เกริ่นการว่าเราผอมตั้งแต่เด็กๆเลยมาอ้วนก็ตอนปิดเทอมม.1 ตอนนั้นน้ำหนัก60ต้นๆ พอปิดเทอมพุ่งปี๊ดไปยัง68 พอถึงช่วงที่ปิดเทอมอีกทีเราใช้เวลาตรงนั้นลดน้ำหนักจนลดเหลือ62-63 เรารู้สึกโคตรภูมิใจที่ลดได้ด้วยตัวเองถึงจะลดได้ไม่มากก็เถอะ บางคนพออ่านถึงตรงนี้แล้วอาจจะสงสัยว่าก็ดีแล้วไม่ใช่เหรองั้นก็พยายามลดให้ถึงเลข5ซะสิ .. คือมันไม่ใช่แบบนั้น.. พอเราลดจากนั้นแล้วเราป่วยเป็นโรคทางจิต! ช่วงนั้นก็ไปหาหมอ หมอก็ให้ยามากินมันก็ปกติที่ป่วยก็ต้องกินยาแต่ทว่ายามันทำให้อยากอาหารน่ะสิ ตอนนั้นจำได้ดีตอนเช้ามาต้องได้กินไข่เจียวหัวหอมใส่พริกของแม่ทุกเช้า ข้าวนี่แบบ2-3ทัพพีพูนๆ บางวันก็เพิ่มข้าวด้วยนะกินแบบนี้ทุกวันๆๆ ตอนนั้นเราไปหาหมอทุกวันเสาร์เขาให้มีชั่งน้ำหนักเราเลยรู้ว่าน้ำหนักเราไปถึงไหนแล้วงั้นงี้ สรุปน้ำหนักพุ่งไป78 อห.ที่ไม่ได้แปลว่าโอโหเลยค่ะ ในเวลาไม่ถึง1เดือน โคตรเศร้า;-; ปัจจุบันเราก็ลดลงมาได้72-73ประมาณนี้ ความซวยยังไม่หมดเท่านี้ เครื่องชั่งน้ำหนักถ่านแบตหมดอีก !! เราเลยไม่รู้น้ำหนักตัวเอง ณ ปัจจุบันจริงๆ เลยพยายามควบคุมอาหารไปเรื่อยๆจนกว่าถ่านเครื่องชั่งจะมาส่งแล้วจะมาดูน้ำหนักกันว่ามันเท่าไหร่.. ลืมเลยเกริ่นมาซะนานเข้าเรื่อง ตอนนี้เราเริ่มออกกำลังกายแต่รู้สึกว่าเราออกได้น้อยลง มันเหนื่อยง่ายไปหมดเราเลยเริ่มจาก5นาทีแล้วค่อยๆเพิ่มไป อยากรู้ว่ามีอาหารเสริมที่ช่วยเรื่องระบบเผาผลาญมั้ยคะตอนนี้เล็งๆ Vistra อยู่ไม่รู้ว่าจะดีจริงหรือเปล่า อยากให้พี่ๆแชร์ประสบณ์การณ์ให้หน่อยนะคะ .โค้งคำนับ ขอบคุณค่ะที่อ่านจนจบ