ขึ้นชื่อว่าป่าอาถรรพ์ ต้องมีสิ่งชั่วร้ายอันน่าสะพรึง หลบซ่อน แฝงกายอยู่ในป่าแห่งนี้...บรรยากาศวังเวงเย็นยะเยือก ละอองหมอกสีขาว ล่องลอยทั่วป่า

          ต้นไม้ดำทะมึนสูงตระหง่านเสียดฟ้า เปลือกไม้สีดำบนลำต้นเคลื่อนไหว โยกย้ายแปลงเปลี่ยนไปมา และเต้นระริกไหวอยู่บนลำต้นราวมีชีวิต หรือพวกมันอาจรับรู้ ถึงการเข้ามาของผู้บุกรุก

          บรู๊ดตัวสั่นเทา กระโดดย่องอย่างระแวดระวัง สำนึกตัวแล้วว่าตน ได้หลงเข้ามาในป่าอาถรรพ์ จิตใจพลันเริ่มหวาดกลัวยิ่งนัก แต่คำว่าหัวหน้าค้ำคออยู่ จึงมิอาจทำตัวขลาดเขลา เมื่อเข้ามาในป่าแล้ว ถึงอย่างไรก็ต้องช่วยเจ้าม้าชีวินออกจากป่าให้จงได้

          "ชีวิน เจ้าอยู่ไหน" ส่งเสียงร้องเรียกแผ่วเบา ชักดาบที่เหน็บข้างลำตัวขึ้นมากุมไว้มั่น กระโดดโหยง ๆ ตามรอยเท้าม้าซึ่งวิ่งตรงเข้าไปในป่าลึก 

          บรู๊ดเหลียวมองด้านหลัง มันคือทางออกจากป่าอาถรรพ์ อยู่ใกล้ ๆ แค่นี่เอง กระต่ายขนสีขาวตัวอวบ ถอนลมหายใจ 

.