สีขาวซีดจางจางนวลนางขม
ขวัญภิรมย์เหนื่อยหน่ายฤทัยหวาม
เกิดมาเหนือเพื่อผู้อื่นยากฝืนตาม
โอ้นงรามพากเพียรเรียนมากไป
ย่ำทิวาราตรียืนคืนจันทร์เสี้ยว
เงียบเหงาเปลี่ยวเอกาอุราไหว
แสนรันทดหมดเวลาน้องยาใจ
เก็บสาส์นไว้เพลินพิศนิมิตรอ
ขอหลับใหลยาวไกลไม่ไหวตื่น
อันค่ำคืนน้อยนิดเจ้าคิดท้อ
ไม่เคยฝันถึงใครดวงใจพอ
นวลละออคลอเคียงเสียงดนตรี
ใจปล่อยวางดับลงอนงค์หน่าย
ชีวิตคล้ายลอยล่องเจ้าผ่องศรี
คอยค้ำชูสู่บริวารสานชีวี
ดวงฤดีขอชาติหน้าข้าเพียงดิน
๙๙๙..กระทู้นี้เหงา ๆ เพื่อตัวเอง.. ๙๙๙