สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องนึงในใจที่อมทุกข์มาได้ 2-3 เดือนแล้วค่ะ เราอยู่กับแม่ กับพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เราเด็ก ก็อยู่กันมาร่วม 16 ปี พ่อกับแม่ก็จดทะเบียนสมรสกันแล้วเมื่อ2ปีก่อน แล้วทุกวันนี้ เราทำงาน พ่อทำงาน แม่เป็นแม่บ้านอยู่บ้าน คอยไปรับ-ไปส่งเราเวลาเรามาทำงาน วันอาทิตยเราก็ไปเรียน แม่ก็คอยไปรับ-ไปส่ง ทำงานด้วย+เรียนน่ะค่ะ เงินค่าแรงเรา+ค่าแรงพ่อ แม่จะเป็นคนดูแลเองทั้งหมด อันนี้คือพื้นฐานครอบครัวเรา
เริ่มแรกจากที่หลานของแม่สมัครเฟชให้แม่เล่น เรารู้เราก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าเออความสุขของแม่ แม่อยากเล่นก็ปล่อยไป พอเล่นไปซักพัก เริ่มมีผู้ชายเข้ามา แม่เริ่มคุยกับคนนั้นคนนี้ แรกๆเราเห็นเราก็แบบเฉยๆนะ แกคงคุยแบบเพื่อนตามประสาคนแก่ แต่แล้ววันนึงมีผู้ชายคนนึง แม่เราอายุ 56 ผู้ชายคนนี้อายุ 48-49ปี ตอนคุยกันแม่เราบอกผุ้ชายคนนั้นว่าอายุ 48 เขาก็คุยกันไปเรื่อยๆ ทีนี้เวลาเรานั่งอยู่เขาก็คุยนะเราไม่ว่าอะไร ก็ยังคงเฉยๆอยู่ แล้วมันเริ่มเยอะขึ้นคือ วันๆแม่เอาแต่คุยกับผู้ชายคนนี้ แล้วก็คุยว่าแม่เราอ่ะ ปล่อยเงินกู้ คือคุยว่าตัวเองมีฐานะ แต่ความเป็นจริง ครอบครัวเราก็หาเช้ากินค่ำนะ เราก็ยังคงเฉย จนมีคร้งนึง แม่มาบอกเรา เดี๋ยวเงินออกงวดนี้พลัดค่ารถมอเตอร์ไซต์ไปก่อนนะ เราถามทำไม เขาบอกว่า ป้าที่แม่เคยยืมเงินมาโทรมาทวงเงินแม่ 3000 ซึ่งเรามาจับพิรุธได้ เพราะว่าป้าคนนี้เราเคลียจบไปแล้ว เงินก่อนหน้านี้เราเป็นคนเคลียเอง โดยที่แม่ไม่รู้ เราก็คงเก็บความสงสัยไว้ ทีนี้วันเงินออก เรากลับมาบ้านตอนเย็น เราใส่หูฟังแต่ไม่ได้เปิดเพลง เราหลับตาพักสายตาแต่ไม่ได้หลับ เราได้ยินแม่พูดกับผู้ชายคนนั้นว่า.....เธอจะเอาเงินหรือเธอจะเอาโทรศัพท์....เป็นทุกคน ทุกคนยังคิดจะหาคำตอบอะไรเพิ่มไหมคะ คำนี้ความหมายมันคงตายตัวอยู่แล้วใช่ไหมคะ.....เราก็ยังคงเก็บไว้ในใจทีนี้เราเริ่มสืบ เราไปเดารหัสเฟชแม่ถูก แม่เจ้า วันนั้นน้ำตาเรานองหน้า เราร้องไห้หนักมาก ในเฟชแม่เรียกมันว่าผัว ไอ้เวนนั่นก็เรียกแม่เราว่าเมีย คือดูแชทจากเริ่มแรก เขาจีบกันมาเรื่อยๆ แล้วสิ่งที่เราคิดก็เป็นจริงค่ะ แม่เราโอนเงินไปให้มันค่ะ เขาโอนโดยแม่เอาเงินสดไปโอนผ่านตู้จาก500บาท เริ่มเยอะขึ้น มันขอเงินแม่เรา บอกตัวเองป่วยมั่ง แม่ป่วยมั่ง หรือบางทีบอกไม่มีข้าวจะกิน แม่เราก็จะโอเครๆ เดี๋ยวเค้าโอนเงินไปให้นะ เราแบบ...