สวัสดีค่ะ นี่คือครั้งแรกที่เราตั้งกระทู้ หลังจากอึดอัดใจมานานพอสมควร
     ..เราเป็นนักศึกษาครูคนหนึ่ง ที่ขณะนี้เดินทางมาไกลกว่าครึ่งทางแล้ว ตอนนี้อยู่ปี3 แล้วค่ะ ในตอนแรกที่ตัดสินใจเข้ามาเรียน ใจเรารู้สึกภาคภูมิใจในวิชาชีพนี้จริงๆ และรู้สึกว่าเราทำได้ดีพอสมควร เกรดไม่ได้แย่ เรียนไม่ได้ยาก แต่ว่าพอเรียนไปเรียนมาได้สัมผัสสังคมการเรียนในสาขา สัมผัสการใช้ชีวิตเป็นครูในการออกโรงเรียนหรืออะไรก็ตามแต่ หนูกลับรู้สึกว่า "สังคมมันไม่น่าอยู่" มันอึดอัดที่ต้องปั้นหน้ายิ้ม มันเหนื่อยคอยแก่งแย่งแข่งขันกันตลอดเวลา รู้สึกถึงการตีกรอบทางความคิด เราไม่ได้อิสระในการนำเสนอแนวคิดหรือการแสดงความเห็นเท่าที่ควร มีการแบ่งพรรคแบ่งพวก นี่เด็กของคนนั้น นั่นเด็กของคนนี้ทำให้เรารู้สึกไม่ยุติธรรมเลยสักนิด  ทั้งระบบการศึกษา การเรียนการสอน การสอบบรรจุ หรืออะไรต่างๆนานา สิ่งเหล่านี้ประเดประดังเข้ามานานวันเข้าก็รู้สึกแขยง และไม่อยากเป็นครูแล้วค่ะ ครั้นจะหันหลังกลับก็ไม่ทันแล้ว เราเดินมาเกินครึ่งทาง พ่อแม่ก็ตั้งใจรอวันที่เราสวมใส่ชุดข้าราชการที่จะเป็นความภาคภูมิใจของครอบครัว เรากลัวทำให้พ่อแม่ผิดหวัง และครอบครัวเราก็ไม่ได้มีฐานะมากมาย แต่เราเองก็ไม่ได้มีความสุขที่จะเรียนอีกแล้ว

---

หรือจริงๆ แล้ว เพราะตัวเราเองไม่ได้ชอบหรือถนัดในสิ่งที่เรียนแต่แรก ไม่รู้ว่าตัวเองเก่งอะไร ถนัดอะไร ไม่มีเป้าหมายในชีวิต แต่ความรู้สึกตอนนี้มันชัดเจนว่า "ไม่อยากเรียน ไม่อยากไปเป็นครูแล้ว" จะทำยังไงดีคะ😢