เริ่มต้นเลย เราอายุ 21-22

เวลาเราเจอปัญหาอะไร มันจะเป็มันนจะเป็นทุกครั้ง 
เรื่องทุกๆเรื่องที่เคยเจอเคยผ่านคำพูดเวลาแม่เราด่าเราว่า
ปัญหาที่เคยทะเลาะกะแฟน ทุกๆเรื่อง มันจะกลับเข้ามาในหัวแบบเฉียบพลั่น
แล้วทางออกที่คิดได้ทุกคือ ทำไมเราไม่ตายให้มันจบๆไป
หลับแล้วไม่ตื่นอีกเลยคงดี แล้วสุดท้ายกะนั่งร้องไห้เหมือนจะตายอยู่คนเดียว
ในมุมมืดๆ ถ้าไม่มีลูกเดินมาตบที่หลังเบาๆแล้วหอมแก้มเรา เราอาจจะหลับไม่ตื่นอีกเลยก็ได้นะ