คือว่าตอนนี้เราเครียดมากเลย 
เพราะเรามีพี่น้องอยู่กัน 2 คน คือเราจับได้ว่าเขากับไปเล่นยาเสพติดตอนนี้รวมแล้วก็ราว 3 ปีได้ 
ถามว่าเขาไปถี่ไหม บางเดือน 2 รอบ รอบละ 15 วัน บางที ก็2เดือนไปที 3เดือนไปที 
เราเป็นน้องและเราจับได้ ว่าพี่เรานั้นเล่นแต่ตอนแรกเขาก็ปฏิเสธบอกว่าเล่นเพราะเครียด เพราะสนุก อย่ารีแรคบ้าง คือบางทีมันไหลตามน้ำไปเรื่อยจนเราจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน พอเราเริ่มสงสัยเขาก็เริ่มหาว่าเราระราบระร้วงว่าไปก้าวก่ายชีวิตเขา 
เพราะในความเป็นน้องตอนนี้แม่เราก็รู้เรื่องแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะพี่สาวเป็นคนหาเงินเข้าบ้านหรือพูดง่ายเป็นเสาหลักครอบครัวส่วนตัวเราก็เป็นแค่พนักงานปกติที่มีเงินเดือนแค่หมื่นห้าเอง 
บางทีพอเราพูดถึงเรื่องยาเขาก็จะยกไพ่สุดท้ายด้วยคำพูดว่า ก็ทำไมล่ะมันก็เงินกู ก็เล่นและเดือดร้อนใครไหม และ กูก็ส่งเงินให้ครอบครัวตลอด
และก็จะพูดกดดันเราตลอดว่าทำไมไม่ทำอย่างงี้ ไม่เป้นแบบนี้ จนเราเครียดและทำอะไรไม่ถูก *และชีวิตบั้นปลายชีวิตเราก็ไม่รู้จ่ะอยู่ได้นานขนาดไหนที่จ่ะต้องมารับรองอารมณ์กับพี่ตัวเอง เพราะเราก็มีโรคประจำตัวที่ต้องรักษาอยู่ตลอด *เรามีเชื้อHIV เรารู้ว่าพอโรคนี้ถ้ายิ่งเครียดมันจ่ะยิ่งทำให้ CD4เราต่ำลง
เราก็พยามจ่ะไม่เครียดพยายามจ่ะหาวิธีคุยกับพี่ให้เลิกคบกับเพื่อนคนที่เล่นยาได้แล้ว แต่เขาก็จ่ะบอกว่าอย่ามาตัดสินเพื่อนกูเพราะแค่เล่นยา คนเล่นยามันไม่ได้เลวเสมอไป *ไอส่วนนี้เรารู้ จนเรากดดันและไม่รู้จะเริ่มทำอย่างไง จนบางครั้งเราอยากจะแจ้งตำรวจเข้าไปจับเลยแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเรามีภาระกับพี่ต้องร่วมช่วยกันผ่อนบ้าน ตอนนี้เราเครียดจนแทบจ่ะไม่มีทางออกแล้วทุกวันนี้ได้แค่ยิ้มทั้งน้ำตา แต่ก็ทำไรไม่ได้ พยายามเอาใจพูดดี ทั้งแม่และในส่วนตัวเรา
เราแค่อยากจะขอคำปรึกษาพี่เพื่อนว่าเราควรจ่ะเริ่มอย่างไงดี และอีกอย่างตอนนี้เราเริ่มรู้ตัวแล้วว่าร่างกายเราก็ไม่ไหวจริงๆแต่ก็ไม่ได้บอกใคร 
แต่ถึงบอกไปกับพี่ พี่เราก็ไม่เชื่อหาว่าเราโกสร้างเรื่อง จะเอาชีวิตเราไปผูกตราตรึงให้กับนาง ตอนนี้เราเครียดเราอาจจะอธิบายได้ไม่หมดแต่เราไม่รู้ที่จ่ะต้องเริ่มอย่างไงตอนนี้ อายุเราก็ 26 เรียนจบแค่วุฒิม.6