และนี่คือหน้าตาพะโล้ที่ทำเอง...เอาไปแอบไว้มุมภาพ เพราะมันไม่สวย เอาภาพในอินเตอร์เน็ตช่วยยกระดับความทำเอง vs จินตนาการ
ไปรอบนี้ก็มีพี่คนไทยนะ พี่ทำกับข้าวกินเองบ้าง แต่กับข้าวพี่คืองงมาก รสชาติงงสุด เราเลยหมดทางเลือกต้องทำเอง 

แต่ก็ยังไปเจอร้านอาหารไทย ที่เชฟชาว ตช ทำแบบคนไทยทำ ทำดีกว่าคนไทยอีก เพราะแกไม่ข้ามสิ่งที่ไม่มีเลย ถ้าองค์ประกอบไม่ครบ เมนูนั้นจะถูกบอกว่าทำไมได้ และแกน่ารักมาก ถึงขั้นบอกว่า มาสิ มาเรียนทำอาหารไทยกับแก จะได้กลับบ้านไปทำอาหารให้แม่กินเป็น เอ๊ะ...มันแปลกๆ มั้ย ชตช สอนทำอาหารไทย ให้คนไทยกลับไปทำอาหารไทยให้แม่กิน 555555555+ (ต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหน..ไม่เข้าใจเลยสักครั้ง)
ขอบคุณนะ แต่ฉันไม่มีโอกาสได้ไปเรียนกับแก เพราะทำวิจัยตอนนั้นก็มีกิจกรรมแน่นอยู่ แต่เมื่อไรหิวลาบก็ไปหาแกได้ แม้วันนั้นจะไม่มีเมนูลาบ แต่เค้าก็จะทำให้ ตั๊ลล๊าคอ่ะ
แล้วเรามีโอกาสได้มาทำอาหารตอนไหนเหรอ...แน่นอนว่าต้องเป็นหลังผีแม่บ้านเข้าสิง 555+ หลังแต่งงานนั่นเอง  เพราะเราแต่งงานชาว ตช และอาหารไทยก็มีชื่อเสียงขจรไกลระดับโลก ไม่มีทางที่มันจะมาจบเห่ที่ฉัน ใช่มั้ย #สู้สิอีหญิงมาดูพัฒนาการกัน

สิ่งที่จะชอบทำเองเวลาอยู่บ้านคือขนมลูกโดน ไม่รู้ว่าภาษากลางเรียกว่าอะไร แต่คือขนมที่ชอบทำเพราะรู้สึกว่าได้เล่น จะให้ยายเป็นคนบอกสูตร หรือเตรียมแป้งให้ ตั้งแต่ยายยังเข็งแรง สบายดีจนยายติดเตียง ก็จะเป็นกิจกรรมที่เราทำร่วมกัน (ยายนี่คือแม่ค้าขนมหวานเจ้าดังในละแวกบ้านเรา)
ภาพที่สองขนมลูกโดนที่ไม่ใส่พิมพ์ แล้วความสนุกของการทำอาหารมันคือการประยุกต์นี่เอง ออกมาเป็นขนมโตเกียว หรือแพนเค้กม้วนไปเลย อิอิ 
ต่อมาก็อยากเล่นเพิ่มเป็นทำขนมครก
ขนมครก สวยบ้างเสียบ้าง กินได้ก็กิน กินไม่ได้ก็ทิ้งไป (Aug21) แป้งขนมครกที่แอบผสมยากนะ แต่ที่อยากทำก็คือแค่อยากแคะอ่ะ ไม่ได้อยากกินด้วยซ้ำ
เราไม่โทษคนไทยที่ทำอาหารไม่เป็นนะ เพราะนี่ ออกไปหน้าบ้าน 10 บาทก็ได้กินแล้วอร่อยด้วย แต่ทำเองคือเสียเงินเยอะกว่ามาก และที่สำคัญไม่รู้จะกินได้ไหมนี่สิ 
เมนูที่ชอบก็เหมือนคนไทยทั่วไปคือพวกยำๆ แต่ที่ชอบกว่านั้นคือชอบทำให้มันสวยๆ แล้วถ่ายรูป และพอเริ่มตำส้มตำได้จานแรกมันก็เกิดความรู้สึกว่า 
เฮ้ยยย...ทำไมมันง่ายอ่ะ ทำไมนึกว่ายากตั้งนาน 

