ย้อนยุคกลับไปสมัยก่อน ก่อนที่จะมีโทรศัพท์มือถือใช้กันครบถ้วนทุกคน
โทรศัพท์สาธารณะ คือสิ่งที่ขาดแทบไม่ได้สำหรับคนไทยในยุคนั้น

สถานที่ใดที่มีคนพลุกพล่าน แหล่งการค้า สถานศึกษาขนาดใหญ่ จะมีตู้โทรศัพท์สาธารณะตั้งเรียงรายเต็มไปหมด

ค่าโทร 1 บาท / 3 นาที สำหรับหมายเลขพื้นฐานในพื้นที่เดียวกัน ถือว่าช่วยให้การติดต่อสื่อสารในยุคนั้น สามารถเข้าถึงประชาชนทั่วไป

แต่ในยุคปัจจุบันที่ใครๆ ก็มีโทรศัพท์มือถือ ตู้โทรศัพท์สาธารณะกลายเป็นสิ่งที่ถูกปล่อยทิ้ง หมดคุณค่า น่าเสียดาย

แต่ก็เคยคิดเหมือนกัน หากเกิดเหตุฉุกเฉิน หรือ ทำโทรศัพท์มือถือหาย หรือ แบตหมดแล้วไม่มี power bank ฯลฯ 
เหลียวซ้ายแลขวาถ้าเจอตู้โทรศัพท์สาธารณะสักตู้ก็คงจะดี อย่างน้อยเศษเหรียญในกระเป๋ากางเกงก็ยังพอจะใช้โทรหาใครสักคนเพื่อช่วยเหลือได้

ปัญหาที่เจออีกข้อนึงสำหรับตู้โทรศัพท์สาธารณะ คือ พวกมือบอน โทรเข้าหมายเลขฉุกเฉิน (ไม่เสียค่าบริการ) โดยเหตุไม่สมควร
โทรไปป่วน โทรไปยกหูเล่น เด็กเล็กเด็กน้อยโทรโดยที่พ่อแม่ไม่สนใจ (อันนี้น่าจับพ่อแม่มาอบรม)

เข้าเรื่องดีกว่า

ในความคิดเห็นส่วนตัว ผมอยากให้นำโทรศัพท์สาธารณะที่ไร้ค่า กลับมาปรับปรุงให้เกิดประโยชน์
ทำเป็นจุดโทร S.O.S. ตามแหล่งสำคัญๆ ก็ยังดี

แต่ก็ให้มีการดัดแปลงอะไรสักหน่อย เช่น ก่อนจะโทรเบอร์ฉุกเฉิน จะต้องเสียบบัตรประชาชน (ใช้ชิพบนบัตรให้เป็นประโยชน์ ดีกว่าเอาบัตรไปถ่ายเอกสารอย่างเดียว) ก่อนใช้งาน เพื่อยืนยันตัวตน และสามารถเอาผิดได้หากเป็นการโทรป่วน เป็นต้น

ใครมีไอเดียอะไรที่ดีๆ ลองเสนอกันมาดูครับ เผื่อมีใครที่มีทุนหนาพอ หรือ มีพาวเวอร์พอ จับของเหล่านี้มาปัดฝุ่นสร้างประโยชน์ได้ใหม่คงจะดี