คือเรากับเพื่อนผู้หญิงของเราเป็นเพื่อนสนิทกันอยู่กลุ่มเดียวกันมีอะไรก็โทรคุยกันตลอดค่ะ
แต่แล้วก็มีผู้ชายอีกคนซึ่งเป็นเพื่อนของเราทั้งสองคนนี่แหละแต่ก็แค่รู้จักไม่ได้สนิทกันมาก
ผู้ชายคนนี้เค้าจะจีบเพื่อนเรา เค้าก็เข้ามาปรึกษาเรา เราก็คุยกับเค้าในเฟส สไกด์ โทรศัพท์ให้คำปรึกษา
คุยกันจนเป็นเพื่อนสนิทตบหัวกอดคอไปไหนก็ไปด้วยกันบ่อยค่ะ ตอนนั้นเราก็มีคนที่เราชอบเหมือนกันเราก็ปรึกษาเค้าค่ะเค้าก็ให้ความปรึกษา ประมาณว่าแชร์ความรักของกันและกันค่ะ แล้วนานๆเข้าเราก็สนิทกันมากขึ้น แต่เราก็รู้สึกดีกับเค้าก่อนที่เค้าจะเป็นแฟนกับเพื่อนเราแล้วละค่ะแต่ไม่ได้กล้าพูดออกไปอาจเป็นเพราะความใกล้ชิดด้วยละค่ะ แต่เราคุยกันในเฟสในสไกด์นานมากแทบทุกวัน แล้วพอเค้าได้เป็นแฟนกับเพื่อนเราแล้วเราก็ดีใจกับเพื่อนเราทั้งสองคนทั้งที่ความจริงในใจเราเสียใจมากคือแบบร้องไห้แต่ไม่กล้าปรึกษาใครเลยค่ะ ถึงเค้าจะเป็นแฟนกับเพื่อนเราแต่เค้าก็ยังคุยกับเราแบบสนิทกันเหมือนเดิมแต่นานวันเรายิ่งมีความรู้สึกมากขึ้นกว่าเดิมค่ะ แต่ในเมื่อความลับไม่มีในโลกอ่ะค่ะ เราเผลอหลุดแสดงให้เค้าจับได้ว่าเราชอบใคร ในที่สุดเค้าก็บอกให้เราพูดออกไปเราก็กั้นใจพูดออกไปว่าชอบเค้าตอนนั้นก็เครียดมากเลยค่ะร้องไห้หนักมากเพราะไหนจะคิดว่าแฟนเพื่อนเราทำไม่ถูกแต่ตัดความรู้สึกมันไม่ง่ายเลย เค้าก็เอาเรื่องที่เราชอบเค้าไปบอกเพื่อนเรา เพื่อนเรารู้ก็มาคุยกับเราบอกว่าไม่เป็นไรเพื่อนเราบอกว่าไม่โกรธเลยเราก็ขอโทษๆอย่างเดียวแบบสำนึกผิดค่ะ แต่พอหลังจากวันนั้นเราก็เพื่อนของเราก็ห่างๆกันไม่ค่อยสนิทกันเท่าเดิม จากวันนั้นผู้ชายคนนี้ยังคุยกับเราอยู่เหมือนในฐานะเพื่อนค่ะ เราก็คิดไว้ว่ารักข้างเดียวไม่เป็นอะไรยังไงก็คิดกับเค้าแบบเพื่อนได้ แต่เราคุยกันทุกวันเหมือนเดิมคุยกันสนิทกันมีอะไรเราให้กันและกันฟังแต่เค้าชอบแกล้งแหย่เราแบบทำให้เราหวั่นไหวบางทีก็ทะเลาะกันบ้าง แต่พอช่วงหลังๆเค้าก็มาบอกชอบเราเราก็อึ้งเค้าบอกว่าคิดถึงเราที่ไม่ได้คุยไม่ได้เจอหน้าเค้าบอกว่าถ้าย้อนกลับไปได้จะไม่จีบเพื่อนเราจะจีบเราแทนเราก็อึ้งค่ะ เราผิดเองแหละค่ะที่ปล่อยใจปล่อยความรู้สึกเอง คุยกันเหมือนหลบๆซ่อนๆค่ะแต่เจอหน้ากันก็เป็นเพื่อนปกติค่ะเพราะต่อหน้าผู้หญิงเรา เพื่อนผู้หญิงก็รู้ค่ะแต่เหมือนแกล้งไม่รู้ค่ะ แต่เราก็เป็นรองอยู่ดีค่ะ จนวันนึงเค้าก็บอกเค้ารู้สึกผิดบอกว่าพอเถอะเค้ามีแฟนแล้วเราก็โอเคไม่คุยกับเค้าเลยค่ะ แต่เค้าก็มาง้ออีกจนได้เราก็ใจอ่อนค่ะคุยกันเหมือนเดิมทันนี้นานๆไปเราเป็นคนออกห่างค่ะแต่ก็แบบงอลๆกันบ้าง จนปัจจุบันนี้ไม่ได้คุยกันมา1เดือนแล้วค่ะเราเป็นคนออกห่างมาอีกแต่ความจำเป็นหลายๆอย่างทำให้เราต้องเจอกันบ่อยเลี่ยงไม่ได้เลยค่ะ แต่เค้าก็ยังเพ้อถึงเราในเฟสค่ะเราไม่คุยกันเลย เพราะเรารู้สึกกลัวบาปค่ะแต่เจ็บมากๆเลยตัดใจไม่ได้เลย เครียดค่ะ เสียใจด้วย เราอยากตัดใจได้เริ่มต้นใหม่ค่ะ แต่คิดกลับไปที่เค้าบอกว่าเค้ารักเราเราก็รักเค้าแต่ไม่สามารถรักกันได้มันฝังใจหลายๆอย่างค่ะ ช่วยให้คำปรึกษาด้วยนะค่ะขอบคุณไว้ล่วงหน้าค่ะ