ฉันอยู่ในหมู่บ้านจัดสรรอายุประมาณ 38 ปี ทุกบ้านก็จะมีคนวัยเกษียณหรือวัยชราเป็นส่วนใหญ่ แน่นอนว่าพวกเขาก็อยู่เงียบๆ เข้านอนเร็วตามประสาคนอายุเท่านี้ ฉันเองเพิ่งย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้เต็มตัวเป็นปีที่ 5 แต่ก่อนอยู่กับตายายและน้าอีกคน ตอนนี้เหลือฉันคนเดียว

หลังบ้านฉันเป็นบ้านที่นิยมปาร์ตี้ในสวนยามเย็นค่ะ เป็นบ้านเดียวในหมู่บ้านนี้ที่เปิดเครื่องขยายเสียงนอกตัวบ้าน โอเพ่นแอร์ พื้นปูนเปลือย ลำโพง ทีวี เตาย่างขนาดใหญ่พร้อมพรัก ดูจากผังภายนอกตัวบ้าน ดูเหมือนจะเผื่อพื้นที่ตรงนี้ไว้ปาร์ตี้ตั้งแต่แรกแล้ว เมื่อก่อนเขาจัดวันเว้นวัน เสียงดังในระดับรับได้ ประมาณ 4 ทุ่มจะปิดเพลง นานสุดยังไงก็หยุดที่เที่ยงคืนเป๊ะ ดูรับผิดชอบต่อสังคมดี ไม่มีปัญหาอะไร พอมีเรื่องในหลวงร.9 เขาเงียบไปเลย 1 ปี พ้นจากนั้นก็กลับมาปาร์ตี้เหมือนเดิม ไม่ถี่เท่าเดิม แต่เพิ่มเติมคือความดัง มันดังทะลุทะลวงค่ะ ปิดหน้าต่างทุกบานก็ยังถือว่าดังเกินจะนอนหลับ ตะโกนคุยอะไรได้ยินชัดทุกคำ อยู่ส่วนไหนในบ้านก็ยังได้ยิน (ยกเว้นคืนที่เขาเม้าธ์กันว่าใครแอบใครในหมู่เพื่อนด้วยกัน อีนี่มันRAAN กูได้มันหลายทีแล้ว แซ่บมาก เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดมาก มีแต่คืนนี้แหละที่ฉันไม่รำคาญ) อ้อ บ้านนี้เป็นคู่ผัวเมียนะคะที่ปาร์ตี้ เมียน่ะตัวขี้มอย ด่าคนใช้แบบ...เมิงมันโง่! ไอ้ควาย! ฉันล่ะเจ็บแทนคนโดน นางอยู่โฉ่งฉ่าง แต่ผัวก็ไม่เบา แค่น้อยกว่า ไม่รู้ทำมาหากินอะไร อยู่บ้านทั้งวันค่ะคู่นี้

ดังมากแต่ปิดตามเวลา มันก็พอเมินได้ใช่ไหมล่ะ ช่วงถัดมาเขามีลูกเล็ก จะค่อนข้างเงียบค่ะ ปาร์ตี้เหมือนก่อนคือไม่ดังนัก ไม่เกินเที่ยงคืนก็เลิก ตอนนี้น้อง 2 หรือ 3 ขวบแล้ว (ยังไม่เข้าโรงเรียน อยู่บ้านทุกวัน) ฉันรู้สึกว่าการคัมแบ้กคราวนี้มีความโหดมาเยือน เขาเปิดเพลงดังลั่น ตะโกนคุยกันสู้เสียงเพลง ที่สำคัญคือเลิกตอนตีสองตีสาม! เพื่อนบ้านเม้าธ์มอยว่าตำรวจมาเตือน 3 ครั้งแล้ว เขาก็เล่าแบบถนอมตัวนะ "ก็ดังแต่ไม่คิดอะไรมาก" "ญาติๆ กันทั้งนั้น" ฉันรับรู้ได้ว่าเขาไม่อยากมีเรื่อง...ไม่ก็ไม่อยากเผยตัวว่าเป็นคนโทร.แจ้ง (หัวเราะ) ส่วนตัวฉันคิดว่า ตั้งแต่มีคนแจ้งตำรวจนี่แหละที่ยิ่งดัง แล้วเขาจะดังแค่บางช่วง เปิดเพลงกลางคืนจะดังเบาสลับไปสักห้านาทีสิบนาที สำหรับฉันที่กำลังนอน เดี๋ยวดังเดี๋ยวเบานี่ยิ่งเรียกให้ตื่นใหญ่เลย TwT กลางวันจะดังเสมอกันทั้งวันทั้งเพลงเด็กและเพลงทั่วไป อีเด็กนี่ก็ขี้กรี๊ดจริง แต่น้องสนุก ฉันก็...เด็กอะเนอะ พ่อแม่ก็คงไม่ได้ห้าม ฉันเป็นฟรีแลนซ์ ทำงานที่บ้านทั้งวัน อาบเสียงเหล่านี้จนไม่คิดเปิดเพลงฟังเองแล้วค่ะ ที่ครอบหูตัดเสียงก็ไม่ได้ใส่สบายอะไรเลย อึดอัดออก