สิ่งที่ทำให้ทุกอย่างง่ายคือแค่หาวิดีโอการทำจากยูทูปที่มีคนคอมเม้นว่าทำตามแล้วอร่อย และเริ่มทำตามนั้นแบบเป๊ะๆ  เราค้นพบว่าความอร่อยของอาหารก็คือการที่คนทำใส่ใจทุกรายละเอียด ไม่ใช่ไม่มีอะไรก็ไม่ใส่ มันก็จะไม่มีทางอร่อยเหมือนอาหารที่เราไปกินที่ร้านแน่นอน พอเรารู้ส่วนผสม เราทำอร่อยเป็นแล้ว การประยุกต์ค่อยเริ่มขึ้นหลังจากนั้น การลดทอนเครื่องปรุงที่มีผลเสียต่อสุขภาพก็เริ่มมาจากตอนนั้น

ความจริงจังและความซีเรียสเรื่องการทำอาหาร น่าจะมาจากการที่ได้มีเวลาว่างยาวก่อนการเรียนป.โท ระหว่างรอเปิดเทอมก็ได้ใช้เวลาในการดู Master Chef Thailand มันปลุกวิญญาณได้จริงๆ มาเริ่มดูเมนูแรกๆ มาดูความเปลี่ยนแปลงของไข่พะโล้ในปี 2021
เป็นไงล๊าาาาา...ความพยายามอยู่ที่ไหน จงเอามันมาอยู่ที่การฝึกฝนบัดเดี๋ยวนี้ แต่เราไม่ชอบพาสเลย์เลย เราเหม็น แต่ใส่ไปเพราะจะถ่ายรูป ผักชีมีนะ แต่ไม่มีตลอดทั้งปี 
ในการทำอาหารของเรานี้ก็ยังใช้ผงสำเร็จอยู่นะ ยังไปไม่ถึงขั้นทำเครื่องหมัก เครื่องแกงอะไรเอง เมนูสะเต๊ะนี้ฝรั่งชอบจนต้องขอสูตรอาจาดเลย
(1) รูปแรกข้าวผัดโรยด้วยไก่หยอง ซึ่งทำไก่หยองเอง แม่จ้าวววว พอเริ่มทำอาหารความคิดอีกอย่างที่ตามมาคือ อย่าได้ไปต่อรองลดค่าอาหารกับแม่ค้าเด็ดขาด เค้าเหนื่อยนะกว่าจะได้มา แล้วเจ้าไก่หยองนี่มันต้องใช้ไฟอ่อน ยืนกันไปเถอะ แล้วอย่ากระพริบตานะ ตอนที่ไก่เริ่มจะติดตะหลิว คลายสายตาไปนิดเดียวก็จะเลยระดับ well done ไปเลย กระเทียมเจียวและหอมเจียวก็เหมือนกัน เราชอบกินมาก และเราภูมิใจมาก ที่ตั้งใจทำจนมันออกมาสวยๆ 
*ทริคอีกอันที่ทำอาหารไปนานๆ คนจะละเลย คือละเลยการนั่งดูวิดีโอการทำแบบตั้งใจ จนเราไม่เห็นทริคเล็กๆ น้อยๆ ที่ทำให้อาหารต่างออกไปเลย 

(2) ข้าวไก่ทอดกระเทียมเจียว และแตงกวาดอง แตงกวาดองนี่ช่วยชีวิตได้เยอะเลยนะ ทำให้อาหารไม่เลี่ยน ทำให้อยากกินอาหารต่อ 

(3) ข้าวมันไก่ เราชอบน้ำจิ้มสูตรนี้มาก ไปร้านไหนกี่ที่ๆ ก็ไม่เจอน้ำจิ้มแบบนี้ คือมันถึงขิงมากๆ ตามสูตรที่เรามี เราจะชอบทำเมนูนี้ตอนที่เราจะเป็นหวัด มีวันนึงที่เพิ่มขิง ร้อนจนนอนไม่หลับ ยังรู้สึกความร้อนในอก 555+ แล้วก็ชอบการหุงข้าวของสูตรนี้ คือจะมีการเอาขิง และหอมไปเจียวในกระทะจนออกน้ำมัน แล้วเอาข้าวสารลงไปผัดเอาให้น้ำมันเหล่านั้นอมอยู่ในข้าว จากนั้นก็หุงปกติ จะใช้น้ำซุปเป็นน้ำที่ใช้หุงข้าวหรือเติมน้ำธรรมดาก็ได้ มันทำให้ข้าวหอมอร่อยมาก

