ปีนี้เราอายุ15เราเริ่มสังเกตุตัวเองว่าป่วยตั้งแต่เดือน ธันวาปีที่แล้ว เรามีเรื่องมากมายที่คอยกดดันอยู่เสมอ เรารู้สึกเหนื่อยท้อแท้มาโดยตลอด หลายเดือนที่ผ่านมาในหนึ่งวันจะมีเรื่องวนเข้ามาให้เครียดเสมอไม่มีสมาธิ ด้วยพื้นฐานเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงตั้งแต่เด็กหมกตัวอยู่ในห้องตลอด ในปีนี้เรากลีดแขนตัวเองไป5รอบแล้วแต่คนรอบข้างบอกเราว่าเราแค่เครียดบ้างก็อกหัก เราไม่เคยมีแฟนแม่เราก็บังคับอย่างเดียว ไม่ฟังเหตุทุกคนคุณครูมองเราในสายตาตัวเหยียดตลอดโลกนี้ไม่ใช่ที่ของเรา มันหนักขึ้นเรื่อยๆจนปลายเดือนมิถุนานี้เริ่มคุมอารมณ์ไม่ใหวมันไม่ใช่แค่เศร้าซึม แต่มันโกรธตลอดเวลา ไม่มีสมาธิ จนเรากลัวเราควบคุมอารมณ์ไม่ได้ จะทำร้ายคนที่เรารักแต่ไม่มีใครพาไปจนเรารอแค่วันที่เราตายเท่านั้น เราไม่ต้องการกำลังใจโง่ๆเราขอแค่คนที่เข้าใจเราเท่านั้น