ฉันไม่อยากยุ่งกับเขา แต่ห้องนอนของฉันอยู่ฝั่งบ้านเขา ห้องนอนมักจะอยู่ด้านหลังตัวบ้านเนอะ มันค่อนข้างทรมานในการนอนหลับ เมื่อคืนเสียงโหดมาก ตะโกนคุยจนได้ยินหมดว่าอะไรยังไง ฉลองวันเกิดลูกเขาค่ะ มีเพื่อนมานอนค้างด้วย ฟังจากเสียงคงอยู่กันสี่ซ่าห้าคน แข่งกันตะโกนคุยสู้เสียงเพลง ตีหนึ่งครึ่ง ฉันสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงเฮ ทำอะไรไม่ถูก ง่วงก็ง่วง ได้แต่นอนกลิ้งหงุดหงิด ครู่ใหญ่ จู่ๆ ก็เงียบกริบ ฉันรู้โดยสัญชาติญาณว่าตำรวจคงมา ฉันลุกมาเข้าห้องน้ำ มันก็มีช่องระบายอากาศเนอะ เลยได้ยินว่า "แจ้งเฮี่ยอะไรนักหนา ทนไม่ได้ก็ย้ายไปอยู่xxx(หมู่บ้านถัดไป)สิวะ!" แล้วฉันก็ไปหลับต่อ เจ็ดโมงสะดุ้งตื่นอีก เขาเปิดเพลง ตอนนี้บ่ายสามแล้ว เพลงก็ยังดัง มันไม่มีปัญหาเพราะเป็นตอนกลางวัน อยู่เหมือนเปิดประชดค่ะ ไม่ได้ดังแบบนี้ตอนกลางวันทุกครั้ง คราวก่อนที่ตำรวจมา เขาปิดเพลง แต่ล้างถ้วยถังกะมะลังหม้อแบบโครมครามต่ออยู่ 1 ชม. ฉันอาจคิดด้วยอคติ แต่มันเหมือนเสียงคนโยนกะละมังลงพื้นรัวๆ มากกว่าจะเรียกว่าล้าง บ้านนี้น่ะ ตอนเคอร์ฟิวโควิดหนักๆ ยังเอาเพื่อนมาย่างเนื้อที่บ้านเป็นสิบคน แต่เพลงเบา รับได้ มันแค่ทำให้ฉันคิดว่าเขาจะแคร์เสียงทำไม ขนาดโควิดยังไม่แคร์

บ้านนี้ไม่เอาเพื่อนบ้านค่ะ การันตีจากคุณป้า(ยาย)ซอยเดียวกับเขาและอยู่มาก่อนเขาเกิดด้วยซ้ำ เวลาเขาบังเอิญเจอหน้าฉัน ฉันทักทายสวัสดียิ้มแย้มให้ เขาจะสะบัดหน้าหนีเลย ไม่ใช่เมินเป็นไม่ได้ยินนะคะ สะบัดหน้าหนีคาตาเลย (คิดภาพนางร้ายเชิดใส่นางเอกค่ะ อย่างนั้นล่ะ) ห้าปีมานี้ถ้าเจอกันฉันก็ทักทายเสมอ พ่อแม่เขายิ้มตอบเงียบๆ แต่ตัวลูกซึ่งเป็นคู่ผัวเมียน่ะสะบัดหน้า เรายังไม่เคยคุยกันสักครั้งทั้งที่ฉันรู้จักคนในซอยเขาทุกหลังแล้ว มันไม่ง่ายที่ฉันจะเข้าไปคุยหรือสร้างความสนิทสนมด้วยได้ ลืมไปเลยเรื่องการขอความเมตตาให้ลดเสียงหลังเที่ยงคืน

