เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงไม่ไหนก็ไปด้วยกันเวลามันไปไหนมันก็นึงถึงเราตลอดเอานู่นเอานี้มาฝากเสมอ จนเราได้มาเจอพ่อเพื่อนซึ่งพ่อของเพื่อนเราอยู่กับเมียน้อยไม่ได้อยู่กับเพื่อนเรา เรารู้จักกับเขาตอนเราอยู่ม.3 ตอนนั้นเขาดีเหมือนพ่อเพื่อนธรรมดาจนเราจบม.3เรากับเพื่อนไปต่อเทคนิคเพื่อนเราจึงไปอยู่กับพ่อของเขาที่ตัวเมืองเราก็ไปบ้านเขาตลอดมันปกติทุกอย่าง(เราลือมบอกตอนนั้นเราอ้วนมากหาความสวยไม่เจอจมูกก็แมบเหลือเกิน) ซึ่งตอนนั้นเรากับเขาก็ไม่สนิทแค่แบบอ่อพ่อเพื่อนนะเห็นหน้าก็ปกติทุกอย่างไม่เคยมีเกินเลย ผ่านพ้นไปปีเราเรียนเทคนิคไม่จบเพราะรถล้มตอนก่อนสอบและมันต้องใช่ตังเยอะมากในการแก้วิชาละ500มั้งถ้าจำไม่ผิด เราเลยตัดสินใจค่อยไปสมัครก็ได้เลยมีเวลาเที่ยวไปเป็นปีและช่วงเวลานั้นและคือจุดเปลี่ยน (ช่วงเวลานี้เราคิดว่าเราสวยขึ้นนะมีความขาว น้ำหนักลดลงไปเยอะมีส่วนเว้าให้เห็นแล้วไม่ตรงไม่กลมบ๊อกเหมือนเมื่อก่อน) พ่อเพื่อนทำตัวเปลี่ยนไปเริ่มมาหอมแก้มเรากอดเรา ตัวเราในตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเขาก็ทำกับเพื่อนเราแบบนี้เรานึกว่าแบบพ่อลูกเราก็คิดว่าเขาเริ่มสนิทกับเราแล้วมั้งเราก็ปล่อยผ่านไป และแล้ววันแห่งนรกก็มาถึงวันนั้นเราไปนอนบ้านเพื่อน(ที่บ้านเดิม)เขาก็ลงมาบ้านเดิมและชวนเรากับเพื่อนไปเที่ยวทะเลหาอะไรกิน เรากับเพื่อนก็สั่งอาหารมากินเขาก็สั่งเบียร์ปกติเขาไม่กินเบียร์นะเพราะเขาเป็นคนคออ่อนขวดเดียวก็เมาแล้ว กินอะไรเสร็จก็กลับบ้านเขามีอาการเมาเพื่อนเราเลยให้มานอนบ้านไม่ต้องกลับ แต่เขาไม่ไปนอนกับแม่นะแต่จะนอนห้องเพื่อนเราแทน เรากับเพื่อนก็นอยสิเพราะวันนั้นมีภารกิจว่าจะไปเที่ยวกันเรากับเพื่อนเลยแกล้งหลับรอจนกว่าเขาจะหลับแล้วค่อยไป (เขานอนตรงกลางนะคะส่วนตัวคิดว่าเขาคงคิดว่าจะเอาเราตั้งแต่ที่ทะเลแล้วละคะ)เขาก็เข้ามากอดเราลูบตัวเราก็เลยขยับตัวแบบฉันรู้สึกตัวนะยังไม่ได้หลับนะ แต่เขาไม่หยุดหนักกว่าเดิมอีกสมองเราตอนนั้นคือตื้อมากไม่รู้จะทำไงดีเลยลุกออกทันทีแล้วให้พี่ที่จะไปเที่ยวด้วยกันมารับ เขาก็เดินออกมาและขี่รถออกไป  พี่เราก็มาพอดี ก็เลยไปเที่ยวระบายอารมณ์คืนนั้นเป็นคืนที่ ที่สุดในชีวิตตลอด20ปีไม่เคยเจออะไรที่ ขนาดนี้มาก่อน เราเก็บงำเป็นความลับมาตลอดไม่กล้าบอกเพื่อน เราทำตัวปกติแต่ก็เว้นระยะห่างตลอดไม่เคยอยู่กับเขาสองต่อสองเลยแต่เวลาเพื่อนไปห้องน้ำเขาก็พยายามเข้าใกล้มากอดมาหอม เราทำได้แค่เดินหนีล่วงเลยมาหลายเดือนเพื่อนเราก็เริ่มเอะใจที่เขามาหยอกล้อแสดงพฤติกรรมแบบนี้กับเรา เราถึงได้เล่าออกไปเพื่อนเราเสียใจนะที่พ่อเขาทำแบบนี้กับเรา และในที่สุดแม่เพื่อนก็รู้จนได้เพราะพ่อเขาถามหาเราตลอดว่ามาหาเพื่อนเราบ้างไหมถามทุกครั้งที่เขาลงมาซึ่งมันเกินคำว่าพ่อเพื่อนเพราะเขาไม่เคยทำแบบนี้ไม่เคยถามหาเพื่อนลูกคนไหนมาก่อนแต่ถามหาเราคนเดียวซึ่งมันแย่มากทั้งที่เราแสดงออกชัดเจนแล้วนะว่าไม่ชอบรังเกียจสุดๆหน้าเราที่มองเขาคือพร้อมจะลุกไปตบด้วยซ้ำ เราเลยเล่าทุกอย่างให้แม่เพื่อนฟังเขาก็บอกนะว่ามันเป็นที่สันดานเขาตั้งแต่เขามีเมียน้อยแม่เขาก็หมดความรู้สึกไปนานแล้วและแม่เพื่อนกับเพื่อนก็คิดว่าเขาเคยซื้อเด็กมากินบ้างแหละไม่งั้นคงไม่ทำแบบนี้กับเรา

ปล.อยากจะเตือนทุกคนอย่าไว้ใจคนอื่นจนเกินไปไม่งั้นจะเป็นแบบเรา เลวร้ายสุดอาจจะเสียตัวเลยก็ได้ ซึ่งตัวเราถือว่าโชคดีที่ยังไม่เสียตัวให้เขาไม่งั้นคงเป็นตราบาปตลอดชีวิต