เพียงวจีที่ด้อยส่งถ้อยถึง มิตราตรึงซึ้งบท ร้อยรสหวาน ดำรงเพียงเสียงแผ่วแล้วร้าวราน เพียรผสานผ่านกลอนมิจรไกล สัมผัสนอกบอกจิตพิศวาส มิเคยขาดเคียงเจ้าเฝ้าหลงใหล สลักกลอนวอนรักจากหัวใจ สัมผัสในให้ถึงเพีย

"กลบทก้านต่อดอก " จาก กลบทศิริวิบุลกิตติ์ กำหนดคำท้าย 2 คำ ทุกๆวรรค ต้องใช้สระเสียงเดียวกัน เช่น ไผ่ไหว / อ้อล้อ / ออ ออ/ ผินบิน เป็นต้น เชิญมาฝึกแต่งกันสนุกๆนะคะ ลมเย็นพัด แผ่วเบา เคล้าไผ่

ยามอรุณรุ่งอากาศหนาวยังคงอยู่ ภายนอกหน้าต่าง มีละอองหมอกหนาทึบสีขาว ม้วนตัวโอบล้อมขุนเขาสีเขียวขจีตรงหน้า บดบังแสงสีทองจากฟากฟ้าไม่ให้สาดลงมายังพื้นดิน ความรู้สึกเปลี่ยวเหงา วนเวียนเข้ามาในใจตั้งแต่เม