นานนัก

กระทู้สนทนา

ผ่านเวลา มานาน พาลหวนคิด
เพ่งพินิจ จิตพา อุราไหว
อยู่คนเดียว เปลี่ยวเอกา ล้าฤทัย
มิมีใคร ใกล้ชิด สนิททรวรง

คอยเป็นห่วง เป็นใย อยู่ใกล้กัน
ช่วยส่งเสริม เติมฝัน พลันลุล่วง
เป็นหยาดทิพย์ ชโลมใน ใจทั้งดวง
ให้เย็นทรวง อุรานี้ ที่ร้อนรน

หวังสักหน คนนี้ มีจริงอยู่ 
จะตามหา พธู ทุกแห่งหน
อยากจะพบ เจ้าแล้วหนา แม่หน้ามล
หวังบุพเพ มิเทหล่น ... คนนี้เอย...




แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่