สวัสดีค่ะ เพิ่งมาเป็นสมาชิกครั้งแรกเลยนะ ตื่นเต้นเหมือนกันคะเนี้ย
น้องเป็นคนเหนือ คนเมียง5555 ขอเริ่มต้นเลยเนอะ ช่วงนี้ชีวิตแย่มากๆเลยค่ะ เลยอยากขอความคิดเห็นทุกๆท่านที่เข้ามาเห็น มาเจอ มาอ่านกระทู้นี้
ตกงานมา 2 เดือนแล้วค่ะ แบบไม่ทันได้ตั้งตัว และไม่มีทางเลือก
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนึงเมื่อ 2 ปีกว่าๆ ถูกบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในพิษณุโลกเรียกสัมภาษณ์งาน สัมภาษณ์ผ่านค่ะ ทำมาเรื่อยๆ ตำแหน่งเราเป็นหัวหน้างานค่ะ แต่มีหัวหน้างานที่มีตำแหน่งเดียวกันอีกหลายคน ทำมาเรื่อยๆค่ะ จนประมาณกลางปีที่แล้ว เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงกับตัวเราเอง หัวหน้าB คือหัวหน้าเราโดยตรง(นามสมมุติ) เริ่มเรียกเราเข้าไปคุยบ่อย เรื่องไม่ค่อยเป็นเรื่องหรอกค่ะ เราทำงานเป็นทุกอย่าง ทำได้ทุกอย่าง แต่ก็ไม่ใช่คนเก่งอะไร และเราไม่เคยมีปัญหากับใคร เราไม่เคยทำผิดกฏของบริษัทเลยสักครั้ง แต่เหมือนว่าหัวหน้าB เขาบอกว่าเราไม่เหมาะสมกับงานด้านบริหารคน การจัดการคน โดนเข้าโปรแกรมอะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับการพัฒนาตัวเอง เราทำเต็มความสามารถที่สุดแล้ว แต่เหมือนหัวหน้าB บอกว่าให้หางานใหม่ไปด้วยเลยนะ เหมือนหัวหน้าB ไม่อยากให้เราอยู่ในทีมแล้ว นั่นคือสัญญาณไม่ดีแล้วค่ะ เครียดทุกวัน หานะ แต่อย่างว่ามันหายากเนอะ พอจบโปรแกรมนั่น เราไม่ผ่านการประเมิน ผ่านมาได้สัก 2 หรือ 3 เดือน หัวหน้าBกับHR เรียกเข้าไปคุยอีกรอบ โดยที่เราไม่รู้มาก่อนเลยว่าเป็น เรื่องลาออกงาน และต้องเขียนใบลาออกวันนั้นเลย ตรงนั้นเลยด้วยซ้ำ เพราะเขาสองคนต้องได้คำตอบวันนั้นตอนนั้นทันที บอกอีกว่าไม่ต้องมาทำงานแล้วนะ คืนของให้หมดก่อนไปด้วย ตกใจมากค่ะ เราเลยปฏิเสธไปว่ายังไม่ได้คุยหรือปรึกษาใครเลย แต่เขาไม่ให้ออกห้องไปไหนเลย เขาบอกให้คุยตรงนี้แหละ แล้วเขาทั้งสองได้ยื่นข้อเสนอมา 2 ข้อ
ข้อที่1 คือ เซ็นใบลาออกวันนี้ ประวัติการทำงานจะได้ไม่เสีย ยังสามารถสมัครงานในบริษัทเดิมได้อีก
ข้อที่2 คือ ให้ทางบริษัทจ้างออก นั่นคือเขาต้องจ่ายเงินค่าทดแทนให้เรา น่าจะเกือบหลักแสน เขาคงไม่อยากจะจ่ายแหละ
แต่ประเด็นคือตอนนั้นมีสมัครงานตำแหน่งแถวๆ จังหวัดเราพอดี เอ้อ เอาไงดีนะ ถ้าจ้างออกก็สมัครตำแหน่งนี้ไม่ได้สิ่นะ เราเลยเลือกที่จะเซ็นใบลาออกวันนั้นเพื่อจะได้สมัครอีกตำแหน่งนึง แต่บริษัทเดิม เพราะเขาบอกว่าสมัครได้ตามปกติเลย เราก็เอ้อ ได้ เซ็นก็เซ็นวะ เผื่อจะได้ทำงานใกล้บ้าน อ่าาาา
ผ่านมาได้สักพัก ได้มีโอกาสเข้าสัมภาษณ์งานบริษัทเดิม ปรากฏว่าไม่ได้ เรื่องร้ายแรงมากกับการเข้าโปรแกรมพัฒนาตัวเอง แต่HR ไม่เคยบอกด้วยซ้ำว่าไม่ผ่านต้องออก บอกแค่ว่าหางานไปด้วยเลย งานตรงนี้อาจไม่เหมาะกับเราก็ได้นะ ประมาณนี้ ประเด็นคือหัวหน้าBกับHR โกหกเรานี่ ไหนบอกสมัครได้ปกติ ไม่ติดปัญหาอะไรนี่หน่า แต่ทำไมเป็นงี้ล่ะ
