คือเรามาอยู่บ้านแฟนได้ประมาณ1ปีแล้วบ้านแฟนขายลูกชิ้นทอดเราก็ล้างจานที่เค้ากิน ตื่นเช้ามาล้างจานล้างกระทะแล้วรอลูกชิ้นมาจากตลาดแล้วก็เสียบแต่ที่นี้คือเรายังเรียนยังเป็นนักศุกษาอยู่เรารู้สึกว่าพักหลังมานี้งานอะไรเราก็ทำนะไม่บ่นเรามาอยู่กับยายของแฟนแต่เค้าเรียกแม่เค้าก็ดีกับเรามากแต่เรารู้สึกอยากกับไปอยู่หอไปตั้งใจเรียนแล้วพอเสาร์อาทิตย์เราจะมานอนบ้านเพราะแฟนทำงานห้างบ้างทีก็เลิกดึกเวลาเรามีเรียนเช้าก็ไปส่งไม่ค่อยทันเราเลยคิดจะไปอยู่หอเพราะใกล้มหาลัยแค่500เมตร แต่แม่ที่อยู่กรุงเทพบอกไม่อยากให้เราไปให้อยู่กับยานเวลายายไม่สบายทุกคนเป็นห่วงยายเราเข้าใจแต่ทุกคนที่เป็นลูกเค้าแท้ๆบอกคำเดิมๆกับเราตลอดคือฝากดูยายด้วยนะแล้วเราทุกวันนี้คือยังไม่ได้แต่งนะแต่คือเราทำงานบ้านเกือบตะทุกอย่างซึ่งบ้างทีเราเรียนมาเหนื่อยเราอยากพักผ่อนก็ไม่ได้อยู่บ้านเค้ากลับมาจากเรียนก็ต้องช่วยงานบ้านขายของรอแฟนกับมาหาข้าวหาน้ำให้ กว่าเราจะได้นอนก็เที่ยงคืนเราต้องตื่นแต่เช้าถ้ามีเรียนเช้าอีก ตรงๆแล้วแฟนเราก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้นคือเค้าทำงานจริงแต่ออกคิดเพื่อนติดพี่ที่ทำงานมากกว่า เค้าชวนไปกินเหล้าก็ไปแอบหนีเราเที่ยวผับแล้ว3รอบ แล้วนอกใจเราไปนอนกับผู้หญิงครั้งนึ่ง จนเราต้องพาไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจโรคอีกเพราะเค้าไม่ใส่ถุงยาง ขนตอนนี้เราเหนื่อยงานอะไรเราก็ทำคนเดียวขายของก็ขายคนเดียว เราเลยรู้สึกเหนื่อยอยากพักผ่อนบ้างเลยจะไปอยู่หอวันจันทร์-ศุกร์เย็นจะมานอนบ้านไปตั้งใจเรียนไปผักผ่อนบ้างแต่ครอบครัวแภฟนเหมือนจะไม่ให้เราไป เค้าถามเราไปทำไม ไปแล้วใครจะดูแลยาย คือเราต้องรับผิดชอบขนาดนั้นเลยหรอ ตอนเรายังไม่มาอยู่อยู่กันยังไง ทำไมอยู่ได้ แล้วเทอมนี้เราติดiมาตัวนึ่งเรียนไม่รู้เรื่องเวลาไม่เรียนไม่พอแล้วคือเราอยากถามว่าแบบนี้เรียกครอบครัวป่ะ เสียบลูกชิ้นล้างจานกระทะตอนเช้าเราทำ บ่ายมาต้องตั้งร้านขายของก็ขายคนเดียว ข้าวก็หาให้ยายอีกเรียนเปิดเทอมก็ต้องไปแล้วคือเรางงว่าแล้วลูกเค้าไม่มาดูเฃยหรอ ขนาดเเม่เราป่วยโทรมาหาเราบอกไม่สบายเรายังไปไม่ได้เลยเวลาทะเลาะกันกับแฟนเราเครียดแต่ห้ามแสดงอาการไม่พอใจตอนยายอยู่ด้วย แต่วันนั้นเราพูดเรื่องแฟนไม่พาไปซื้อของซึ่งแฟนบอกจะไปซื้อให้หลายวันแล้วแต่ก็ลืมตลอด ยายบ่นเราว่าจะไปซื้ออะไรมันค่ำแล้วกลางวันทำไมไม่ไปกันซึ่งเราก็ไม่อะไรจังหวะนั้นแกไปอาบน้ำเราแม่โทรมาเลยออกไปคุยข้างนอกเข้ามาบ้าน ตอนเช้ามายายทำท่าเครียดเราประชดใส่เราซึ่งยายเคยบอกไม่พอใจอย่าทำประชดแต่ตัวเองประชดสะเอง เราก็งงเห้ยยกูทำไรผิดว่ะมาเครียดเนี่ย ทำเป็นไม่คุยกับเรา แล้วเวลาป่วยลูกโทรมาคุยเสียงป่วยพอสักพักเดินไปคุยกับเพื่อนบ้านได้เฉยย้ำเสียงดีด้วย เป็นงงเด้อ คืออะไรเราเฃยอยากถามว่าเราจำเป๋นต้องมารับผิดชอบอะไรขนาดนี้ไหมแค่แฟน แล้วที่สำคัญตอนเราจะมาอยู่บ้านแฟนแรกๆยายแกพูดกับแฟนว่าถ้าเอามันมาอยู่กูไม่อยู่จะไปอยู่ที่อื่น พอเราเสมอต้นเสมอปลายง่ายหน่อยเป็นใช้เราทุกคนงงมากอ่ะสรุปกูแฟนหรือมาเป็นคนใช้กินฉลองกันใครล้างกูไง งานบ้านใคร ขายของใคร เห้ยยยงง