คือเราได้คุยกับผชคนนึง เขาเป็นที่ปรึกษาให้เราทุกอย่างเราเองก็เป็นที่ปรึกษาให้เขาเราคุยกันทุกวัน โทรคุยกันตลอด ระหว่างคุยก็จะมีมาเล่าเรื่องความรักของตัวเอง เขาก็จะมีพูดถึงแฟนเก่าเขาคนคุยเขา เราเองก็มีพูดถึงคนที่ชอบคนคุย เราคุยกันแบบนี้ทุกคนจนสนิมกันมากๆ มันสนิทจนมีเรื่องอะไรทุกใจอะไรก็มาระบายให้กันฟัง จนวันนึง
พี่เขาก็ชอบเราก็ชอบมาก่อนหน้านั่นแล้วแหละ เรารู้มาโดยตลอด แต่เราก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ เรารู้สึกไม่อยากมีแฟน บางเวลาก็อยากมี บางเวลาก็ไม่อยาก เราคิดว่าเราไม่จำเป็นต้องมีผช บางทีเราก็รำคาญผช เหมือนใจมันปิดกั้นไปหมด มีคนทักเข้ามาหาเยอะ แต่ก็ไม่เคยตอบใครเลย ไม่เคยอินกับพวกที่ทักมาเลย ที่มีคุยก็ขี้เกียจคุย ตอบส่งๆ บางทีก็หาย ไป3-4ชม กลับมาก็มาตอบแค่ 3-4ข้อความ แล้วก็หายยยาวไปจนถึงตอนเช้า พอเขาถามว่าหายไปไหน เราก็มักจะแกล้งตอบว่า เราหลับ เราเป็นแบบนี้มาโดยตลอดตั้งแต่ โสดไม่เคยสนใจคนที่เข้ามาใครมาคุยด้วยก็ไม่อิน จนตอนนี้ปิดใจไม่เปิดรับใครเข้ามาเลย
มาที่ตัวต้นเรื่องก็คือพี่คนนี้ที่คุยกันทุกวัน จนวันนี้ พี่เขามาบอกว่า “เราไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกวันแล้วนะ” เราก็อ้าวว่าทำไม พี่เขาบอกว่าเขาไม่อยากเจ็บ เขาไม่อยากทนเห็นเราพูดถึงคนอืน เขาไม่อยากฟังเราพูดถึงคนอื่น เขาบอกเขาไม่อยากแกล้งยินดีอีกแล้ว เขายอมถอยออกมาดีกว่า ซึ่งสำหรับเราพอเรารู้แบบนั้นเราก็ยอมรับการตัดสินใจของเขา เพราะมันคงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดแลเวเซฟความรู้สึกมากที่สุด
เราเองใจจริง เราก็ไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองสักทางเลย ปากบอกชอบอีกคนมาปรึกษากับอีกคน อีกคนก็ดันชอบเรา เราเองก็มีความรู้สึกกับพี่เขานะคะ แต่มันก็ไม่แน่ไม่นอนเลย ว่ามันคือความรู้สึกแบบไหน เรารู้สึกดีเวลามีพี่เขาอยู่ตรงนี้ รู้สึกสบายใจเวลาได้ระบาย พอเขาจะไปจริงๆ ก็จะร้อง เราเห็นแก่ตัวเองแหละเพราะว่า เราเองก็รู้ว่าพี่เขาชอบ แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ ยื้อไปเรื่อยๆ ในสถานะน้องสาวและพี่ชาย เราก็ไม่ยากเสียใครไป ไม่อยากเสียพี่เขาไป แต่เราเองก็เข้าใจถ้าพี่เขาจะไปเราก็จะไม่ขอรั้ั้ง ตอนเขาอยู่เราเองก็โกรธนะที่เห็นเขากลับไปคุยกับแฟนเก่า แล้ามาระบาย หรือตอนที่เวลาเขาจะไปหาคนคุยของเขา เราเองก็หึง ต่างคนต่างหึง แต่ก็ไม่มีใครกล้าแสดงความรู้สึกบอกกันมาตรงๆ พอมาถึงวันนี้วันที่พี่เขาไปจริงๆ ก็แอบใจหายจะร้องก็ร้องไม่ออก เพราะในเคยชินกับพี่เขาไปหมดแล้ว ไม่อยากให้ไปเลยพูดตรงๆ แต่เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ จะมุ่งหน้าจีบคนที่จัวเองชอบ หรือกังคนที่อย่ข้างเรามาโดยตลอด พี่เขสบอกว่าจะคอยยินดีกับเราอยู่ตรงนี้เสมอ หนูมีความสุขกับใครพี่ก็มีความสุขด้วย เราคิดอะไรไม่ออกเลยตอนนี้ แต่ใจมันปิด มันไม่ยอมเปิดรับจริงๆ ส่วนไอ้คนที่ชอบอันนั้ก็น่าจะแค่ปลื้ม ส่วนคนอื่นนี่ไม่สนใจเลย
