เราแค่อยากระบายอ่ะบางครั้งเรื่องบางเรื่องก็เล่าให้ใครฟังไม่ได้
มีอยู่วันหนึ่งวันที่เปลี่ยนชีวิตเราไปได้เลยมันเหมือนตราบาปที่เมื่อได้ยินคำนี้เมื่อไหร่ก็จะคิดเรื่องขึ้นมาทันที่ เรื่องมีอยู่ว่าคืนคืนหนึ่งเรากับน้องนั่งดูทีวีกันอยู่ 2 คน ตอนนั้นพ่อกับแม่เราทะเลาะกันทะเลาะกันหนักมากแต่เราก็ไม่รู้ว่าทะเลาะเรื่องอะไรกันแล้วแม่ก็มาด่าเรากับน้องว่าทำไมยังไม่นอนกันอีกแล้วแม่ก็เอาไม้แขวนเสื้อมาตีเรากับน้องแล้วเราก็ร้องไห้แล้วหลับไป พอตื่นเช้ามาพ่อก็มานอนข่างๆแล้วบอกว่าแม่ไม่อยู่แล้วนะเราก็ถามว่าแล้วแม่ไปไหนพ่อก็ไม่พูดอะไรเราก็ไม่ได้ถามต่อเราจึงไปโรงเรียนตามปกติ เวลาผ่านไปได้ประมาณเดือน พ่อเราก็ตามแม่กลับมา วันหนึ่งก็มีผู้หญิงอายุประมาณ 30 กว่าๆมายืนด่าแม่เราอยู่หน้าบ้านประมาณว่าเนี่ยเมื่อคืนเค้ากับลูกชายไปแอบอยู่ที่สวนแล้วเห็นแม่เรากับสามีเค้าแอบไปเล่นชู้กันที่สวน แม่เราก็บอกเมื่อคืนอยู่ที่บ้านทั้งคืนจะออกไปได้ยังไง เค้าก็บอกอีกว่ารถทะเบียนเนี้ยเค้าจำได้ แล้วเราก็ถูกพ่อดึงออกไป เวลาผ่านไปอีกไม่นานผู้หญิงคนเดิมก็มาโวยวายอีกว่าสามีเค้าอยู่บนบ้านเราทั้งๆที่เค้าไม่ได้อยู่ แม่เราก็บอกไปแล้ว เค้าก็ขอขึ้นมาค้นบนบ้านเราแต่แม่ก็ไม่ให้ก็ไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรแม่ถึงไม่ให้ขึ้นไปค้น แล้วเค้าก็เรียกคนที่อยู่แถวนั้นมาดูว่าเนี่ยแม่เราอะแย่งผัวเค้าแล้วเค้าก็โวยวายอะไรไม่รู้อีก แล้วเค้าก็กลับไป แล้วตอนเย็นนั้นก็มีขี้เมามาว่าให้แม่เราต่างๆนานา ขี้เมาคนนั้นอะก็อยู่ใกล้บ้านเรา เค้ามาทุกวันมาด่าแม่เราทุกวัน จนวันหนึ่งพ่อกับแม่เราทะเลาะกันหนักมาจนแม่ทนไม่ไหวจึงโทรเรียกให้ชายคนหนึ่งมารับแล้วแม่ก็ขับรถออกไปพร้อมกับชายคนนั้น ตอนนั้นเราจำได้ดีเรารีบวิ่งออกไปหาแม่เพื่อที่จะดึงแม่ไว้แต่ไม่ได้ผลอะไรเราทั้งร้องไห้แล้วก็วิ่งตามแม่จนเราล้มลงกับถนนแล้วพ่อก็เข้ามาอุ้มเรา แล้วก็พาเรากลับบ้าน ตั้งแต่คืนนั้นเราฝันว่าเราถูกพ่อกับแม่เราทิ้งไว้ที่สะพานที่กว้างใหญ่มาก เราฝันแบบนั้นเกือบทุกคืนเลย แล้วก็ผ่านไปประมาณ 2 3 เดือนแม่เราก็มารับเราไปอยู่ด้วยที่โรงแรมที่ไหนสักแห่งเราก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วพ่อเราก็มารับเราที่แม่โดยดึงเราไปจากแม่เลยเราก็ร้องไห้อยากอยู่กับแม่ โวยวายเลยอ่ะ แล้วพ่อกับแม่ก็หย่ากันในที่สุดแรกๆเราก็อยู่กับพ่อนะ แต่พ่อเราต้องไปทำงานต่างจังหวัดแม่เลยรับเอาไปเลี้ยงแรกๆนึกว่าอยู่กับแม่ 2 คนแต่พอมาอยู่กับแม่แล้วมันมีอีกคนเข้ามานั้นก็คือพ่อใหม่ของเรานั้นเอง วันแรกเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเค้าเป็นใครมาจากไหนรู้ว่าแม่ให้เรียกว่าพ่อเราก็เรียกตาม