แม่..นั่นเงินน้ำพักน้ำแรงของหนูกับพ่อนนะ แม่เอาไปให้ใครอ่ะ วันนั้นเราทะเลาะกับแม่ค่ะ ขนาดมีแชทให้หดูนะ แม่ยังบอกว่า กูไม่ได้ส่งกูก็พูดไปอย่างนั้น ก็คือทะเลาะกัน เราอยู่กับแม่ เราย่อมรู้นิสัยแม่ดี อาการแม่มันฟ้องทุกอย่าง แมไม่เถียงกับเรา แต่เลือกที่จะเดินหนี เราก็แบบโคตรรรเสียใจอ่ะ ถ้าสมมุติแม่ไม่มีพ่อเลี้ยงอยู่ เราก็อาจจะรับได้เล็กน้อย แต่นี่คือพ่อล่ะ ถึงเขาจะไม่ใช่พ่อแท้ๆ แต่เขาก็ไม่เคยให้เรากับแม่ลำบากนะคะ ทุกวันนี้พ่อไม่รู้แม้แต่รหัสบัตรเอทีเอ็ม เพราะวันที่ธนาคารส่งบัตรมาให้ พ่อไม่ได้แกะดูค่ะ ซองมันแม๊กไว้อย่างดี มันเป็นการแสดงให้เห็นว่าพ่อเลี้ยงซื่อสัตย์กับแม่ ถึงแม้จะชอบพุดจายั่วอารมแม่บ้าง แต่ที่ผ่านมา เราไม่ลำบากก็เพราะเขา มันเป้นความรู้สึกแบบ อะไรอ่ะ แล้วเราก็นึกย้อนอะไรหลายๆอย่าง เงินเราออกมา เราไม่เคยจะแบ่งไปซื้อเสื้อผ้าหรือของที่เราอยากได้เลยซักครั้ง กางเกงท่เราต้องใส่ทำงาน เรามี 3-4 ตัว ใส่6วัน นับวันมันก็เกา มีรอยขาดบ้าง เราก็ต้องใส่ พอเราขอ แม่ก็บอก แล้วนี่จะกินถึงวิกหน้าไหม จะกินชนวิคไหม เราก็อ่ะไม่ซื้อก็ได้ เราแบบหนูขอแค่กางเกงยีน ซึ่งไม่ใช่ชุดเที่ยวนะ เราเอาไว้ใส่ทำงานหาเงินเข้าบ้านไง แต่ด่าเรา รู้ว่ากลัวเราจะมีเงินเหลือน้อย แต่ทำไมไอ้ผู้ชายคนนั้นอ้อนนิดเดียว แม่ดิ้นรนขนาดนี้ มันแบบ...จะพูดยังไงดี ตอนนี้เราพิมเราก็ร้องไห้นะ เงินที่เราหามาทุกบาท เราเหนื่อยนะกวาจะได้มันมา ในเมื่อเงินเดือนเราแม่เก็บหมดแล้ว เราเรยแอบขายของออนไลน์ จนเก็บเงินซื้อกางเกงตัวใหม่ได้ โอเคพอหลังจากนั้น เราเอาเฟชแม่ผูกกับอิเมลเราเผื่อแม่เปลี่ยนรหัสเราก็จะกู้คืนมา ทีนี้วันนั้นตอนเช้าเราไปทำงาน แต่เราลืมใบรับรองแพทย์ที่เราลาป่วยเมื่อวาน เราโทรบอก แม่ขับรถเอามาให้หน่อย แม่บอกปวดขา มาไม่ได้ เราก็เลยนั่งรถย้อนไปเอา ไป-กลับ20 ทีนี้เรานั่งทำงานเห็นข้อความในแชทมที่มันขอตังแม่เรา เราทนไม่ไหวแล้วค่ะ เราตัดสินใจ ลบเฟชแม่ออกล้างเครื่องแม่ทิ้งเลยค่ะ ล้างผ่านอิเมลที่ผูกติดกับเฟชและมือถือแม่ รู้ไหมคะเกิดไรขึ้น เรานั่งทำงานอู่ พ่อทำงานที่เดียวกับเรา พ่อเดินเข้ามา แม่มาหา ทำโทรศัพท์ให้หน่อย โอโห เวลางาน.....แต่ต้องเดินไปทำมือถือให้ เราแบบ ทีตอนที่เราลืมใบรับรองแพท ทำไมวิ่งมาให้เราไม่ได้ ฝ่ายบัญชีจะตัดวีคอยู่แล้ว แต่พอมือถือมีปัญหาคุยกับไอ้เวนนั่นไม่ได้ ลงทุนวิ่งมา เราก้อออกมาทำ ทีนี้งานมันมาด่วนพอดี เราเลยบอกว่า แม่รอตอนเที่ยงแต่พอเที่ยงมา อ่าวแม่ทำได้แล้ว แม่วิ่งรถไปตลาด ซึ่งมันไกลจากบ้านเรานะ แม่วิ่งไป เพื่อไปให้ร้านมือถือแก้ไขให้เราแบบ โอ้วว แม่ แม่เป็นอะไร แม่มีสติหน่อย แม่กำลังออกนอกลู่นอกทาง แม่กำลังพาครอบครัวเราลงเหว จนเราทนไม่ไหว วันนั้นมันโทมาหาแม่เรา ซึ่งมันก็เข้ามาที่มือถือของเรา เรารับค่ะ เราพูดดีๆก่อนนะ น้า ถ้าแม่หนุไปบอกว่าแม่ไม่มีสามมี หนุบอกตรงนี้เลย ว่ามีนะคะ จดทะเบียนสมรสแล้วด้วย น้าไม่รู้น้าไม่ผิดค่ะ หนูไม่ว่า แต่วันนี้ หนูบอกน้าแล้ว น้ารับรู้แล้ว ถ้ายังคุยกับแม่ต่อ แสดงว่าน้าเต็มใจที่จะเป็นชู้กับแม่หนูนะคะ แล้วเราก็วาง แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ มันไปฟ้องแม่ แม่ก็ไม่ด่าเรานะ แต่แบบ เห้ยไปด่าเขาทำไมบลาๆๆ คือเราเองเราก็แรงไง คือรับไม่ได้ อิกวันเราโทรด่าอิกค่ะ คือระรานไม่เลิก แต่สุดท้าย จนถึงตอนนี้ ความรักของเขาทั้งคู่ช่างเหนียวแน่น เพราะแม่..เพิ่งได้เงิน5พันจากรัฐบาลมาค่ะ งเราเพิ่งไปสืบรู้วันนี้ค่ะ สดๆร้อนๆ อยู่ๆสังหรใจ เอาบัตรแม่ไปตรวจสอบ อ่าว ได้ตั้งแต่เดือนที่แล้ว...... ซึ่งเมื่ออาทิตก่อน ส้วมเต้ม แม่บอกงเินไม่มีค่าดูดส้วม ศึ่งเราเองก็ได้เงินกินแค่ 500 กินชนวิค เราเองก็มีไม่พอ เราเลยยืมเพื่อนมาดูด แต่คือแม่ได้เงินมาก่อนหน้านี้ แต่แม่ไม่บอกเรา...... ทุกวันนี้พ่อก็ไม่กล้าพูด ทำได้แค่แสดงอาการหึง แต่ก็จะโดนแม่ด่า ส่วนเราทำได้แค่ไม่ยอมให้แม่เก็บเงินเราแล้ว เพราะเราต้องใช้เงินตรงนี้เรียนต่อ ผ่อนค่าเทอม ส่วนเงินพ่อ เราก็ไม่รู้จะทำไงเพราะพ่อไม่แข็งเอง เงินพ่ออก ก็แอบส่งไปให้ผู้ชายคนนี้ตลอด เงินออกมาพ่อมีสลีฟ เราถามแม่เงินออกจ่ายค่าไรบ้าง แม่ก้อบอกจ่ายค่านั่นคานี่ พอเราคิดยอดออกมา ยอดเงินติดลบ พันกว่าบาทค่ะ นี่ก็คือโป๊ะแตก แต่ด้วยความที่แม่ยืนยันปากแข็ง กุไม่ได้ส่งๆๆ เราทำไรไม่ได้ เราพยายามเค้นแม่ แต่แม่ก็เลือกทีจะแถไถไปเรื่อย เราเองก็หมดปัญหา ทุกวันนี้บ้านเละเทะมาก กลับบ้านมาจากที่จะเห็นกับข้าวในตู้ มีแต่มด และความว่างเปล่า บ้านมีแต่ฝุ่น ที่นอนนี่เป็นคราบ อยู่แต่กับมือถือ รอคอยเมื่อไหร่จะได้ไปหาผุ้ชายคนนั้น นี่ขนาดโควิดระบาดนะ เวลาผู้ชายคนนั้นไม่โทรหา ก็จะเศร้า พาลด่าเราด่าพ่อ เราเหนื่อยอ่ะ เหนื่อยจนไม่รู้จะพูดยังไง โทรไปร้องไห้กับเพื่อน เพื่อนช่วยค่ะ โทไปปั่น แต่นะ ไร้ประโยชน์ แม่เราเลือกที่จะง้อเขา เราเองเรารู้นะว่าอะไรอะไรถุก แม่ทำแบบนี้ไม่ถุกต้อง เอาเงินจากเรา จากพ่อไปเล้ยงดูมัน แต่เรา2ชีวิตทำงาน งกๆๆ แม่เองก็ไม่ได้สุขสบาย ทำไมไม่ช่วยกันเก็บเงินจนตอนนี้เราเลือกที่จะ พอ.กูปล่อยล้ะ อะไรจะเกิดก็ปล่อยมันไป แม่กำลังเห็นกงจักรเป้นดอกบัว บางทีเราคิดว่าอยากจะปล่อยไปเลย ให้แม่เราได้รับรู้เองว่าสิ่งที่แม่ทำมันผิด ให้เวรกรรมมันสอนเขาเอง เรารักแม่นะ ถ้าไม่รักแม่ไม่ยอมให้แม่เก็บเงินเองหรอก อายุ 20-21แล้ว แต่ให้แม่ดูแลเงินทุกบาท วันนี้พอ เราเก้บสุดท้ายก้อกดออกมาจนหมด เพราะไม่มีจะกิน เดี๋ยวค่านั่นค่านี่เราก็ต้องหาอ่ะ รถก็ปล่อยค้างไว้3เดือน จนเขาจะมายก ในปัญหาทุกอย่างที่เราเจอมา เรื่องนี้คือเดอะเบส ไม่ไหวจริงๆ ร้องไห้เป็นรอบที่ร้อย
แม่ติดผู้ชายในเฟช ส่งเงินไปให้ ทั้งที่แม่มีพ่อและเราอยู่
เริ่มแรกจากที่หลานของแม่สมัครเฟชให้แม่เล่น เรารู้เราก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่าเออความสุขของแม่ แม่อยากเล่นก็ปล่อยไป พอเล่นไปซักพัก เริ่มมีผู้ชายเข้ามา แม่เริ่มคุยกับคนนั้นคนนี้ แรกๆเราเห็นเราก็แบบเฉยๆนะ แกคงคุยแบบเพื่อนตามประสาคนแก่ แต่แล้ววันนึงมีผู้ชายคนนึง แม่เราอายุ 56 ผู้ชายคนนี้อายุ 48-49ปี ตอนคุยกันแม่เราบอกผุ้ชายคนนั้นว่าอายุ 48 เขาก็คุยกันไปเรื่อยๆ ทีนี้เวลาเรานั่งอยู่เขาก็คุยนะเราไม่ว่าอะไร ก็ยังคงเฉยๆอยู่ แล้วมันเริ่มเยอะขึ้นคือ วันๆแม่เอาแต่คุยกับผู้ชายคนนี้ แล้วก็คุยว่าแม่เราอ่ะ ปล่อยเงินกู้ คือคุยว่าตัวเองมีฐานะ แต่ความเป็นจริง ครอบครัวเราก็หาเช้ากินค่ำนะ เราก็ยังคงเฉย จนมีคร้งนึง แม่มาบอกเรา