การเกิดมาก็หมือนกับการเล่นอยู่ในสวนสนุกที่ไม่รู้เบื่อ ไอ้นั้นก็ดี ไอ้นี่ก็สนุก ได้ทำในสิ่งที่ตนรัก ได้ทำในสิ่งที่ตนต้องการ
เพราะคิดว่าทำแล้วมันได้ ได้ความสุขบ้าง ได้หน้าได้ตาบ้าง ได้เชื่อเสียงบ้าง ได้สิ่งนั้นสิ่งนี้บ้าง ทั้งที่ทุกคนต่างก็รู้และเห็นอยู่ว่าตายไปแล้วก็ไม่ได้อะไรติดตัวไปเลย ขนาดร่างกายนี้ที่ว่าเป็นตัวของเรายังเผาทิ้งเลย นับประสาอะไรกับสิ่งอื่น
เพราะถูกความไม่รู้ครอบงำได้แต่วิ่งเต้นและไหลตามไปกับกระแสของโลก เพราะนี้มันคือความเป็นปกติของโลก ความเป็นไปของมัน คำสอนของพระพุทธเจ้ามันจึงขัดแย้งกับโลกโดยสิ้นเชิง เลยกลายเป็นเรื่องยากที่จะมีผู้รู้ถึงความจริงของโลกปรากฏขึ้นมาสักคน ไม่จำเป็นต้องคิดมาก เพราะไม่รู้เลยไหลตาม เพราะโลกเรามันก็งี้แหละ