สรุป เขาปาร์ตี้เสียงดังด้วยความถี่ประมาณเดือนละ 1-2 ครั้ง บางเดือนสัปดาห์ละครั้ง ไม่รวมวันฉลองพิเศษ เลิกเองเลยเที่ยงคืนทุกครั้ง เฉลี่ยประมาณตีสอง
ฉันเองยังอายุไม่เยอะ จะไม่นอนบ้างก็ไม่เป็นไร นั่งร้องไห้โมโหง่วงทนๆ กันไป ไม่ก็รอให้ใครแจ้งตำรวจ (บ้านฉันใกล้สวนเขาที่สุดนะคะ นี่ขนาดยังไม่เคยแจ้งยังถูกเขาหมายหัวไว้เลย ได้ยินเองกับหู)
แต่ปีหน้าจะมีพ่อแม่ที่ 70+ และป่วยหนักมาอยู่กับฉัน บ้านนี้ใกล้โรงพยาบาลรัฐขนาดใหญ่มีชื่อเสียงที่เคยรักษาหัวใจอยู่ก่อนแล้ว จะได้รักษาทุกอาการในโรงพยาบาลเดียวกัน หมอแต่ละแผนกจะได้ติดต่อกันได้ ท่านจะหลับเยอะมากทั้งกลางวันกลางคืน ที่แย่หน่อยคือ ฉันจำเป็นต้องเลือกห้องนอนขนาดใหญ่ มีพื้นที่พอสำหรับรถเข็น ห้องน้ำในตัว และอยู่ชั้นหนึ่ง (ไม่ต้องขึ้นบันได) ซึ่งมีแค่ห้องเดียว มันอยู่ฝั่งบ้านเขา ประชิดสวนปาร์ตี้ของเขาเลย ผนังห้องห่างจากลำโพงไม่ถึง 5 เมตรเท่านั้น! ชั้นสองเป็นห้องนอนแขกขนาดเล็ก 2 ห้อง มีตู้มีเตียงก็เต็มพื้นที่แล้ว ส่วนชั้นสามมี 2 ห้องนอนขนาดใหญ่ แต่มันชั้นสามไง ฉันไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ

สิ่งที่อยากปรึกษาเพื่อนชาวพันทิปคือ
1. ฉันพอทำอะไรกับเขาได้บ้างไหมคะ ไอ้เข้าไปคุย ชี้แจงเรื่องพ่อแม่แก่และป่วยนี่ฉันทำแน่ แต่ระดับตำรวจมาเตือนยังเอาไม่อยู่เลย ช่วยแนะนำคำพูดที่ควรพูดกับเขาให้หน่อยค่ะ ฉันอยากเป็นมิตรเท่าที่จะทำได้ ยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน คุณจะให้ข้อมูลด้านกฎหมายก็ยินดี
2. ฉันคิดว่าแก้บ้านตัวเองคงหวังผลง่ายกว่า ทุบผนังแล้วสร้างใหม่ให้กันเสียงเหมือนคอนโดน่ะทำแน่นอน แล้วมีใครพอทราบไหมคะว่าหน้าต่างหรือกระจกแบบไหนกันเสียงได้ ยังไงห้องนอนก็ต้องมีหน้าต่างเนอะ ขอแค่ลดจากเสียงให้เหลือในระดับคนทั่วไปนอนหลับได้ก็พอ ฉันเข้าใจค่ะว่าคนจะนอน เสียงนิดเดียวก็ถือว่าดัง แต่เอาเท่าที่ทำได้ก็ได้ แต่เงียบสนิทได้ก็ดี
3. ต้องเพิ่มกำแพงให้สูงเท่าไรจึงจะกันเสียงได้บ้างคะ ปัจจุบันกำแพงส่วนทึบสูง 1.7 เมตร ข้างในเป็นอิฐส้มโบกปูนธรรมดา มันไม่ช่วยกั้นเสียงใดๆ ค่ะ เดินไปหน้าบ้านเขาซึ่งเป็นรั้วโปร่งและห่างจากโซนปาร์ตี้แค่ห้าเมตรก็ดังพอๆ กัน (รถจอดคันหนึ่ง ห้าเมตรแหละเนอะ) กำแพงเนี่ยมันช่วยเรื่องเสียงได้รึเปล่า 
4. ฉันอยู่ในขั้นรวบรวมข้อมูลว่ามีเรื่องอะไรอีกบ้างที่ควรคุยกับผู้รับเหมาในเรื่องกันเสียงโดยเฉพาะ มีเรื่องไหนที่ฉันยังคิดไม่ถึงอีกไหมคะนอกจากผนัง หน้าต่าง กำแพง
5. ใครนิยมเปิดเพลงดังเหมือนบ้านนี้ ชี้แจงได้นะคะ ฉันใจกว้างรับฟังได้จริงๆ ถ้าฉันเข้าใจว่าเขามีความจำเป็นอะไรให้ต้องเปิดเพลงดัง จะทำให้ฉันมีใจทำเมินเสียงพวกนี้ได้มากขึ้น ความรำคาญของฉันจะลดลงแม้เขาเสียงดังเท่าเดิมค่ะ

ฉันอยู่ประจำมา 5 ปี แต่ถ้ามานอนคราวละหลายวัน สองสัปดาห์บ้าง เป็นเดือนๆ บ้าง ก็อยู่มานาน 10 ปีแล้วค่ะ บ้านนี้ไม่เคยทำเสียงดังขนาดนี้มาก่อนเลย แม่ฉันเล่าว่า เพราะเขามายืมเงินน้าไปแสนนึงแล้วไม่คืน น้าไปบอกว่าเขาเสียงดังเลยคงยังพอเกรงใจอยู่บ้าง แต่ตอนนี้น้าเสียไปแล้ว ไม่มีอะไรให้เขาเกรงใจอีก เงินแสนก็หายปิ้วววววววไปด้วยเพราะเขาเมินแม่ฉันเหมือนกัน ที่ฉันบ่นมานี่ไม่นับรวมต้นไม้รก ทั้งมะม่วงมะขาม ตัดกิ่งไม้ใบไม้มาลงบ้านฉันทุกครั้ง มีคนใช้ประจำและให้ตัดกิ่งไม้นะ แต่ต้นทองอุไรสูงแค่สองเมตรกลับปล่อยให้ล้ำมาบ้านฉัน ให้ใบไม้ดอกไม้มันร่วงลงมาเล่นๆ อุดรางระบายน้ำบ้านฉัน เวลาเขาทำความสะอาดหลังคาล้างขี้นก ก็สาดน้ำขี้นกมาลงบ้านฉัน (หลังคาโซนปาร์ตี้ประชิดกำแพงบ้านฉันเลย ฉันปีนขึ้นหลังคาเขาได้ง่ายๆ เขามีรางน้ำฝนนะ ยกเว้นฝั่งที่ติดกับฉัน...ทำไม) ไม่รู้ว่าเขาเคยมีเรื่องอะไรกับน้ารึเปล่า ฉันไม่เคยได้ยินว่ามี น้าฉันค่อนข้างขี้เกรงใจคนอื่น เงินแสนยังไม่กล้าทวงเลย แต่เขารู้ว่าน้าเสียแล้ว ฉันก็เพิ่งมาอยู่ ฉันไม่เคยทำอะไรเขาเลย ไม่แม้แต่จะคุยรู้จักกัน เอาตะกร้าผลไม้นำเข้าไปฝากเนื้อฝากตัวด้วย (ฝากคนงาน) เขาก็ได้รับการศึกษา รถ BMW กับเบนซ์ติดตราตำรวจ บ้านหลังเบ้อเริ่ม ทำไมเขาทำกับฉันแบบนี้ TwT แต่เอาเถอะ ขอแค่เรื่องเสียงดังตอนกลางดึกก็พอ เรื่องอื่นฉันทำเองได้

ฉันไม่โอเคกับการไม่ได้นอนแม้เป็นบางวัน ฉันเห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า ถามจริงจังนะคะ ไม่ได้ประชด ฉันคิดจริงๆ ว่าฉัน 'เยอะ' ไปรึเปล่า นี่มันมากเกินอย่างที่ฉันคิดจริงหรือเปล่า เขาอาจจะทำตัวอยู่ในข่ายคนปกติแล้วก็ได้? มันก็แค่บางวันเองนี่นา ถี่หน่อยก็แค่สัปดาห์ละครั้ง ความดังทะลุถึงห้องนอนแค่บ้าน 2 หลังรอบทิศเท่านั้น พวกป้าๆ ยายๆ ในซอยเดียวกับเขายังทนได้เลย มันดูจะยังไม่มากรึเปล่า คุณบอกฉันได้นะคะ

กราบขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับท่านใดที่ช่วยแนะนำอะไรก็ได้ให้ฉันค่ะ ฉันหัวเดียวกระเทียมลีบ เพื่อนก็ไม่มีใครเคยเจอปัญหานี้ เพื่อนบ้านก็แก่และไม่อยากยุ่งกับเขา ฉันไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร ไม่รู้จะทำยังไงดี ไม่รู้ว่าควรวางแผนเผื่อพ่อแม่ตัวเองยังไงดี