อันนี้คือสงสัยจริงๆ คือทั้งๆที่ไทยอยู่ห่างจากจีนมาก ตระกูลภาษาก็คนละตระกูลกับจีน(ตระกูลจีน-ทิเบต) 
แต่ดูเหมือนว่าทั้งภาษาตระกูลไทยและเวียดนามต่างได้รับอิทธิพลจากภาษาจีนมาก

อย่างเช่นเด่นๆเลยคือ ภาษาที่มีโทนหลายเสียง ( Tonal language) และระบบที่เด่นๆคือหนึ่งคำต่อหนึ่งพยางค์ (Monosyllabic language)
ที่มีระบบเหมือนกันตั้งแต่เขตจีนแมนดารินเหนือยันภาษาไทยที่อยู่ใต้สุด 
สังเกตว่าภาษาไทยแท้ๆที่ไม่มีคำยืมบาลีสันสกฤต พอมาเรียงประโยคดูเราจะพบว่า ภาษาไทยเราคือการเอาคำหนึ่งพยางค์มาต่อกันจนเป็นประโยค
เช่น

เขาชอบกินข้าว เธอมาทำไหม เราช่างอาย  ฉันรักเธอ ฉันคิดถึงคุณ และอีกมากมาย 
นอกจากนี้ยังสามารถเอาหนึ่งคำหนึ่งพยางค์มาต่อเป็นคำใหม่เช่น รถ-ไฟ ใจ-ดี ดื่ม-น้ำ เอา-รถ ถั่ว-เขียว ต้น-ไม้ และอีกมากมาย

แม้แต่คำยืมของไทยก็น่าสนใจตรงที่ แม้ว่าคำจะเหมือนมีหลายพยางค์ แต่ระบบหลักๆของมันคือการเอาคำพยางค์เดียวมาสะกดต่อเป็นคำอ่านเช่น
(กรณีนี้ไม่รวมคำบาลีสันสกฤตที่อออกเสียงพยางค์เดียวเพราะระบบคล้ายคำไทยแท้)
ถนน ถะ+นน ประกอบจากสองคำ
ภาษา พา-สา 
กราบ กะ-ราบ
พระราชบัญญัติ พะ-รา-ชะ-บัน-ยัด 
โทรศัพท์ โท-ระ-สับ
มหาวิทยาลัย มะ-หา-วิ-ทะ-ยา-ลัย
สวดมนต์ สวด-มน 
มัตสยา มัด-สะ-หยา
สถาน สะ-ถาน
อัศจรรย์ อัด-สะ-จัน
ภรรยา พะ-ระ-ยา
สามี สา-มี
 ทักษิณ ทัก-สิน
กิริยา กิ-ริ-ยา
ประเทศ ประ-เทศ
นมัสการ นะ-มัด-สะ-การ
นารี นา-รี
ดรุณี ดะ-รุ-นี
เดรัจฉาน เด-ระ-ฉาน เด-รัด-ฉาน
อักษร อัก-สอน
ศาสตร์ สาด
ศีลธรรม สีน-ระ-ทำ
สาธารณูปโภค สา-ทา-ระ-นู-บะ-โภก
สาธารณะ สา-ทา-ระ-นะ
สารวัตร สา-ระ-วัด
คอม-พิว-เตอร์
อาหาร อา-หาน
เชอร์-รี่
กัปตัน กับ-ตัน
องุ่น อะ-งุ่น

และอีกมากมาย
ที่น่าสังเกตคือไทยน่าจะรับอิทธิพลจากภาษาจีนมากกว่าที่เราคิดเพราะทั้งระบบไทยกับภาษาอื่นๆในเขต mainland southeast asia อย่างพม่า,เวียด,ลาว
ต่างมีระบบภาษาที่เหมือนจีนทิ้งสิ้น

ที่น่าสังเกตคือ คำไทยแท้ๆจำนวนต่างเป็นคำที่เป็นคำยืม คำร่วม คำที่มีจุดกำเนิดร่วมกับภาษาจีนหมด 
ไม่ใช่คำยืมจากจีนแต้จิ้ว จีนแคะ ที่พึ่งมายืมตอนยุคสมัยใหม่ๆ
ลองไปดูลิงค์นี่ดูนะคะ น่าสนใจมากเพราะเป็นกระทู้ที่บอกคำร่วมคำยืมไทย-จีนโบราณ
[code]https://ppantip.com/topic/33250768
[/code]
อยากรู้ว่าเพื่อนๆเห็นด้วยไหม เรื่องมีเรื่องน่าสนใจอะไรเกี่ยวกับไทยก็แนะนำมาได้เลย เราอยากฟังมาก