ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบบริโภคทุเรียนมากเป็นชีวิตจิตใจ และรู้สึกช้ำใจมามากมายหลายปีแล้ว ที่ต้องจ่ายเงินซื้อทุเรียนแพงเท่าราคาโลก กิโลละเกือบสองร้อยบาท เพราะจีนสั่งทุเรียนไม่อั้น จะโทษชาวสวนเขาก็ไม่ได้ ในเมื่อเขาขายได้ราคาดี ก็ต้องอดทนกินทุเรียนราคาส่งออกเรื่อยมาก ปีหนึ่ง ๆ หมดเงินเป็นหมื่นเพราะซื้อทุเรียนกิน ก็ต้องยอมเพราะขาดไม่ได้ และใจมันชอบ

สมัยก่อนตอนทุเรียนราคา 40-50 บาท ขึ้นมาเป็น 90 ก็ว่าแพงมากแล้ว ...ทุเรียนไทยปลูกบนพื้นแผ่นดินไทย แต่ทำไมคนไทยไม่ได้กินของถูก ช้ำใจยิ่งนัก

ปีนี้สถานการณ์ไม่ปกติ คนจีนน่าจะกินทุเรียนน้อยลง ผลผลิตน่าจะยังออกมาเหมือนเดิม เท่ากับว่าดีมานต์ลดลง ราคาก็น่าจะถูกลงด้วย ผมหละหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ทุเรียนราคาเหลือ 40-50 บาท/กก. จะกลับมาอีกครั้ง ในชีวิต ...แต่ทำไมวันนี้ทุเรียนก็ยังแพงอยู่อีก! ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า ยังไม่เข้า พ.ค. อาจจะยังไม่ใช่เวลา

ป.ล. ส่วนตัวชอบกินแบบนิ่มเละ เนื้อยุ่ย ข้างในเป็นเทา ๆ นิดหนึ่ง กำลังดี ระดับปลาร้าทำข้าวเหนียวทุเรียน นิ้วกดแล้วเนื้อไม่เป็นรอยบุ๋มตามไม่เอาเด็ดขาด มักจะซื้อแบบที่แก่จัดมาบ่มต่อเองเพื่อความนิ่มเละ ยิ่งถ้าได้ลูกแตก ๆ แบบสุกจัดจะชื่นอารมณ์มากเป็นพิเศษ