สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ17ขวบนะ555555

แต่เหตุการณ์ที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองก็เกิดขึ้นจนได้😢

ตอนนี้เราก็อยู่ปวช.2แล้ว แต่เราพลาด เราท้องได้3เดือนแล้ว กว่าจะรู้ตัวก็เดือนกว่า แต่ที่ยังไม่คิดจะทำไร คือช้อคกับตัวเองอยู่ เพราะเราไม่ใช่เด็กแบบนี้ เราเป็นเด็กที่เรียนดีมาตลอด แล้วมีพ่ออยู่คนเดียว พ่อก็มีเราคนเดียว ไม่กล้าบอกพ่อ กลัวพ่อผิดหวัง ทุกวันนี้พ่อยังบอกรักอยู่เลย แต่เรามีกัน2คน เราลำบากมาก เราต้องทำงานส่งตัวเองเรียน ไหนจะค่าหออีก พ่อก็ลำบาก คิดอยู่ตอนนี้ว่าถ้าเค้าเกิดมาแล้วกลัวเลี้ยงเค้าได้ไม่ดี เพราะตอนนี้คือยังไม่พร้อมจริงๆ เรายังเด็ก ยังคิดถึงเพื่อน ยังคิดถึงรร. ต่อให้เราเสียคนขนาดไหนก็จะไม่ยอมทิ้งการเรียนเด็ดขาด มันสำคัญมาก แต่อ่านมาหลายกระทู้ ก็ยังไม่เข้าใจพออยู่ดี แต่ในใจอยากเลี้ยงเค้ามาก เพราะเราชอบเด็ก ชอบที่ได้เล่นกับเด็ก แต่ตอนนี้เราก็มีปัญหาอยู่ เลยไม่อยากให้เค้าเกิดมาเป็นเด็กมีปัญหา เรายังเลี้ยงตัวเองไม่รอดเลยทุกวันนี้
เหตุผลที่อยากเอาออก คือ
1.ไม่มีกำลังทรัพย์พอที่จะเลี้ยง
2.กลัวพ่อเสียใจ ผิดหวัง เพราะรักพ่อมาก พ่อก็รักเรามาก
3.อายุเรายังน้อย ยังเด็ก ยังไม่มีความคิด ยังไม่โต
4.ยังต้องเรียน เพราะเราคิดไว้แล้วว่าโตขึ้นจะต้องเป็นอะไร ต้องเลี้ยงพ่อให้ได้
5.ผู้ชายดูไม่รับผิดชอบเท่าไหร่ กลัวเด็กมีปัญหา
6.ตอนนี้ยังไม่ไปอัลตร้าซาวน์ แต่ช่วงที่แพ้ท้อง รู้สึกว่าตัวเองกินเบียร์ แต่อ้วกออกมาหมดเลย (ตอนนั้นยังไม่ตรวจ แต่สงสัยว่าท้อง) เลยกลัวว่าจะส่งผลต่อลูก
แต่เอาจริงๆ 70%คืออยากเลี้ยง
30% คือปัญหาที่มีอยู่ก็เยอะอยู่แล้วเลยไม่อยากเอาเค้ามาลำบากด้วย เรา2พ่อลูกยังลำบากกันอยู่เลย แบบปัญหาเยอะจริงๆ ครอบครัวก็มีปัญหา เล่าวันนึงคงไม่จบ

~เลยอยากรู้ว่า คนที่เค้าทำแท้งไปชีวิตเป็นไงบ้าง
เห็นคนพูดว่าไม่เจริญสักคน เลยเป็นห่วงอนาคตตัวเองด้วย ไม่อยากให้มาจบกับเรื่องแบบนี้
แต่รู้สึกว่าถ้าตัวเองไม่มีลูกในตอนนี้ที่ยังเรียนอยู่ ชีวิตจะแฮปปี้กว่านี้

~ถ้าเกิดขึ้นอีกคือจะไม่ทำเค้าแล้ว แล้วก็ต้องมีตอนพร้อมด้วย
ขอปรึกษาหน่อยนะคะ อยากได้คำแนะนำจริงๆ