เราเด็กใหม่เพิ่งเรียนจบค่ะ ทำงานอยู่บริษัทแห่งนึง งานไม่เป็นระบบเนื่องจากพนักงานน้อย
แรกๆไม่มีงานก็เข้าหาพี่ๆในที่ทำงานบ่อย เพราะยังไม่มีหน้าที่ต้องทำ เลยไปของานจากพี่ๆมาทำ คอยนั่งเล่นพูดคุยกับเขาถ้ามีเวลาว่าง แต่พอวันนึงเรามีหน้าที่ที่รับผิดชอบเราก็ทำแต่งานของเรา ถ้าว่างก็ช่วยพี่ๆคนอื่นที่ประสานงานด้วยบ้าง แต่ประเด็นคือกลายเป็นแย่ค่ะ เขาบอกว่าเราไม่เข้าหา ไม่เหมือนแรกๆที่ทำงาน พอผ่านทดลองงานเปลี่ยนเป็นไม่สนใจคนอื่น นี่ก็เลยยงงมาก แบบเราก็ทำในส่วนที่เรารับผิดชอบ ให้มาทำเสาร์อาทิตย์ก็มาทำ ให้ช่วยงานตรงนั้นนี่ก็ช่วย แล้วแบบกลายเป็นพวกเขามองว่าเราไม่ทำอะไรเลย แค่เพราะเราไม่เข้าหาเขาเหมือนเมื่อก่อน .... ทั้งที่เราไหว้ก็ทำหน้าไม่ดีใส่ เราคุยเขาก็ไม่คุยตอบเข้าหาก็เงียบ เป็นแบบนี้มาทั้งสัปดาห์ จนเราก็เลยโอเคงั้นไม่คุยละกันในเมื่อเป็นแบบนี้

ล่าสุดโดนหัวหน้าเรียกไปคุย เพราะเขาเห็นว่าเราอึดอัดและพอรับรู้เรื่องราวอยู่บ้าง แรกๆปรับความเข้าใจก็โอเคค่ะ เราก็เฉยๆไปแล้ว คิดว่าเริ่มต้นใหม่กัน แต่เรื่องมันไม่จบสิ กลายเป็นเขายังคอยโพสต์แซะอยู่ ทั้งๆที่เราอยู่ของเราเฉยๆ

ตอนนี้เรามองว่ามันมันเสียเวลามากเลยกับการที่ต้องไปอธิบายให้คนที่อคติเราฟัง เราอาจจะยังเด็กค่ะอายุห่างกับเขาเป็น 10 ปี มันกลายเป็นอึดอัดในการทำงานมากขึ้น เลยเกิดคำถามว่าทุกสังคมการทำงานจำเป็นต้องเอาใจ ต้องน่ารัก ต้องเข้าหา ต้องทำตัวติดผู้ใหญ่ คอยถามนั่นถามนี่เพื่อนร่วมงานตลอดเหรอค่ะ ?