เดี๋ยวเงินออกงวดนี้พลัดค่ารถมอเตอร์ไซต์ไปก่อนนะ เราถามทำไม เขาบอกว่า ป้าที่แม่เคยยืมเงินมาโทรมาทวงเงินแม่ 3000 ซึ่งเรามาจับพิรุธได้ เพราะว่าป้าคนนี้เราเคลียจบไปแล้ว เงินก่อนหน้านี้เราเป็นคนเคลียเอง โดยที่แม่ไม่รู้ เราก็คงเก็บความสงสัยไว้ ทีนี้วันเงินออก เรากลับมาบ้านตอนเย็น เราใส่หูฟังแต่ไม่ได้เปิดเพลง เราหลับตาพักสายตาแต่ไม่ได้หลับ เราได้ยินแม่พูดกับผู้ชายคนนั้นว่า.....เธอจะเอาเงินหรือเธอจะเอาโทรศัพท์....เป็นทุกคน ทุกคนยังคิดจะหาคำตอบอะไรเพิ่มไหมคะ คำนี้ความหมายมันคงตายตัวอยู่แล้วใช่ไหมคะ.....เราก็ยังคงเก็บไว้ในใจทีนี้เราเริ่มสืบ เราไปเดารหัสเฟชแม่ถูก แม่เจ้า วันนั้นน้ำตาเรานองหน้า เราร้องไห้หนักมาก ในเฟชแม่เรียกมันว่าผัว ไอ้เวนนั่นก็เรียกแม่เราว่าเมีย คือดูแชทจากเริ่มแรก เขาจีบกันมาเรื่อยๆ แล้วสิ่งที่เราคิดก็เป็นจริงค่ะ แม่เราโอนเงินไปให้มันค่ะ เขาโอนโดยแม่เอาเงินสดไปโอนผ่านตู้จาก500บาท เริ่มเยอะขึ้น มันขอเงินแม่เรา บอกตัวเองป่วยมั่ง แม่ป่วยมั่ง หรือบางทีบอกไม่มีข้าวจะกิน แม่เราก็จะโอเครๆ เดี๋ยวเค้าโอนเงินไปให้นะ เราแบบ...แม่..นั่นเงินน้ำพักน้ำแรงของหนูกับพ่อนนะ แม่เอาไปให้ใครอ่ะ วันนั้นเราทะเลาะกับแม่ค่ะ ขนาดมีแชทให้หดูนะ แม่ยังบอกว่า กูไม่ได้ส่งกูก็พูดไปอย่างนั้น ก็คือทะเลาะกัน เราอยู่กับแม่ เราย่อมรู้นิสัยแม่ดี อาการแม่มันฟ้องทุกอย่าง แมไม่เถียงกับเรา แต่เลือกที่จะเดินหนี เราก็แบบโคตรรรเสียใจอ่ะ ถ้าสมมุติแม่ไม่มีพ่อเลี้ยงอยู่ เราก็อาจจะรับได้เล็กน้อย แต่นี่คือพ่อล่ะ ถึงเขาจะไม่ใช่พ่อแท้ๆ แต่เขาก็ไม่เคยให้เรากับแม่ลำบากนะคะ ทุกวันนี้พ่อไม่รู้แม้แต่รหัสบัตรเอทีเอ็ม เพราะวันที่ธนาคารส่งบัตรมาให้ พ่อไม่ได้แกะดูค่ะ ซองมันแม๊กไว้อย่างดี มันเป็นการแสดงให้เห็นว่าพ่อเลี้ยงซื่อสัตย์กับแม่ ถึงแม้จะชอบพุดจายั่วอารมแม่บ้าง แต่ที่ผ่านมา เราไม่ลำบากก็เพราะเขา มันเป้นความรู้สึกแบบ อะไรอ่ะ แล้วเราก็นึกย้อนอะไรหลายๆอย่าง เงินเราออกมา เราไม่เคยจะแบ่งไปซื้อเสื้อผ้าหรือของที่เราอยากได้เลยซักครั้ง กางเกงท่เราต้องใส่ทำงาน เรามี 3-4 ตัว ใส่6วัน นับวันมันก็เกา มีรอยขาดบ้าง เราก็ต้องใส่ พอเราขอ แม่ก็บอก แล้วนี่จะกินถึงวิกหน้าไหม จะกินชนวิคไหม เราก็อ่ะไม่ซื้อก็ได้ เราแบบหนูขอแค่กางเกงยีน ซึ่งไม่ใช่ชุดเที่ยวนะ เราเอาไว้ใส่ทำงานหาเงินเข้าบ้านไง แต่ด่าเรา รู้ว่ากลัวเราจะมีเงินเหลือน้อย แต่ทำไมไอ้ผู้ชายคนนั้นอ้อนนิดเดียว แม่ดิ้นรนขนาดนี้ มันแบบ...