แล้วมาวันหนึ่งผู้หญิงคนเดิมก็มาทวงสามีเค้าคืนโดยที่มาด่าเรากับแม่ว่าแย่งสามีเค้า ตั้งแต่นั้นเค้ากับสามีก็หย่ากัน เค้าก็มีลูก มาแล้ว 2 คน โดยลูกทั้ง 2 คนนั้นก็เกลียดแม่เราและเราเหมือนกัน แล้วก็มีคนมาด่าเราสารพัดว่าเป็นลูกเมียน้อยไปแย่งพ่อเค้ามา ต่างๆนานา เราก็ไม่อะไรเราก็เก็บไว้จนเราย้ายโรงเรียนจึงไม่มีใครรู้เราเราเป็นลูกเมียน้อย เราก็โกหกทุกคนว่าเนี้ยพ่อของเราตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็ยังมีคนมาด่าเราว่าลูกเมียน้อยเหมือนเดิมทั้งๆที่ผ่านมาเป็นจะ 10 ปีละ เราก็อยู่กับพ่อใหม่เรานะตอนนี้ก็ยังอยู่พอเราเริ่มโตแล้วเราก็ไม่ได้แคร์อะไรมากมาย แค่บางทีอาจจะใจหายบ้างที่ได้ยินคำว่าลูกเมียน้อยบางทีเราก็แอบน้อยใจนะว่าลูกเมียน้อยก็เป็นคนเหมือนกับเค้า แต่เราทำผิดอะไรถึงโดนด่า ขนาดลูกของพ่อใหม่เรายังไม่ชอบแม่เรากับเราเลยจนถึงปัจจุบัน แต่พ่อใหม่เราไม่ได้อยู่กับลูกๆเค้านะ นานนานทีติดต่อกันอะ เราผ่านเรื่องอะไรมาเยอะจนบางทีแอบนอนร้องไห้คนเดียวบ้างที่บางทีโดนว่าอ่ะ สุดท้ายนี้เราก็อยากบอกว่าเราก็เป็นคนนะไม่ได้แต่ต่างอะไรกับพวกเขาเลยอย่าดูถูกเราได้มั้ย ว่าเราเป็นแค่ลูกเมียน้อย
เราอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้างนะต้องขออภัยด้วย
เราแค่อยากระบายอ่ะบางครั้งเรื่องบางเรื่องก็เล่าให้ใครฟังไม่ได้
มีอยู่วันหนึ่งวันที่เปลี่ยนชีวิตเราไปได้เลยมันเหมือนตราบาปที่เมื่อได้ยินคำนี้เมื่อไหร่ก็จะคิดเรื่องขึ้นมาทันที่ เรื่องมีอยู่ว่าคืนคืนหนึ่งเรากับน้องนั่งดูทีวีกันอยู่ 2 คน ตอนนั้นพ่อกับแม่เราทะเลาะกันทะเลาะกันหนักมากแต่เราก็ไม่รู้ว่าทะเลาะเรื่องอะไรกันแล้วแม่ก็มาด่าเรากับน้องว่าทำไมยังไม่นอนกันอีกแล้วแม่ก็เอาไม้แขวนเสื้อมาตีเรากับน้องแล้วเราก็ร้องไห้แล้วหลับไป พอตื่นเช้ามาพ่อก็มานอนข่างๆแล้วบอกว่าแม่ไม่อยู่แล้วนะเราก็ถามว่าแล้วแม่ไปไหนพ่อก็ไม่พูดอะไรเราก็ไม่ได้ถามต่อเราจึงไปโรงเรียนตามปกติ เวลาผ่านไปได้ประมาณเดือน พ่อเราก็ตามแม่กลับมา วันหนึ่งก็มีผู้หญิงอายุประมาณ 30 กว่าๆมายืนด่าแม่เราอยู่หน้าบ้านประมาณว่าเนี่ยเมื่อคืนเค้ากับลูกชายไปแอบอยู่ที่สวนแล้วเห็นแม่เรากับสามีเค้าแอบไปเล่นชู้กันที่สวน แม่เราก็บอกเมื่อคืนอยู่ที่บ้านทั้งคืนจะออกไปได้ยังไง เค้าก็บอกอีกว่ารถทะเบียนเนี้ยเค้าจำได้ แล้วเราก็ถูกพ่อดึงออกไป เวลาผ่านไปอีกไม่นานผู้หญิงคนเดิมก็มาโวยวายอีกว่าสามีเค้าอยู่บนบ้านเราทั้งๆที่เค้าไม่ได้อยู่ แม่เราก็บอกไปแล้ว เค้าก็ขอขึ้นมาค้นบนบ้านเราแต่แม่ก็ไม่ให้ก็ไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรแม่ถึงไม่ให้ขึ้นไปค้น