เครียดเรื่องเพื่อนมากค่ะ

ฝากอ่านจนจบหน่อยนะคะ เราเครียดมากจริงๆค่ะแง เราจะพยายามย่อนะคะ

แต่ก่อนเรามีเพื่อนอยู่อีกกลุ่ม แต่กลุ่มแตกเลยได้มาอยู่กลุ่มนี้ กลุ่มใหม่นี้มี 8 คนค่ะ รวมเราเป็น 9 ตอนเข้ามาใหม่ๆยอมรับว่าเรานิสัยเสียมากๆ เราพูดไม่คิด เวลาด่าขำๆก็ด่าแรง เราย้อนไปดูตัวเองแล้วก็รู้สึกผิด เพราะเราติดนิสัยเพื่อนกลุ่มเก่ามาค่ะ

ไปๆมาๆเพื่อนกลุ่มใหม่ก็ค่อยๆหล่อหลอมให้เราเป็นคนที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จากที่คอยด่ากราดติดสินคนนั้นคนนี้ไปทั่ว กลายเป็นเราไม่ตัดสินใครอีก เราตั้งใจเรียนมากขึ้น เราเป็นคนที่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก เราอยากจะขอบคุณเพื่อนกลุ่มนี้จริงๆ

แต่สักพักไป ก็เหมือนเพื่อนในกลุ่มเริ่มจะเปลี่ยนไป ( หรือเราคิดไปเอง ? ) บอกก่อนนะคะ เราเป็นคนค่อนข้างคิดมาก แค่เพื่อนไม่มาเม้นรูปเรา เราก็คิดไปไกลแล้วว่าเขาโกรธอะไรเรารึเปล่า บางทีก็ดาวน์ไปทั้งวันเลยค่ะ5555

พักหลังมานี้เป็นช่วงปิดเทอมโควิดพอดี เพื่อนเราในกลุ่มคนนึง สมมติชื่อ ปู ค่ะ เราไม่ค่อยได้สนิทกับปูเท่าเดิม ปูเป็นคนที่สวย ใครๆก็ให้ความสนใจ แต่ในเวลาเดียวกันก็มีคนไม่ชอบปู ปูเป็นคนเครียดง่าย คิดมาก ปูโดนบูลลี่มามากมาย เพียงเพราะไม่ชอบ หลังๆมานี้ปูเลยเก็บตัว ไม่อะไรกับโลกโซเชี่ยล เราพอเข้าใจ

แต่ปูเหมือนจะโกรธอะไรเรา ปูดูไม่ค่อยแคร์เรา เราแฮปวันเกิดไปเป็นวิดิโอ 4 คลิป ปูเอาลงแค่คลิปเดียว555 แต่กับเพื่อนในกลุ่มคนอื่นๆ ปูลงทุกคลิป แถมมีสติ๊กเกอร์หัวใจแปะให้ เราสงสัย และอึดอัดมาก กลัวว่าปูจะโกรธอะไรเรา

ก่อนหน้านี้ก็มีนะคะ แต่เราจะขอไม่พูดถึง เพราะบางอย่างเราก็ลืมไปแล้ว รู้แค่รู้สึกว่าปูแปลกๆไปกับเรามานานแล้วค่ะ

เราเครียดเป็นอาทิตย์ แล้วเราก็ปลงไป พยายามไม่คิด พยายามไม่แคร์ ก็เหมือนจะดีนะคะ ปูกลับมาดีกับเรา เราก็ใจฟู

แต่นี่มาอีกแล้ว เหมือนโกรธอะไรเรา เราไม่กล้าถามอะไรปูเลย เรากลัวเขาเครียด กลัวเขาคิดมาก เอาจริงๆเราก็แอบกลัวคำตอบ กลัวว่าตัวเองทำอะไรผิดไป แต่ก็นึกไม่ออกว่าทำอะไรผิด

เราทักไปถามปูว่าเป็นอะไรรึเปล่า ปูตอบกลับมาห้วนๆ คุยกันนิดหน่อย ก็ไม่ได้คุยต่อ

เราเครียดเรื่องปูไม่พอ เราเครียดเรื่องทุกคนในกลุ่ม เรารู้สึกเหมือนทุกคนเปลี่ยนไป แค่กับเรา เราไม่รู้เราคิดไปเองมั้ย แต่เราเครียดมาก เรากลัวเขาจะโกรธอะไรเรากัน เรากังวลมากค่ะ

ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยและท้อมาก เลยอยากเริ่มใหม่กับเพื่อนกลุ่มใหม่แบบเงียบๆ แต่เปิดเทอมก็ยังอยู่รรเดียวกันอยู่ แค่ไม่รู้ว่าจะอยู่ห้องเดียวกันมั้ย

เราอยากเล่าเรื่องนี้ให้ใครสักคนฟัง แต่เราก็ไม่เล่า เก็บไว้คนเดียวมาตลอด เราไม่กล้าถามทุกคนว่ามีอะไรกันรึเปล่า

เราอยากแคร์ทุกคนเท่าที่ควรจะแคร์ เรารู้สึกเราแคร์มากไป และเหมือนจะไม่ได้กลับมาบ้างเลย
ยิ่งแคร์ยิ่งเหนื่อย เราอยากเฟดตัวออกจากเพื่อนกลุ่มนี้ แต่เราทำไม่ได้เลย ทุกครั้งที่พยายามเงียบ พอเขาเข้ามาทำดีหน่อย เราก็ดีใจมาก แล้วก็กลับมาปกติ แล้วก็ดาวน์อีก

เราเหนื่อยมาก เราเหนื่อยจริงๆ เราเสิร์ชเน็ตเรื่องนี้ไปหลายพันครั้ง เพราะหวังว่ามันจะมีทางออก แต่ก็ไม่เลย เราเลยถือโอกาสมาเขียนกระทู้นี้ หวังว่าจะมีคนอ่านจบนะคะแง

เราอยากรู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไปดี อยากแคร์คนน้อยกว่านี้ควรทำยังไง เราอยากเลือกแคร์คนเป็น เพราะบางทีคนที่เราไม่รู้จักขนาดนั้นเรายังแคร์ความคิดเขาเลย ฝากทุกคนช่วยเราหน่อยนะคะ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ

ขอบคุณทุกคนล่วงหน้านะคะ
หวังว่าวันนี้จะเป็นวันที่ดีของทุกคนนะ :—)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่