จะพูดยังไงดี ตอนนี้เราพิมเราก็ร้องไห้นะ เงินที่เราหามาทุกบาท เราเหนื่อยนะกวาจะได้มันมา ในเมื่อเงินเดือนเราแม่เก็บหมดแล้ว เราเรยแอบขายของออนไลน์ จนเก็บเงินซื้อกางเกงตัวใหม่ได้ โอเคพอหลังจากนั้น เราเอาเฟชแม่ผูกกับอิเมลเราเผื่อแม่เปลี่ยนรหัสเราก็จะกู้คืนมา ทีนี้วันนั้นตอนเช้าเราไปทำงาน แต่เราลืมใบรับรองแพทย์ที่เราลาป่วยเมื่อวาน เราโทรบอก แม่ขับรถเอามาให้หน่อย แม่บอกปวดขา มาไม่ได้ เราก็เลยนั่งรถย้อนไปเอา ไป-กลับ20 ทีนี้เรานั่งทำงานเห็นข้อความในแชทมที่มันขอตังแม่เรา เราทนไม่ไหวแล้วค่ะ เราตัดสินใจ ลบเฟชแม่ออกล้างเครื่องแม่ทิ้งเลยค่ะ ล้างผ่านอิเมลที่ผูกติดกับเฟชและมือถือแม่ รู้ไหมคะเกิดไรขึ้น เรานั่งทำงานอู่ พ่อทำงานที่เดียวกับเรา พ่อเดินเข้ามา แม่มาหา ทำโทรศัพท์ให้หน่อย โอโห เวลางาน.....แต่ต้องเดินไปทำมือถือให้ เราแบบ ทีตอนที่เราลืมใบรับรองแพท ทำไมวิ่งมาให้เราไม่ได้ ฝ่ายบัญชีจะตัดวีคอยู่แล้ว แต่พอมือถือมีปัญหาคุยกับไอ้เวนนั่นไม่ได้ ลงทุนวิ่งมา เราก้อออกมาทำ ทีนี้งานมันมาด่วนพอดี เราเลยบอกว่า แม่รอตอนเที่ยงแต่พอเที่ยงมา อ่าวแม่ทำได้แล้ว แม่วิ่งรถไปตลาด ซึ่งมันไกลจากบ้านเรานะ แม่วิ่งไป เพื่อไปให้ร้านมือถือแก้ไขให้เราแบบ โอ้วว แม่ แม่เป็นอะไร แม่มีสติหน่อย แม่กำลังออกนอกลู่นอกทาง แม่กำลังพาครอบครัวเราลงเหว จนเราทนไม่ไหว วันนั้นมันโทมาหาแม่เรา ซึ่งมันก็เข้ามาที่มือถือของเรา เรารับค่ะ เราพูดดีๆก่อนนะ น้า ถ้าแม่หนุไปบอกว่าแม่ไม่มีสามมี หนุบอกตรงนี้เลย ว่ามีนะคะ จดทะเบียนสมรสแล้วด้วย น้าไม่รู้น้าไม่ผิดค่ะ หนูไม่ว่า แต่วันนี้ หนูบอกน้าแล้ว น้ารับรู้แล้ว ถ้ายังคุยกับแม่ต่อ แสดงว่าน้าเต็มใจที่จะเป็นชู้กับแม่หนูนะคะ แล้วเราก็วาง แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ มันไปฟ้องแม่ แม่ก็ไม่ด่าเรานะ แต่แบบ เห้ยไปด่าเขาทำไมบลาๆๆ คือเราเองเราก็แรงไง คือรับไม่ได้ อิกวันเราโทรด่าอิกค่ะ คือระรานไม่เลิก แต่สุดท้าย จนถึงตอนนี้ ความรักของเขาทั้งคู่ช่างเหนียวแน่น เพราะแม่..