ทางพี่A (นามสมมุติ)ที่สัมภาษณ์ก็ช่วยเรามากอยากจะได้เราไปทำงานด้วย ตกเย็นวันนั้นทาง หัวหน้าHR ที่ กทม โทรมาหาพี่A ที่สัมภาษณ์เราว่า อย่าเอาปัญหาที่นึงไปไว้อีกที่นึงเลย พี่A ที่สัมภาษณ์เราเขาก็มาบอกเราแบบนี้ เขาบอกว่าพี่พยายามช่วยแล้ว คุยแล้ว ขอโอกาสให้เด็กหน่อยไม่ได้หรอ แต่HR ไม่ยอม บอกว่าบริษัทไม่มีนโยบายแบบนั้น แสดงว่าหัวหน้าBกับHR ที่เรียกเราไปคุย โกหกสิ่นะ หลอกให้เซ็นใบลาออก ทั้งๆที่รู้ว่ายังไงก็ไม่ผ่านอยู่ดี
เอ้ยจะบ้าตาย ซึมเศร้าไปพักนึงเลยนะคะ จากที่ไม่เคยมีความคิดอยากจะตาย กลับคิดว่าจะตายยังไง วิธีไหนดี
เราคิดมาตลอดเลยว่าทำไมเขาต้องทำขนาดนี้ เราไม่ได้แย่มากขนาดนั้น เราทำงานได้ทุกอย่าง ทำได้ดีกว่าคนบางกลุ่มด้วยซ้ำ แค่บริหารคนงานไม่เก่ง นี่คือเหตุผลที่เขาไม่ต้องการให้เราทำงานแล้ว เลยทำให้ชีวิตแย่มากเลยค่ะทุกวันนี้ งานก็หาไม่ทัน เงินก็ไม่มีเลย ไม่มีเลยจริงๆค่ะ เครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง คิดมาตลอดว่าทำไมโชคร้ายขนาดนี้ ทำไมไม่เจอเรื่องที่ดีๆบ้างนะ ถามตัวเองตลอดว่าทำอะไรผิดมากขนาดไหนเชียวถึงกับต้องให้ออก ขอบคุณทุกท่านที่เสียเวลามาอ่านกระทู้นี้นะคะ เราไม่มีที่ระบายจริงๆ ชีวิตเราทำไมย่ำแย่ขนาดนี้ สภาพจิตใจ สภาพร่างกาย ย่ำแย่มากจริงๆค่ะ
ตกงานโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
น้องเป็นคนเหนือ คนเมียง5555 ขอเริ่มต้นเลยเนอะ ช่วงนี้ชีวิตแย่มากๆเลยค่ะ เลยอยากขอความคิดเห็นทุกๆท่านที่เข้ามาเห็น มาเจอ มาอ่านกระทู้นี้
ตกงานมา 2 เดือนแล้วค่ะ แบบไม่ทันได้ตั้งตัว และไม่มีทางเลือก
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนึงเมื่อ 2 ปีกว่าๆ ถูกบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในพิษณุโลกเรียกสัมภาษณ์งาน สัมภาษณ์ผ่านค่ะ ทำมาเรื่อยๆ ตำแหน่งเราเป็นหัวหน้างานค่ะ แต่มีหัวหน้างานที่มีตำแหน่งเดียวกันอีกหลายคน ทำมาเรื่อยๆค่ะ จนประมาณกลางปีที่แล้ว เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงกับตัวเราเอง หัวหน้าB คือหัวหน้าเราโดยตรง(นามสมมุติ) เริ่มเรียกเราเข้าไปคุยบ่อย เรื่องไม่ค่อยเป็นเรื่องหรอกค่ะ เราทำงานเป็นทุกอย่าง ทำได้ทุกอย่าง แต่ก็ไม่ใช่คนเก่งอะไร และเราไม่เคยมีปัญหากับใคร เราไม่เคยทำผิดกฏของบริษัทเลยสักครั้ง แต่เหมือนว่าหัวหน้าB เขาบอกว่าเราไม่เหมาะสมกับงานด้านบริหารคน การจัดการคน โดนเข้าโปรแกรมอะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับการพัฒนาตัวเอง เราทำเต็มความสามารถที่สุดแล้ว แต่เหมือนหัวหน้าB บอกว่าให้หางานใหม่ไปด้วยเลยนะ เหมือนหัวหน้าB ไม่อยากให้เราอยู่ในทีมแล้ว นั่นคือสัญญาณไม่ดีแล้วค่ะ เครียดทุกวัน หานะ แต่อย่างว่ามันหายากเนอะ พอจบโปรแกรมนั่น เราไม่ผ่านการประเมิน ผ่านมาได้สัก 2 หรือ 3 เดือน หัวหน้าBกับHR เรียกเข้าไปคุยอีกรอบ โดยที่เราไม่รู้มาก่อนเลยว่าเป็น เรื่องลาออกงาน และต้องเขียนใบลาออกวันนั้นเลย ตรงนั้นเลยด้วยซ้ำ เพราะเขาสองคนต้องได้คำตอบวันนั้นตอนนั้นทันที บอกอีกว่าไม่ต้องมาทำงานแล้วนะ คืนของให้หมดก่อนไปด้วย ตกใจมากค่ะ เราเลยปฏิเสธไปว่ายังไม่ได้คุยหรือปรึกษาใครเลย แต่เขาไม่ให้ออกห้องไปไหนเลย เขาบอกให้คุยตรงนี้แหละ แล้วเขาทั้งสองได้ยื่นข้อเสนอมา 2 ข้อ
ข้อที่1 คือ เซ็นใบลาออกวันนี้ ประวัติการทำงานจะได้ไม่เสีย ยังสามารถสมัครงานในบริษัทเดิมได้อีก
ข้อที่2 คือ ให้ทางบริษัทจ้างออก นั่นคือเขาต้องจ่ายเงินค่าทดแทนให้เรา น่าจะเกือบหลักแสน เขาคงไม่อยากจะจ่ายแหละ
แต่ประเด็นคือตอนนั้นมีสมัครงานตำแหน่งแถวๆ จังหวัดเราพอดี เอ้อ เอาไงดีนะ ถ้าจ้างออกก็สมัครตำแหน่งนี้ไม่ได้สิ่นะ เราเลยเลือกที่จะเซ็นใบลาออกวันนั้นเพื่อจะได้สมัครอีกตำแหน่งนึง แต่บริษัทเดิม เพราะเขาบอกว่าสมัครได้ตามปกติเลย เราก็เอ้อ ได้ เซ็นก็เซ็นวะ เผื่อจะได้ทำงานใกล้บ้าน อ่าาาา
ผ่านมาได้สักพัก ได้มีโอกาสเข้าสัมภาษณ์งานบริษัทเดิม ปรากฏว่าไม่ได้ เรื่องร้ายแรงมากกับการเข้าโปรแกรมพัฒนาตัวเอง แต่HR ไม่เคยบอกด้วยซ้ำว่าไม่ผ่านต้องออก บอกแค่ว่าหางานไปด้วยเลย งานตรงนี้อาจไม่เหมาะกับเราก็ได้นะ ประมาณนี้ ประเด็นคือหัวหน้าBกับHR โกหกเรานี่ ไหนบอกสมัครได้ปกติ ไม่ติดปัญหาอะไรนี่หน่า แต่ทำไมเป็นงี้ล่ะ
ทางพี่A (นามสมมุติ)ที่สัมภาษณ์ก็ช่วยเรามากอยากจะได้เราไปทำงานด้วย ตกเย็นวันนั้นทาง หัวหน้าHR ที่ กทม โทรมาหาพี่A ที่สัมภาษณ์เราว่า อย่าเอาปัญหาที่นึงไปไว้อีกที่นึงเลย พี่A ที่สัมภาษณ์เราเขาก็มาบอกเราแบบนี้ เขาบอกว่าพี่พยายามช่วยแล้ว คุยแล้ว ขอโอกาสให้เด็กหน่อยไม่ได้หรอ แต่HR ไม่ยอม บอกว่าบริษัทไม่มีนโยบายแบบนั้น แสดงว่าหัวหน้าBกับHR ที่เรียกเราไปคุย โกหกสิ่นะ หลอกให้เซ็นใบลาออก ทั้งๆที่รู้ว่ายังไงก็ไม่ผ่านอยู่ดี เอ้ยจะบ้าตาย ซึมเศร้าไปพักนึงเลยนะคะ จากที่ไม่เคยมีความคิดอยากจะตาย กลับคิดว่าจะตายยังไง วิธีไหนดี
เราคิดมาตลอดเลยว่าทำไมเขาต้องทำขนาดนี้ เราไม่ได้แย่มากขนาดนั้น เราทำงานได้ทุกอย่าง ทำได้ดีกว่าคนบางกลุ่มด้วยซ้ำ แค่บริหารคนงานไม่เก่ง นี่คือเหตุผลที่เขาไม่ต้องการให้เราทำงานแล้ว เลยทำให้ชีวิตแย่มากเลยค่ะทุกวันนี้ งานก็หาไม่ทัน เงินก็ไม่มีเลย ไม่มีเลยจริงๆค่ะ เครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง คิดมาตลอดว่าทำไมโชคร้ายขนาดนี้ ทำไมไม่เจอเรื่องที่ดีๆบ้างนะ ถามตัวเองตลอดว่าทำอะไรผิดมากขนาดไหนเชียวถึงกับต้องให้ออก ขอบคุณทุกท่านที่เสียเวลามาอ่านกระทู้นี้นะคะ เราไม่มีที่ระบายจริงๆ ชีวิตเราทำไมย่ำแย่ขนาดนี้ สภาพจิตใจ สภาพร่างกาย ย่ำแย่มากจริงๆค่ะ