(4) ก๋วยเตี๋ยวไก่ ปกติเราจะไม่ชอบพวกไก่ที่ต้ม เพราะรู้สึกว่าเหม็นคาวไก่ แต่ถ้าเราทำให้ถูกวิธีตามทริคเล็กๆ น้อยๆ ก็จะเช่นเคย จะทำให้เราได้ไก่ที่ไม่เหม็น และการตุ๋นไฟอ่อนๆ นานๆ ก็จะทำให้ได้ไก่ที่นุ่มละลายในปากมากๆ อันนี้ฝรั่งก็ amazing ไม่ใช่ในจานนี้นะ จานนั้นไม่รู้รูปอยู่ไหน แต่คือก๋วยเตี๊ยวไก่ที่เปื่อยพอดี แบบไก่ยังคงสภาพไก่ แต่พอแตะมันจะหลุดออกมาเองจากกระดูก ซึ่งฝรั่งไม่ชอบอะไรติดกระดูกอยู่แล้วเขาเลยรู้สึกว่าเก่งจัง แต่เรารู้สึกว่าไม่ต้องแก่หรอกนะ ต้องอดทน ตุ๋นไฟอ่อนมากกว่า 2 ชม เท่านั้นเอง   

(5) ขนมจีนแกงเขียวหวานไก่ เส้นสปาเกตตี้ เมนูนี้ แม่ สม ชอบมาก แม้เครื่องแกงสำเร็จจะเผ็ดก็ตาม แล้วเห็นมั้ยฟักยังสุกไม่ดีเลย 555+

มาถึงเมนูเค้ก เค้กที่เราทำเป็นลูกแรกคือทีรามิสุ ทำไปก็ประหลาดใจมาก ทำไมง่ายจังอ่ะ เมื่อก่อนชอบกินมาก ชิ้นเล็กนิดเดียว 120 ตอนนี้ทำเป็นแล้วกินให้หนำใจไปเลย ถัดมาเป็นส้มชีสเค้ก มะม่วงชีสเค้ก และเค้กของคนโปแลนด์ ที่นี่จะชอบมีเค้กที่แปะหน้าเยลลี่ ดูเหมือนไม่อร่อย แต่มันอร่อยจนเราต้องขอสูตร ที่มันอร่อยคือในเนื้อเค้กจะผสมน้ำผลไม้และว๊อดก้า อย่าได้ลองกินท้องว่างเชียว มึนนะ 
ยังมีเค้กชาเขียว ที่ดูแล้วรู้สึกขมจากมัจฉะด้านบน แต่จำได้ว่าไม่ขม ต่อมาเยลลี่ผลไม้ และแพนเค้ก สม มีการบอกว่าเธอทำแพนเค้กอร่อยกว่าแม่ฉันอีกนะ 
ฉัน: จ้า....ยอมแล้วจ้าาาาาา 
ด้วยความที่อยู่ไทยเราก็ชอบกินอาหารญี่ปุ่น ชอบกินซูชิอยู่แล้ว โอกาสพิเศษๆ เราก็จะไปกิน เมนูที่เราชอบตอนป่วยก็มีซุปไข่สาหร่ายวากาเมะ 
อันนี้เราก็มาทำขายและจะเป็นเมนูที่คนชอบสั่ง แต่เราก็ไม่ได้กินหลากหลาย จะกินอยู่เดิมๆ แล้วสม ก็บอกเราว่าให้เราทำเอง เราทำได้ 
(นี่เค้ากำลังให้กำลังใจฉันหรือเค้าประหยัดเงิน?)
พอทำซูชิได้ก็รู้สึก อ้าววววววว..ง่ายอีกแล้วเร๊อะ ทำไมง่ายอ่ะ ทำไมไปร้านอาหารแพงๆ มาตั้งนาน ได้น้อยด้วย แล้ววันนึงเราก็ไปพบซอสอูนางิ แล้วสม ดันไปสนใจ ไปซื้อมาจิ้มกับซุชิแทนโชยุ หลังจากที่ซอสหมด ก็ไปหาซื้อซอสกันอีก แล้วก็ไม่มีซอสอูนางิ เค้าเลยให้กำลังใจเราอีกแล้ว ทำสิ คุณทำได้ (กรู...ไม่น่าทำได้เลย 555+) แล้วดันทำได้จริง ไม่ต้องซื้อซอสเลยคราวนี้ ฮายยยย..ไม่พักไซ้กัน ทำแต่กับข้าวนิแหละฉานนนน