เพิ่งได้เงิน5พันจากรัฐบาลมาค่ะ งเราเพิ่งไปสืบรู้วันนี้ค่ะ สดๆร้อนๆ อยู่ๆสังหรใจ เอาบัตรแม่ไปตรวจสอบ อ่าว ได้ตั้งแต่เดือนที่แล้ว...... ซึ่งเมื่ออาทิตก่อน ส้วมเต้ม แม่บอกงเินไม่มีค่าดูดส้วม ศึ่งเราเองก็ได้เงินกินแค่ 500 กินชนวิค เราเองก็มีไม่พอ เราเลยยืมเพื่อนมาดูด แต่คือแม่ได้เงินมาก่อนหน้านี้ แต่แม่ไม่บอกเรา...... ทุกวันนี้พ่อก็ไม่กล้าพูด ทำได้แค่แสดงอาการหึง แต่ก็จะโดนแม่ด่า ส่วนเราทำได้แค่ไม่ยอมให้แม่เก็บเงินเราแล้ว เพราะเราต้องใช้เงินตรงนี้เรียนต่อ ผ่อนค่าเทอม ส่วนเงินพ่อ เราก็ไม่รู้จะทำไงเพราะพ่อไม่แข็งเอง เงินพ่ออก ก็แอบส่งไปให้ผู้ชายคนนี้ตลอด เงินออกมาพ่อมีสลีฟ เราถามแม่เงินออกจ่ายค่าไรบ้าง แม่ก้อบอกจ่ายค่านั่นคานี่ พอเราคิดยอดออกมา ยอดเงินติดลบ พันกว่าบาทค่ะ นี่ก็คือโป๊ะแตก แต่ด้วยความที่แม่ยืนยันปากแข็ง กุไม่ได้ส่งๆๆ เราทำไรไม่ได้ เราพยายามเค้นแม่ แต่แม่ก็เลือกทีจะแถไถไปเรื่อย เราเองก็หมดปัญหา ทุกวันนี้บ้านเละเทะมาก กลับบ้านมาจากที่จะเห็นกับข้าวในตู้ มีแต่มด และความว่างเปล่า บ้านมีแต่ฝุ่น ที่นอนนี่เป็นคราบ อยู่แต่กับมือถือ รอคอยเมื่อไหร่จะได้ไปหาผุ้ชายคนนั้น นี่ขนาดโควิดระบาดนะ เวลาผู้ชายคนนั้นไม่โทรหา ก็จะเศร้า พาลด่าเราด่าพ่อ เราเหนื่อยอ่ะ เหนื่อยจนไม่รู้จะพูดยังไง โทรไปร้องไห้กับเพื่อน เพื่อนช่วยค่ะ โทไปปั่น แต่นะ ไร้ประโยชน์ แม่เราเลือกที่จะง้อเขา เราเองเรารู้นะว่าอะไรอะไรถุก แม่ทำแบบนี้ไม่ถุกต้อง เอาเงินจากเรา จากพ่อไปเล้ยงดูมัน แต่เรา2ชีวิตทำงาน งกๆๆ แม่เองก็ไม่ได้สุขสบาย ทำไมไม่ช่วยกันเก็บเงินจนตอนนี้เราเลือกที่จะ พอ.กูปล่อยล้ะ อะไรจะเกิดก็ปล่อยมันไป แม่กำลังเห็นกงจักรเป้นดอกบัว บางทีเราคิดว่าอยากจะปล่อยไปเลย ให้แม่เราได้รับรู้เองว่าสิ่งที่แม่ทำมันผิด ให้เวรกรรมมันสอนเขาเอง เรารักแม่นะ ถ้าไม่รักแม่ไม่ยอมให้แม่เก็บเงินเองหรอก อายุ 20-21แล้ว แต่ให้แม่ดูแลเงินทุกบาท วันนี้พอ เราเก้บสุดท้ายก้อกดออกมาจนหมด เพราะไม่มีจะกิน เดี๋ยวค่านั่นค่านี่เราก็ต้องหาอ่ะ รถก็ปล่อยค้างไว้3เดือน จนเขาจะมายก ในปัญหาทุกอย่างที่เราเจอมา เรื่องนี้คือเดอะเบส ไม่ไหวจริงๆ ร้องไห้เป็นรอบที่ร้อย