เราไม่รู้จะปรึกษาใครดีเพราะว่าไม่กล้าพูดกับใครด้วยไม่กล้าบอกคนรอบตัวกลัวว่ามันจะเป็นเรื่องภายในครอบครัวแต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วคือพ่อเราติดยาเวลาเขาเสพยาเขาก็เป็นคนปกติแต่พอเขาไม่มียาเสพเขาจะหงุดหงุดหงิดง่ายเอาแต่เห็นแก่ตัวมากๆเขาชอบด่าแม่พูดคำที่มันบั่นทอนจิตใจเช่นชอบไล่ให้ไปตายไม่ก็ด่าคำหยาบๆเขาชอบใช้แม่เห็นแม่เป็นคนใช้เราอยากด่าเขากลับแต่ทำไม่ได้เพราะแม่จะบอกเราเสมอว่าเขาเป็นพ่อเราอยากช่วยแม่เวลาที่พ่อด่าแต่เราก็ไม่กล้าพูดเพราะเวลาเราพูดมันจะร้องไห้เราอไม่อยากร้องให้เขาเห็นเรารู้สึกผิดมากๆที่ไม่เคยอยู่ข้างแม่ได้สักครั้งเดียวแม่เราจะเป็นคนที่หัวค่อนข้างช้าไม่ใช่เขาไม่ด่าพ่อกลับเวลาพ่อด่านะคะเขาด่ากลับตลอดแต่เขาก็จะชอบพูดคำวนๆซ้ำแม่เราเป็นคนที่ถึงจะด่าแต่ใจก็ยังรักยังห่วงยกตัวอย่างเช่นพ่อเราจะกินข้าวตอนตี1เขาจะใช้ให้แม่ไปทอดไข่แม่จะบอกว่ากับข้าวที่มีอยู่ก็พอแล้วพ่อก็จะด่าหยาบๆแล้วก็จะพูดแค่นี้ทำให้ไม่ได้แล้วก้ไปนอนด่ากับแม่สักพักแล้วแม่เราก็จะลุกขึ้นมาทำให้แล้วแม่ก็ไปนอนส่วนพ่อก็จะกวนตีนโดยการบอกว่าทำไมไม่ปิดไฟคนจะนอนเขาก็ไม่ยอมไปกินพอแม่ไปปิดไฟแล้วนอนเขาก็บังคับให้แม่ไปเปิดแบบนี้วนไปเรื่อยๆจนเขากินเสรเขาจะไม่เก็บไม่ปิดประตูบ้านแล้วสุดท้ายแม่ก็ต้องลุกไปอยู่ดีแม่เคยบอกว่าก็เลิกกันไปเลยแล้วก็ไปอยู่ที่อื่นแต่พ่อเราบอกว่าไม่ไปเขาจะอยู่ที่นี้บ้านของเขาบ้านคือบ้านที่ปู่เป็นคนสร้างให้แต่ที่ดินเป็นของยายเขาเลยไม่ยอมแยกไปสักทีในกรณีนี้เราสามารถทำยังไงได้บ้างคะเราไม่ชอบพ่อเรามากๆถึงขั้นเกลียดเลยก็ว่าได้เราเคยบอกกับพี่ว่าเราไม่ชอบพ่อพี่ก็บอกว่าตอนเขาอายุเท่าเราก็เป็นแบบนี้เขาเป็นคนที่เห็นแก่ตัวไม่สนใครเขาไม่ทำงานชอบเกี่ยงแม่ให้ทำทุกอย่างเขาเลี้ยงวัวแล้วแม่เรารับจ้างเป็นแม่บ้านเขาชอบบอกให้แม่หยุดงานแล้วมาช่วยเลี้ยงวัวเพื่อที่เขาจะได้มานอนอยู่บ้านเฉยๆเขาเอาเปรียบแม่ทุกอย่างเราเคยบอกกับแม่ว่าไปอยู่ที่อื่นกันไหมแต่เขาก็ไม่ไปเพราะเขาห่วงพ่อเราสามรถทำยังไงได้บ้างคะให้เขาไม่อยู่ตรงนี้เราไม่อยากต้องเห็นแม่ร้องไห้แล้วก็เหนื่อยเพราะเขาอีกแล้ว