ไปดูมาเมื่อวานรอบ 19.10 ถ้ารีวิวแบบสรุปภาพรวมขอใช้คำว่า "แต่ละซีนทำได้ดี แต่ขาดการร้อยเรียงเรื่องราวที่ดี"

รู้สึกอย่างนั้นจริงๆว่า พอดูแยกเป็นซีนๆ แต่ละซีนออกมาค่อนข้างดีเลย
ทั้งมุมกล้อง ภาพ แสง ออกมาสวยงาม ดูได้แบบเพลินตาสบายอกสบายใจ
ในส่วนบท มีคำพูดเจ๋งๆอยู่หลายประโยคที่น่าจะเป็นบทที่ฟิคมา บางประโยคที่เหมือนมีความหมายแฝงให้คิดก็เท่ดี
ในส่วนที่ดูว่าเป็นการอิมโพรไวส์ส่วนใหญ่ก็เป็นธรรมชาติดี แต่ด้วยฉากน้องๆ คนมันเยอะบางทีก็มีแทรกกันพูดบ้าง แต่ก็โอเค
ฉากที่เป็นไทบ้าน ดีเลย รู้เลยว่าเขาถนัดด้านอิมโพรไวส์บทแบบธรรมชาติจริงๆ เหมือนพูดคุยกันในชีวิตประจำวัน
ด้วยองค์ประกอบในซีนนั้นๆที่ดี ทำให้มีหลายซีนเลยที่ชอบ ดูแล้วก็ทำให้รู้สึกอบอุ่นดี

แต่พอดูแบบองค์รวมทั้งเรื่อง การร้อยเรียงเป็นไปอย่างไม่ประติดประต่อ เว้าแหว่งอย่างมากจนรู้สึกไม่ต่อเนื่อง
เหมือนเราเป็นคนข้างบ้านที่คอยดูความเป็นไปของเรื่อง แต่กลับเห็นได้แค่บางช่วงบางตอน

*spoiler alert*

ต่อไปจะขอพูดลงไปถึงเนื้อเรื่องหรือฉากต่างๆ ทั้งในส่วนที่ชอบ ไม่ชอบ และในส่วนที่คิดว่าถ้ามีก็คงจะดี
ทั้งนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว ไม่ได้ตัดสินว่าทำไมหนังจึงไม่ทำแบบนั้นแบบนี้ 

อันดับแรก รู้สึกชอบบางประเด็นในหนังมาก แต่มันกลับไปไม่สุด เช่นความสัมพันธ์ของตัวละคร
ที่เห็นเด่นๆในหนังเลยก็คือ
- จ่าลอด-เนย ถือว่าทำความสัมพันธ์ตัวละครออกมามากสุดแล้วมั้ง
แต่ก็ยังทำได้ไม่ถึงขั้นที่จะทำให้เรารู้สึกว่ามันจะผูกพันธ์กันจริงๆถึงขั้นที่เนยต้องมาเปิดใจกับคนนี้
ตัวละครของเนยถูกวางให้เป็นหัวหน้าทีม แต่นอกจากคำพูดของจ็อบซังตอนแรก ก็ไม่ได้เห็นฉากที่แสดงให้เห็นบทบาทของความเป็นหัวหน้าเท่าที่ควร
ถ้ามีฉากที่ทำให้เห็นความสัมพันธ์ของคู่นี้ ก็จะทำให้ฉากเปิดใจอินมากขึ้น ถ้ามีฉากบทบาทหัวหน้าทีมของเนยมากกว่านี้ ฉากร้องไห้สุดท้ายก็จะอินมากขึ้น

- พี่ก้อง - แก้ว
อันนี้หนังไม่ได้แสดงความสัมพันธ์อะไรหรอก แต่ส่วนตัวคิดว่าถ้ามีจะดีมากเลย เพราะในบทแก้วได้มีส่วนร่วมในการช่วยทำเพลง
เหมือนได้มาเป็นผู้ช่วยของพี่ก้องในการซ้อม การเสริมความสัมพันธ์ของคู่นี้ในแง่ของการร่วมกันทำเพลงขึ้นมาน่าจะเป็นไปได้
และจะทำให้ตัวละครของแก้วมีความผูกพันธ์กับบทเพลงมากขึ้น ทำให้ฉากร้องไห้เมื่อไม่ได้เล่นเพลงมีเหตุผลทางอารมณ์ที่ดีขึ้น
(ส่วนตัว+ไบแอสโอชิแก้ว ฉากเล่นเปียโนร้องไห้คือดีมาก น้องทำได้ค่อนข้างดี ขนาดคิดว่าเหตุผลส่งน้อยยังอิน)

- มืด - โมบายล์
เป็นเหมือนคู่เด็ก แอบชอบกุ๊กกิ๊ก มืดแอบหยอดแบบเขินๆ น่ารักดี เรื่องแตงโมก็น่ารัก แต่สุดท้ายก็ทิ้งไปแบบห้วนๆไปหน่อย
จริงๆฉากระเบิดอารมณ์ของมืดที่ต่อยต้นกล้วยคือดีเลย ชอบมาก แต่ก็ทิ้งเช่นกัน ตัดมาอีกทีก็พูดคุยกับจ่าลอดปกติแล้ว

โดยรวม+ด้วยความเป็นแฟนของน้องๆ เป็นหนังดูเพลินๆได้ แต่เหมือนเราดูหนังขาดช่วง เหมือนเมื่อกี้ฉันวูบหลับ หายไป2ซีนป่าววะ 555
แต่ด้วยความที่หนังไม่ได้ซับซ้อน เข้าใจง่าย เหมือนเราเติมเรื่องราวที่หายไปในหัวได้เอง
แต่สำหรับคนที่ไม่ได้เป็นแฟนน้องๆ หนังไม่ได้เกริ่นนำให้รู้จักน้องๆมากเท่าที่ควร ช่วงแรกน่าจะงงน่าดู

เท่านี้ก่อนแล้วกัน ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมอาจจะมาเขียนเพิ่ม ใครมีประเด็นไหนก็มาพูดคุยกันนะ