หนูเป็นโรคซึมเศร้า แต่หนูยังไม่ถึงขั้นทำร้ายตัวเองนะคะ หนูยังคิดได้ ถึงพ่อแม่ที่รักหนู ทางบ้านไม่กดดันเรื่องเรียนค่ะ แต่หนูท้อแท้กับเรื่องเรียนมากๆ ปัญหามากมายพาใจอ่อนล้า ท้อแท้ เหนื่อย หน่วง แบบมากๆ แต่หนูคิดว่าใจหนูยังสู้ หนูยังอยากไปต่อ หนูไม่สนคำดูถูกนินทาของคนอื่นๆ หนูรู้ว่าหนูควรจัดการกับมันยังไงต่อเกี่ยวกับปัญหาต่างๆมากมาย หนูรู้ว่าหนูควรจัดการชีวิตตัวเองยังไงต่อดี แต่ใจหนูตอนนี้แย่มากๆ สังคมที่โรงเรียน ปัญหาต่างๆ รุ่นพี่ที่หนูสนิทมีทั้งกรีดข้อมือตัวเอง กินยาเกินขนาด ไม่นานมานี้โฮมรูมห้องตามปกติ แต่ที่น่าใจหายคือมีรุ่นพี่ม.5นั่งห้อยขาลงมาจากชั้น3 ใจหายมากๆกับเรื่องต่างๆ เรื่องที่หนูพิมพ์ไปทั้งหมดคือเรื่องจริงทั้งหมดนะคะ หนูไม่เติมแต่งใดๆเลย หนูอยากขอคำแนะนำสำหรับพี่ๆที่มีประสบการณ์มากกว่าหนู ผ่านอะไรมามากกว่าหนู
   ว่าพี่ๆเคยผ่านช่วงเวลาแย่ๆ ใจท้อแท้ เหนื่อยกับเรื่องการเรียนมาได้ยังไง ขอบคุณจริงๆนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะคะ หนูจะสู้ค่ะ.❤