้อนให้จับ ยอมทุกอย่าง กำลังว่าจะอาบน้ำให้ แต่อากาศเย็นมากครับ เลยผ่านไปก่อน ผ่านปีใหม่มาได้อาทิตย์นึง จนวันที่11ม.ค.วันเด็กครับ ที่กลางซอยจัดงานวันเด็ก หมาเยอะมากครับ มันกลัวคน ตรงกลางซอย มันก็คงจะเดินไปเดินมาผ่านหน้าบ้านผม แล้วก็อย่างที่ทุกคนคิดครับ มาถึงตรงนี้ผมได้พิมพ์ทั้งน้ำตา ยังไงก็จะพยายามพิมพ์ให้ถูกครับ เหมือนมีลางสังหรณ์ ผมตกลงกับเพื่อนไว้ว่าจะฉลองปีใหม่ที่หน้าบ้าน หรือที่ร้านดี ผมซึ่งเจ้าของบ้านก็ได้แต่วุ่นกับการเตรียมของ ใจกว่าเอะแล้ว แมวมันไปไหนนะ คงแถวนี้แหละ ใต้บ้านมั้ง ก็ไม่ได้ไร เพราะเห็นอยู่ไวๆ ทีนี้ผมเลยจะออกไปซื้อของที่ตลาด ตอนแรกก็จะรอเพื่อนให้พร้อมแล้วไปซื้อด้วยกัน แต่กลัวดึกเลยอาสาไปซื้อเอง แล้วผมก็ล็อคหน้าบ้านครับ ปกติออกไปแปปเดียวจะไม่ล็อค แต่วันนั้นเห็นคนเยอะกลางซอย ก็เซฟๆไว้ก่อนดีกว่า ผมก็แวะรับเพื่อนคนนึงไปตลาด คุยกันตลอดทาง ว่ากินร้านหรือกินที่บ้านดีวะ วันนี้กุลังเลมาก ไม่รู้เป็นไร แบบนี้ไม่ดีเลยนะต้องมีเหตุแน่เลย เพื่อนก้บอกกินทั้งบ้านทั้งร้านเลย ก้พากันขำ ไม่คิดไร เลยถึงตลาดก่อนแล้วกัน พอจอดตลาดเพื่อนอีกคนโทรมา ไปกินร้านมั้ยจะได้ง่ายดี สะดวกกับทุกคนเพราะอากาศเย็น บ้านผมไกล มันค่ำแล้ว ถ้าตั้งแต่หัวค่ำคงไม่มีปัญหาไรกัน ผมก็ลังเลชั่งใจอยู่นาน ว่ายังไงดี สุดท้ายก็เลยบอกเพื่อนไปร้านก็ได้ งั้นเดี๋ยวกลับไปเก็บของหน้าบ้าน อาบน้ำก่อน ค่อยออกมาใหม่ ผมก็เลยแวะส่งเพื่อนที่มาด้วยกันแล้วกลับขับบ้าน ตอนนั้นใจลอยหวิวๆแล้วครับ รู้สึกได้ว่าแปลกๆ แต่ก็ไม่คิดไรกลับมาบ้าน เปิดประตูเข้าบ้าน ก็เรียก "แคทๆ !เอ้ไปไหนน้า ไม่เห็นเลย ปกติจะมานั่งรอบนชานบ้าน เสมอ เวลานางไม่อยู่ในบ้าน แต่กลับมาไม่เห็น เดินดูห้องน้องห้องตัว ทุกส่วนในบ้านที่นางเคยอยู่ ไม่เห็น เลยว่าสงสัยห้องแม่แน่เลย แต่ห้องแม่ล็อคครับ แม่นอนไปแล้ว เลยว่าน่าจะอยู่ในนั้นแหละ ผมก็อ่ะ ไม่ได้เคาะถามหรือไร ก็อาบน้ำ ทำไรเสร็จ ก็เลยออกไปเลย สังสรรค์ตามประสา