คือเราเป็นคนที่ชอบตัวเอง อยากเป็นแฟนกับตัวเอง แบบไม่อยากมีใครไม่อยากแต่งงานไม่อยากมีแฟนไม่อยากมีคนชอบไม่อยากชอบใคร พอถ้ารู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีความรู้สึกชอบก็จะดีดตัวออกห่างเลย
กลัวว่าถ้ามีความรักแล้วจะเจ็บ เพราะสามีย่าก็นอกใจย่าทำย่าเจ็บตบตีย่า
พ่อกับแม่ก็จบกันไม่สวยเวลาที่ดูด้วยกันจะทะเลาะให้เราเห็นตลอด พ่อก็เปลื่ยนไปเป็นอีกคนเลยก็เพราะความรัก
เราเคยมีคนคุยนะคะตอนนั้นคุยกันดีมากเข้าใจกันและกันดีทุกอย่าง เกือบจะได้คบกันแล้ว แบบนัดกันไปกินข้าวและคุบกันว่าจะขอเป็นแฟนกันวันกินข้าวคือวันมะรืน
แต่เขาก็โดนรถชนเสียชีวิตก่อน ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยคบหรือรักใครอีกเลย
รู้สึกว่าอยากเปลื่ยนความคิดเพราะพ่อกับย่าอยากให้แต่งกันเขาอยากอุ้มหลานค่ะ
ทำยังไงถึงจะกล้าเปิดใจกล้ามีความรักอีกคะ?
ปล.ขอบคุณค่ะที่สละเวลามาอ่านและมาให้คำปรึกษานะคะ
ปรึกษาปัญหาความรักค่ะ ตอนนี้รู้สึกมีปัญหามาก และกลัวว่าจะเป็นปัญหาจากจิตวิทยาด้วย
กลัวว่าถ้ามีความรักแล้วจะเจ็บ เพราะสามีย่าก็นอกใจย่าทำย่าเจ็บตบตีย่า
พ่อกับแม่ก็จบกันไม่สวยเวลาที่ดูด้วยกันจะทะเลาะให้เราเห็นตลอด พ่อก็เปลื่ยนไปเป็นอีกคนเลยก็เพราะความรัก
เราเคยมีคนคุยนะคะตอนนั้นคุยกันดีมากเข้าใจกันและกันดีทุกอย่าง เกือบจะได้คบกันแล้ว แบบนัดกันไปกินข้าวและคุบกันว่าจะขอเป็นแฟนกันวันกินข้าวคือวันมะรืน
แต่เขาก็โดนรถชนเสียชีวิตก่อน ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยคบหรือรักใครอีกเลย
รู้สึกว่าอยากเปลื่ยนความคิดเพราะพ่อกับย่าอยากให้แต่งกันเขาอยากอุ้มหลานค่ะ
ทำยังไงถึงจะกล้าเปิดใจกล้ามีความรักอีกคะ?
ปล.ขอบคุณค่ะที่สละเวลามาอ่านและมาให้คำปรึกษานะคะ