ไม่รู้ใจตัวเองว่าชอบใคร
พี่เขาก็ชอบเราก็ชอบมาก่อนหน้านั่นแล้วแหละ เรารู้มาโดยตลอด แต่เราก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ เรารู้สึกไม่อยากมีแฟน บางเวลาก็อยากมี บางเวลาก็ไม่อยาก เราคิดว่าเราไม่จำเป็นต้องมีผช บางทีเราก็รำคาญผช เหมือนใจมันปิดกั้นไปหมด มีคนทักเข้ามาหาเยอะ แต่ก็ไม่เคยตอบใครเลย ไม่เคยอินกับพวกที่ทักมาเลย ที่มีคุยก็ขี้เกียจคุย ตอบส่งๆ บางทีก็หาย ไป3-4ชม กลับมาก็มาตอบแค่ 3-4ข้อความ แล้วก็หายยยาวไปจนถึงตอนเช้า พอเขาถามว่าหายไปไหน เราก็มักจะแกล้งตอบว่า เราหลับ เราเป็นแบบนี้มาโดยตลอดตั้งแต่ โสดไม่เคยสนใจคนที่เข้ามาใครมาคุยด้วยก็ไม่อิน จนตอนนี้ปิดใจไม่เปิดรับใครเข้ามาเลย
มาที่ตัวต้นเรื่องก็คือพี่คนนี้ที่คุยกันทุกวัน จนวันนี้ พี่เขามาบอกว่า “เราไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกวันแล้วนะ” เราก็อ้าวว่าทำไม พี่เขาบอกว่าเขาไม่อยากเจ็บ เขาไม่อยากทนเห็นเราพูดถึงคนอืน เขาไม่อยากฟังเราพูดถึงคนอื่น เขาบอกเขาไม่อยากแกล้งยินดีอีกแล้ว เขายอมถอยออกมาดีกว่า ซึ่งสำหรับเราพอเรารู้แบบนั้นเราก็ยอมรับการตัดสินใจของเขา เพราะมันคงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดแลเวเซฟความรู้สึกมากที่สุด
เราเองใจจริง เราก็ไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองสักทางเลย ปากบอกชอบอีกคนมาปรึกษากับอีกคน อีกคนก็ดันชอบเรา เราเองก็มีความรู้สึกกับพี่เขานะคะ แต่มันก็ไม่แน่ไม่นอนเลย ว่ามันคือความรู้สึกแบบไหน เรารู้สึกดีเวลามีพี่เขาอยู่ตรงนี้ รู้สึกสบายใจเวลาได้ระบาย พอเขาจะไปจริงๆ ก็จะร้อง เราเห็นแก่ตัวเองแหละเพราะว่า เราเองก็รู้ว่าพี่เขาชอบ แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ ยื้อไปเรื่อยๆ ในสถานะน้องสาวและพี่ชาย เราก็ไม่ยากเสียใครไป ไม่อยากเสียพี่เขาไป แต่เราเองก็เข้าใจถ้าพี่เขาจะไปเราก็จะไม่ขอรั้ั้ง ตอนเขาอยู่เราเองก็โกรธนะที่เห็นเขากลับไปคุยกับแฟนเก่า แล้ามาระบาย หรือตอนที่เวลาเขาจะไปหาคนคุยของเขา เราเองก็หึง ต่างคนต่างหึง แต่ก็ไม่มีใครกล้าแสดงความรู้สึกบอกกันมาตรงๆ พอมาถึงวันนี้วันที่พี่เขาไปจริงๆ ก็แอบใจหายจะร้องก็ร้องไม่ออก เพราะในเคยชินกับพี่เขาไปหมดแล้ว ไม่อยากให้ไปเลยพูดตรงๆ แต่เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ จะมุ่งหน้าจีบคนที่จัวเองชอบ หรือกังคนที่อย่ข้างเรามาโดยตลอด พี่เขสบอกว่าจะคอยยินดีกับเราอยู่ตรงนี้เสมอ หนูมีความสุขกับใครพี่ก็มีความสุขด้วย เราคิดอะไรไม่ออกเลยตอนนี้ แต่ใจมันปิด มันไม่ยอมเปิดรับจริงๆ ส่วนไอ้คนที่ชอบอันนั้ก็น่าจะแค่ปลื้ม ส่วนคนอื่นนี่ไม่สนใจเลย