ยังคุยเรื่องแมวกับพี่ที่รู้จักโต๊ะข้างๆ ว่าพี่ก็เลี้ยงแมวส้มใช่มั้ย นั่นนี่ แต่มันตายวิ่งออกถนน เราก็ยังโอ้ น่าสงสารจัง ถ้าเป็นเราก็คงเสียใจเหมือนกัน สังสรรค์เสร็จเที่ยงคืนได้เวลากลับบ้านครับ จากกลางซอยคนเยอะๆตอนนี้เงียบ ซอยมืด ขับเข้าบ้านก็ยังมองมุมตรงที่แคทนั่ง ยังอุทานว่า เอ้ แปลกจัง หายไปไหน อยู่ห้องแม่แหละ อ่ะอาบน้ำเข้านอน เช้ามาได้ยินเสียงแม่ทำนั่นนี่ ผมก็นอนต่อจนสิบโมงครับ ลุกไปอาบน้ำเดินสวนกับแม่ก็ถามอยู่ ว่าแคทนอนห้องแม่มั้ย แม่ก้ว่า"ไม่เห็นนะ แม่นึกว่านอนกับเธอ" เอาแล้ว ยังไม่คิดไร อาบน้ำจนเสร็จแต่งตัว คว้าขนมเขย่าๆ เผื่อวิ่งมา และแล้วครับแม่เดินไปหลังบ้าน แม่กรี๊ด!! เรียกชื่อผม...! มันอยู่นี่จริงๆ มันแข็งแล้ว ปนเสียงหลงร้องไห้ สะอื้น แคทใครทำหนูๆ ผมนี่รีบลงไปหลังบ้านที่เป็นทุ่งนา สายตาหางตาไม่อยากมองเลยครับ ไม่อยากเชื่อด้วย ว่าคือแคทจริงๆ ผมเข่าอ่อนลงไปกองกับพื้นลูบตัว ท่อนบนแข็งลิ้นห้อย มีเลือดออกที่ปาก ช่วงตัวตั้งแต่หลังลงไปยังอุ่นๆอยู่ครับ ขนยังนิ่ม ตาไม่หลับ ผมช้อนร่างแคทขึ้นมากอด ได้แต่รู้สึกผิดไปหมด พูดแค่ว่าพี่..ขอโทษ ที่พี่ล็อคบ้าน แม่ก็รีบโทรหาน้องสาว พอรู้ก็ปล่อยโฮกันหมด น้องก็รีบกลับมา ตอนนั้นผมก็น้ำตามาแล้วครับ ดูแผลดูไร ไม่เหวอะ น่าจะโดนงับคอแล้วคอหัก มีคราบฉี่ที่หาง พอน้องสาวมาก็ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้า เช็ดปากเช็ดมดออกหมด หว่างนั้นก็ทั้งถามกันว่ามันตอนไหน ใครอยู่บ้าน สาเหตุจากอะไร ไปดูรอบๆบ้านก็เห็นรอยเท้าหมาหน้าบ้าน กับรอยเลือดรอยโคลนนิดหน่อยหลังบ้าน *ตรงนี้ผมจะเล่าว่าเหตุการณ์น่าจะประมาณไหนนะครับ หมาน่าจะแถวๆนั้นแหละ พอคนเยอะมันก็หนีมาทางบ้านผม ซึ่งแคทนางจะอยู่หน้าบ้านชมวิวบนที่นั่งประจำ พอหมาเข้ามาเขตบ้าน นางก็คงจะหนีเข้าบ้านครับ นางเปิดประตูเป็น(ประตูเลื่อน) พอหมามันเห็นว่ามีแมวกุกๆกักๆเลยวิ่งขึ้นมาไล่ ที่แรกที่แคทต้องทำคือวิ่งเข้าหน้าบ้าน แต่บ้านล็อคเปิดไม่ได้