พอนึกถึงเรื่องเครียดมากๆ ณ ปัจจุบัน และ อดีตแย่ๆที่เคยผ่านมา แบบไม่ได้ตั้งใจจะคิดถึง
(จู่ๆมันผุดขึ้นมาในหัว)
แว้บนึง และ ปากมันก็หลุดพูดเองว่าอยากตาย (ทั้งที่ใจไม่ได้คิดเรื่องตายเลย) พูดซ้ำๆ ประมาณหลายรอบและพูดเร็วมาก แล้วเริ่มเอามือบีบคอตัวเอง บางทีก็จิกผม ไม่ก็ตบหน้าตัวเอง เพราะมือมันไปเอง จนกว่าจะเริ่มสงบสติลงก็ค่อยๆคลายอาการ ซึ่งเราจะควบคุมตัวเองได้หลังจากอาการมันเพลาลง และก็กลับมาปกติ แล้วสักระยะหนึ่ง ก็จะเป็นอีก และ ลองมาสังเกตตัวเอง ก็ ทำแบบนี้ทุกวันเลย มันเรียกว่าการระบายอารมณ์หรือป่าว
(ปล.เราเป็นคนชอบอยู่คนเดียว พูดคนเดียว แต่เข้าสังคมได้ ตอนอยู่กับเพื่อนจะไม่มีอาการแบบนี้ออกมาสักเท่าไหร่แถมจะเป็นคนตลกฮาๆด้วย)
และเราเคยมีอดีตแย่ๆค่ะ และ ปัจจุบันก็ยังมีเรื่องให้ต้องพยายามอยู่เหมือนกัน จนเราอยากรู้ตัวเองว่ามันเป็นระยะของโรคทางจิตหรือป่าว?
มันคือการระบายอารมณ์จากเรื่องที่เครียดมากไป หรือโรคทางจิตคะ?
(จู่ๆมันผุดขึ้นมาในหัว)
แว้บนึง และ ปากมันก็หลุดพูดเองว่าอยากตาย (ทั้งที่ใจไม่ได้คิดเรื่องตายเลย) พูดซ้ำๆ ประมาณหลายรอบและพูดเร็วมาก แล้วเริ่มเอามือบีบคอตัวเอง บางทีก็จิกผม ไม่ก็ตบหน้าตัวเอง เพราะมือมันไปเอง จนกว่าจะเริ่มสงบสติลงก็ค่อยๆคลายอาการ ซึ่งเราจะควบคุมตัวเองได้หลังจากอาการมันเพลาลง และก็กลับมาปกติ แล้วสักระยะหนึ่ง ก็จะเป็นอีก และ ลองมาสังเกตตัวเอง ก็ ทำแบบนี้ทุกวันเลย มันเรียกว่าการระบายอารมณ์หรือป่าว
(ปล.เราเป็นคนชอบอยู่คนเดียว พูดคนเดียว แต่เข้าสังคมได้ ตอนอยู่กับเพื่อนจะไม่มีอาการแบบนี้ออกมาสักเท่าไหร่แถมจะเป็นคนตลกฮาๆด้วย)
และเราเคยมีอดีตแย่ๆค่ะ และ ปัจจุบันก็ยังมีเรื่องให้ต้องพยายามอยู่เหมือนกัน จนเราอยากรู้ตัวเองว่ามันเป็นระยะของโรคทางจิตหรือป่าว?