อยากรู้ว่า การจะปล่อยวางจะความเครียด ความโกรธแค้น หรืออะไรก็ตามที่มากระทำกับเรา แล้วมันไม่แฟร์ เช่น เราทำงานไปวันๆปกติ  ไม่ยุ่งกับใคร แต่ก็มีคนมาหมั่นไส้ มันมีจริงๆนะ คนที่แบบตัวเองทำได้ แต่คนอื่นทำไม่ได้ เช่น งานเราไม่มีใครมาช่วยเรา เราก็ไม่ว่า แต่พองานเขาเราไม่ไปช่วย โดนนินทายับเลย ชวนคนนั้นคนนี่เข้าข้างด้วย พยายามพูดให้คนไม่ชอบเรา บางคนเฮยๆ บางคนก็เออไม่มีอะไรแต่เพื่อนไม่ชอบเราก็ต้องอยู่ข้างเพื่อน หรือตัวเองไม่ว่างเราก็แวะไปดูงานให้ บางเวลา พอตัวเองมาเจอ ตอนเราไม่อยู่พอดี ก็ชอบพูดแบบไอ้เราก็ไม่ว่างคนว่างนี่เขาไม่ช่วยบ้างหรอ แบบนี้ หรือ ตัวเองไม่อยากทำงานละชวนคนอื่นทำกิจกรรมกลุ่มที่แบบไม่ต้องทำงาน เช่น ออกนอกสถานที่ ไปคาเฟ่คุยงาน ที่แบบไม่ต้องลงมืองานหลักๆอะ แต่พอเราว่างจากงานหลัก ถึงเวลาพักเราละ นางชวนทำงานกลุ่มทันที งานไหนเราไม่รู้ เราไม่ได้ ลงไปช่วยแต่แรก แต่พอรู้ก็รีบลงไป นางก็เอาละ นินทายับว่าไม่ช่วย แบบให้ได้ติดอะ แต่ไม่มีใครบอกไง เราเลยถามตลอดว่ามีงานอะไรไหม ก็ไม่ตอบ พูดด้วยก็ไม่พูดด้วยทำทีเดินหนี เรายอมตลอด จนถึงตอนนี้ ก็ไม่ได้รู้สึกว่าจะไปมีเรื่องอะไรกับใคร แต่แค่รู้สึกว่า เราทำอะไรก็ผิด เขาอคติกับเราเสมอ ถ้าใครจะถามว่ามันต้องมีที่มาสิ คนไม่ชอบก็คือไม่ชอบอะมันไม่มีเหตุผลหรอกมันคือความรู้สึก เชื่อว่าจะมีคนเถียงว่ามีๆสิโดยเฉพาะคุณผช.ทั่งหลายที่เจอมาหลายกระทู้ เราน่ะคิดตลอดทบทวนตัวเอง ปรับปรุงเข้าหาตลอด มันก็ไม่ช่วยอะไร สังคมทำงานสมัยนี้มันก็ต่างคนต่างทำงานเจอกันก็คุยปกติไหมอะ  เราก็เหมือนคนทั่วไป แต่นี่รู้สึกว่าเขาชอบให้คนเข้าหามาก เราอาจจะถึงเวลางานก็เข้าหาไปช่วยไปร่วมทำ แต่พอไม่มีงานเราก็อยู่ในฝ่ายของเราเจอใครมีอะไรก็คุย แต่ไม่มีก็ไม่พูดเพราะพูดไม่เก่ง อะพอรู้ว่าเขาชอบให้คนเข้าหา เราก็เข้าหาเข้าไปชวนคุยไปทักทายทุกวัน เขาก็เมิน เขาไม่ชอบเข้าหาใครเพราะมีแต่คนห้อมล้อมเขาเพราะเขาหน้าตาดีแถมรวยด้วย ทุกคนจะเอาใจเขามาก แต่เราก็อย่างที่บอก คือเจอเราเข้าไปทักแต่เวลาว่างเราก็อยู่ที่ฌต๊ะเราไง แต่คนอื่นอะ ถ้าว่างจะต้องไปห้อมล้อมเข้า คือรู้ว่าเขาชอบให้คนเอาใจเราก็พยายามเอาใจเขา เขาก็เมิน คือเหมือนไม่เปิดใจอะ แต่พอเรารู้สึกว่าพอและ พยายามไปก็เท่านี้น งั้นทำงานปกติต่อไป อึดอัดมากนะ เครียดลางทีเหนื่อยจนหมดแรงทำงาน ้เครียดทุกวันเลยอยากรู้ว่า ต้องทำยังไงให้เลิกเครียดเลยคิดมาก อยากปล่อยวาง อยากทำได้แบบไปเจอเห็นอะไรที่มันอึดอัดหรือไม่ชอบ ก็ไม่เครียดได้ อยากรู้ว่าทุกคนทำยังไงกัน มันต่างคนต่างอยู่แล้วก็ยังเจออะไรที่ทำให้ไม่สบายใจ ทำงานไปก็อดแวะมาคิดเรื่องสิ่งที่เขาทำกับเราไม่ได้ พยายามไม่สนใจแต่ก็โดนแขวะอยู่เรื่อย มันได้ยิน มันไม่สบายใจ อธิบายเขาก็ไม่ฟัง มันเอาใจหรือความคิดเราออกจากตรงนี้ได้ยังไง คิดยังไงถึงปลงได้ ปล่อยวางไม่ได้สักที ้เป็คนคิดมากด้วยไง มันพยสยามหมดทุกทางแล้ว มันเครียดมันทุกข์ใจ