อยากรู้หลากหลายเหตุผลของแต่ละท่านครับ เพราะเชื่อว่าจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้กำลังหางานหรือผู้ที่ได้งานแล้วและกำลังเตรียมตัวเข้าไปทำงาน

ผมมีรุ่นน้องโทรมาเล่าให้ผมฟังด้วยน้ำเสียงปนเสียใจและผิดหวัง ว่าหลังจากหางานในช่วงโควิดมาสักพัก ก็เพิ่งได้งานเมื่อต้นเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา
พอทำได้ประมาณ1เดือนกับอีก10 วัน ก็ขอตัดสินใจลาออกทันที

ด้วยเหตุผลที่ว่า เจ้านายไม่ทำตามข้อตกลงตามที่รุ่นน้องได้แจ้งความประสงค์ไว้ตั้งแต่ได้รับ Offer นั่นก็คือสัญญาเป็นดิบดีว่าจะมีการสอนงานที่จริงจัง แนะนำระบบให้เธอสามารถทำงานได้ภายในสองสัปดาห์แรก

รุ่นน้องผมเล่าว่า ตำแหน่งที่เธอทำคือการต้องเข้าไปแก้ปัญหาระบบซอฟต์แวร์ที่เป็นระบบ Legacy ของบริษัทเอง มีความยูนีคสูง และใช้งานมาแล้วหลายสิบปี และเมื่อเกิดปัญหาเธอจะต้องเข้าไปรับหน้าแก้ไขให้ลูกค้าในทันที ปรากฎว่า เจ้านายที่รับเธอเข้ามา ไม่สนใจที่จะให้คำแนะนำอะไร อ้างว่าติดประชุม ติดธุระ เมื่อขอคู่มือหรือเอกสารมาทบทวน ก็จะถูกปัดว่า "ไม่มีให้" และขอให้เธอลงมือไปแก้ไขเองโดยทันทีเมื่อเกิดเรื่อง (โดยที่เธอไม่ได้รับการเทรนนิ่งอะไรเลย)

รุ่นน้องผมเล่าเสริมว่า เธอลองพยายามช่วยเหลือตัวเองทันที (เพราะเหมือนถูกถีบลงบ่อ ทำยังไงก็ต้องตะเกียกตะกายขึ้นมาให้ได้)
โดยการศึกษาคู่มือที่พอจะมีอยู่ (ไหนเจ้านายกลับบอกว่าไม่มี) ทำความรู้จักทุกคนในแผนก ในออฟฟิศ
บ้างก็ให้การช่วยเหลือ บ้างก็ไม่สนใจเธอซึ่งส่วนใหญ่ก็โฟกัสแต่หน้าที่ตัวเองแม้แต่จะเป็นทีมเดียวกัน

กลายเป็นว่าเธอได้เรียนรู้ความผิดพลาดจากการทำงาน เป็นประสบการณ์ที่เธอเริ่มคุ้นชินกับหน้าที่ที่จะต้องทำตลอดไป
แต่ปัญหาก็คือ รุ่นน้องผมมองว่า ถ้าเจ้านายเจ้าปัญหาคนนี้ต้องมาเป็นคนประเมินเธอ ในฐานะ Line Manager เธอขอเลือกที่จะไม่ขอร่วมงานกับคนแบบนี้ด้วย

ว่าแล้ววันจันทร์ที่ผ่านมา เธอก็แจ้ง HR ว่าขอยุติการทำงานแล้วแจ้งลาออกเลยทันที

ผมเชื่อว่าหลายท่านที่ลาออกก่อนในช่วงผ่านการทดลองงาน ย่อมมีเหตุผลส่วนตัวบางอย่างที่ทำให้เรารู้สึกไม่อยากสานต่อกับหน้าที่หรือบริษัทนี้

ใครพอจะแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวของตัวเองได้ จะขอขอบคุณมากครับ