สวัสดีทุกคนนะคะ ขอโทษที่รบกวนเวลาทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ
ช่วงนี้เราเหนื่อยมากๆ เราพึ่งขึ้นมหาลัยปีแล้วก็รู้สึกแย่มากๆที่สอบตกวิชานั้นซ้ำๆจนเหมือนอาจจะต้องซ้ำ ไหนจะงานโปรเจกต์กลุ่ม แล้วใกล้ช่วงสอบไฟนอลแล้วด้วย มันรู้สึกเฟลๆและเหนื่อยมากๆค่ะ
เริ่มรู้สึกเกลียดตัวเองที่พยายามมาไม่พอ พ่อแม่ไม่เคยกดดันเรื่องเรียนนะคะ แต่พอเป็นแบบนี้แล้วรู้สึกว่าเราก็ควรทำให้ดีที่สุด แต่ผลก็ยังออกมาแย่อยู่ดี มันผิดหวังแบบบอกไม่ถูกอ่ะค่ะ รู้สึกตัวเองไม่ดีพอ ไม่เก่งพอไม่ก็คิดว่าตัวเองไม่มีอะไรดีเลย เหมือนเป็นภาระพ่อแม่บ้าง

ก่อนหน้านี้เคยไปหาจิตแพทย์ค่ะ อาการก็เริ่มดีขึ้น แต่พอช่วงโควิดมาก็ไม่ได้ไปอีกเลยค่ะ  แล้วก็คิดด้วยว่าค่าหมอค่ายาจะแพงเกินไป คุณพ่อทำงานอยู่คนเดียว เราไม่อยากให้ท่านเหนื่อยแล้วก็เป็นห่วงเรา

เราอยากรู้ว่าทำยังให้รู้สึกยอมรับความผิดพลาดของตัวเองได้ รักตัวเองมากขึ้น ให้อภัยตัวเองได้ 
อารมณ์พวกนี้มันส่งผลกระทบกับการเรียนและการใช้ชีวิตของเราระดับนึงเลย
เราไม่อยากเหนื่อยกับการมีชีวิตแล้วค่ะ 

ไม่กล้าปรึกษาคนรอบข้างด้วย กลัวพวกเขาเหนื่อยหรือรำคาญเรา ไม่ก็บางคนจะออกแนวซ้ำเติมว่าเราอ่อนแอเกินไป 

รบกวนขอกำลังใจไม่ก็คำแนะนำด้วยนะคะ