[๓๖๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เวทนา ๓ เหล่านี้ เวทนา ๓ เป็นไฉน?
คือ - สุขเวทนา - ทุกขเวทนา - อทุกขมสุขเวทนา

ภิกษุทั้งหลาย พึงเห็น...สุขเวทนา...............โดยความเป็นทุกข์ <--------------(เห็นอย่างไร?)
                     พึงเห็น...ทุกขเวทนา.............โดยความเป็นลูกศร <--------------(เห็นอย่างไร?)
                     พึงเห็น...อทุกขมสุขเวทนา.....โดยความเป็นของไม่เที่ยง <------เ(ห็นอย่างไร?)

ดูกรภิกษุ ทั้งหลาย เพราะเหตุที่ภิกษุ......เห็น...สุขเวทนา................โดยความเป็นทุกข์
                                                          เห็น...ทุกขเวทนา..............โดยความเป็น ลูกศร
                                                          เห็น....อทุกขมสุขเวทนา.....โดยความเป็นของไม่เที่ยง

ภิกษุนี้เรากล่าวว่า มีความเห็นโดยชอบ ตัดตัณหาได้เด็ดขาด เพิกถอนสังโยชน์ได้แล้ว ได้กระทำที่สุดแห่งทุกข์แล้ว เพราะละมานะได้ โดยชอบ

[๓๖๘] ถ้าภิกษุใด.....เห็น....สุข...............................โดยความเป็นทุกข์
                              เห็น.....ทุกข์............................โดยความเป็นลูกศร
                              เห็น......อทุกขมสุขซึ่งมีอยู่นั้น....โดยความเป็นของไม่เที่ยง

ภิกษุนั้นเป็นผู้เห็นโดยชอบ ย่อมกำหนดรู้เวทนาทั้งหลายได้
ครั้นกำหนดรู้เวทนาแล้ว เป็นผู้หาอาสวะมิได้ในปัจจุบัน ตั้งอยู่ในธรรม ถึงที่สุดเวท
เมื่อตายไป ย่อมไม่เข้าถึงความนับว่าเป็นผู้กำหนัด ขัดเคือง เป็นผู้งมงาย ฯ

จบสูตรที่ ๕
https://etipitaka.com/read/thai/18/221/