เราเกลียดคำว่า 'อดทน' เพราะเวลาปรึกษาอะไรกับที่บ้านไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรืออะไรก็ตามที่ทำให้เรารู้สึกอ่อนแอคำตอบที่ได้กลับมาคือ 'อดทน' แล้วมันต้องอดทนมากขนาดไหน ต้องอดทนแค่ไหน ในวันที่เราล้มเราอยากได้คนช่วยพยุงแต่สิ่งที่ได้คือคำพูดว่า 'อดทน' 'ทนไปก่อน' หรือไม่ก็ 'ก็บอกแล้ว' แต่ตอนที่เราปรึกษาคำตอบที่ได้คือคำว่า 'แล้วแต่

หลายครั้งที่เรามีปัญหาเราก็อยากปรึกษาที่บ้านบ้าง อยากได้คำปลอบใจอยากได้คำแนะนำ แต่สิ่งที่เราได้กลับมามันกลับบั่นทอนจิตใจเรามากขึ้น พอเราไม่ทนก็ว่าไม่มีความอดทน ถ้าทนไม่ได้ก็ออกก็แล้วแต่  แต่พอเราทนก็ว่าเราไม่มีความกระตือรือร้นไม่หางานใหม่จะจมอยู่งานตรงนี้ตลอดไปเลยเหรอ  เราไม่อยากปรึกษาอะไรกับที่บ้านเลยเพราะเรารู้สึกว่ามันทำให้เราเหนื่อยกว่าเดิมทำให้เราเครียดกว่าเดิม เราอยากจะบอกพวกเขาเหลือเกินถ้าเราไม่มีความอดทนเราคงไม่มีชีวิตอยู่มาถึงทุกวันนี้หรอ