แล้วเค้าก็เรียกคนที่อยู่แถวนั้นมาดูว่าเนี่ยแม่เราอะแย่งผัวเค้าแล้วเค้าก็โวยวายอะไรไม่รู้อีก แล้วเค้าก็กลับไป แล้วตอนเย็นนั้นก็มีขี้เมามาว่าให้แม่เราต่างๆนานา ขี้เมาคนนั้นอะก็อยู่ใกล้บ้านเรา เค้ามาทุกวันมาด่าแม่เราทุกวัน จนวันหนึ่งพ่อกับแม่เราทะเลาะกันหนักมาจนแม่ทนไม่ไหวจึงโทรเรียกให้ชายคนหนึ่งมารับแล้วแม่ก็ขับรถออกไปพร้อมกับชายคนนั้น ตอนนั้นเราจำได้ดีเรารีบวิ่งออกไปหาแม่เพื่อที่จะดึงแม่ไว้แต่ไม่ได้ผลอะไรเราทั้งร้องไห้แล้วก็วิ่งตามแม่จนเราล้มลงกับถนนแล้วพ่อก็เข้ามาอุ้มเรา แล้วก็พาเรากลับบ้าน ตั้งแต่คืนนั้นเราฝันว่าเราถูกพ่อกับแม่เราทิ้งไว้ที่สะพานที่กว้างใหญ่มาก เราฝันแบบนั้นเกือบทุกคืนเลย แล้วก็ผ่านไปประมาณ 2 3 เดือนแม่เราก็มารับเราไปอยู่ด้วยที่โรงแรมที่ไหนสักแห่งเราก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วพ่อเราก็มารับเราที่แม่โดยดึงเราไปจากแม่เลยเราก็ร้องไห้อยากอยู่กับแม่ โวยวายเลยอ่ะ แล้วพ่อกับแม่ก็หย่ากันในที่สุดแรกๆเราก็อยู่กับพ่อนะ แต่พ่อเราต้องไปทำงานต่างจังหวัดแม่เลยรับเอาไปเลี้ยงแรกๆนึกว่าอยู่กับแม่ 2 คนแต่พอมาอยู่กับแม่แล้วมันมีอีกคนเข้ามานั้นก็คือพ่อใหม่ของเรานั้นเอง วันแรกเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเค้าเป็นใครมาจากไหนรู้ว่าแม่ให้เรียกว่าพ่อเราก็เรียกตาม แล้วมาวันหนึ่งผู้หญิงคนเดิมก็มาทวงสามีเค้าคืนโดยที่มาด่าเรากับแม่ว่าแย่งสามีเค้า ตั้งแต่นั้นเค้ากับสามีก็หย่ากัน เค้าก็มีลูก มาแล้ว 2 คน โดยลูกทั้ง 2 คนนั้นก็เกลียดแม่เราและเราเหมือนกัน แล้วก็มีคนมาด่าเราสารพัดว่าเป็นลูกเมียน้อยไปแย่งพ่อเค้ามา ต่างๆนานา เราก็ไม่อะไรเราก็เก็บไว้จนเราย้ายโรงเรียนจึงไม่มีใครรู้เราเราเป็นลูกเมียน้อย เราก็โกหกทุกคนว่าเนี้ยพ่อของเราตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็ยังมีคนมาด่าเราว่าลูกเมียน้อยเหมือนเดิมทั้งๆที่ผ่านมาเป็นจะ 10 ปีละ เราก็อยู่กับพ่อใหม่เรานะตอนนี้ก็ยังอยู่พอเราเริ่มโตแล้วเราก็ไม่ได้แคร์อะไรมากมาย แค่บางทีอาจจะใจหายบ้างที่ได้ยินคำว่าลูกเมียน้อยบางทีเราก็แอบน้อยใจนะว่าลูกเมียน้อยก็เป็นคนเหมือนกับเค้า แต่เราทำผิดอะไรถึงโดนด่า ขนาดลูกของพ่อใหม่เรายังไม่ชอบแม่เรากับเราเลยจนถึงปัจจุบัน แต่พ่อใหม่เราไม่ได้อยู่กับลูกๆเค้านะ นานนานทีติดต่อกันอะ เราผ่านเรื่องอะไรมาเยอะจนบางทีแอบนอนร้องไห้คนเดียวบ้างที่บางทีโดนว่าอ่ะ สุดท้ายนี้เราก็อยากบอกว่าเราก็เป็นคนนะไม่ได้แต่ต่างอะไรกับพวกเขาเลยอย่าดูถูกเราได้มั้ย ว่าเราเป็นแค่ลูกเมียน้อย
เราอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้างนะต้องขออภัยด้วย