ครอบครัวเรามี3คนคือพ่อแม่เรา เราอยู่บ้านเป็นแฟลต ใครที่อยู่เป็นแฟลตจะรู้ดีว่าตัวบ้านจะอยู่ด้วยกันเหมือนคอนโด เราอายุ16 ปี ตอนนี้เรียนม.ปลาย พ่อเรา70 แม่เราก็ 62 คือเขามีลูกตอนมีอายุแล้ว เราเป็นลูกหลงเพราะพ่อแม่เรามีลูกกันก่อนจะมีเรา ก็คือเรามีพี่สาวแม่เดียวกันคนละพ่อ เรามีพี่ชายอีกคนพ่อเดียวกันคนละแม่ แล้วถึงจะมีเรา เมื่อก่อนก็ไม่อะไรนะ แต่ตั้งแต่หลังปีใหม่นี้รู้สึกจะเยอะขึ้น คือพ่อแม่เราแบบมีไรกันอ่ะ บางคนอาจจะบอกว่าก็เป็นเรื่องปกติ ก่อนเขาจะมีเราเขาก็ทำมาเยอะและ แต่คือเข้าใจมั้ยอ่ะว่าเราอยู่บ้านเดียวกันแล้วเราต้องได้ยินเสียงอ่ะ เรารู้สึกอึดอัดนะ คือเราไม่ได้ห่วงนะ แต่บางทีวันที่เรามีเรียนเงี้ยโอโหนอนหน้าแดงทั้งคืนอยากจะบอกก็แบบไม่กล้าอ่ะ บางทีคนมันห้ามไม่ได้อ่ะนะ เราอึดอัดมาก และทำกันเกือบทุกวัน หลายครั้งที่เราใส่หูฟังพยายามหาอะไรที่มาอุดหู เปิดเพลง ดูหนัง เราเปิดจนหูจะแตกและ แต่ความรู้สึกอ่ะ เสียงพื้นเสียงเตียง หลายคนอาจจะบอกว่า อย่าไปสนใจ จะไม่ให้สนใจได้ไง เสียงดังขนาดนั้นทั้งเสียงร้องเสียงแบบแจ๊ะๆไรงี้อ่ะ(ไม่ได้ทะลึ่งนะ) แต่เราว่าบางทีมันเกินไปอ่ะ อยากจะไปนอนอีกห้อง เป็นห้องของยาย(เราอยู่ทับ20 ยายอยู่ทับ 24)เคยแอบบอกแม่นะว่าอยากไปนอนกะยายแม่ก็บอกไม่ต้องหรอกรบกวน คือเราอยากจะบอกมากว่าที่พ่อแม่ทำกันอ่ะโครตจะรบกวนเวลานอนเราเลย เราต้องตื่น6โมงไปเรียนเลิก4โมง เรียนพิเศษอีก3ชั่งโมง (ใกล้เข้ามหาลัยแล้วต้องขยันหน่อย) กว่าจะกลับก็2-3ทุ่มเพราะที่เรียนพิเศษไกลขึ้นmrt ต่อbts ต่อรถเมล์และต่อมอไซ (มาซ่ะละเอียด) แล้วการบ้านนี่ก็โอโหครูสั่งโครตเยอะโดยเฉพาะคณิต แล้วแทนที่จะหลับสะบายกลับมาเจอแบบเนี้ย เสียงเตียงนี่ดังเลย บางทีเราไม่ไหวจริงๆอ่ะ รู้นะว่าเป็นพ่อแม่ เขาก็รักกัน เราก็ไม่ได้ห้าม แต่อยากมห้นึกถึงเราบ้าง จะเปิดออกไปเลยก็ไม่กล้า แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าจะเอาเรื่องนี้ไปเล่ากับใครดี รู้สึกอึดอัดอยากระบาย ใครมีคำแนะนำแนะได้นะ ขอบคุณที่อ่านมานะ เฮ้อออออ -_-