ขออนุญาตลงตอนที่ 6 และตอนที่ 7 ต่อเนื่องกันเลยนะครับ 
เมื่อนำบทย่อมาลงแล้วรู้สึกว่าจะสั้นจนเกินไป เกรงว่าจะกระทบ
อารมณ์ท่านผู้อ่านจนทำให้รู้สึกรำคาญได้
ขอบคุณครับสำหรับการติดตาม

ตอน 6

          และนี่ก็เป็นสาเหตุที่เธอปฏิเสธที่จะให้ไปส่งที่บ้าน
          เธอรำพึงรำพันด้วยเสียงสั่นเครือทั้งน้ำตาว่าทำไมโชคชะตาถึงได้ต้องเล่นตลกกับเธอถึงเพียงนี้ เธอเพิ่งตัดสินใจกลับไปคบหากับแฟนคนแรกเพียงแค่สองเดือนก่อนที่จะมาเจอผม ถ้าหากได้เจอผมก่อนหน้านั้นทุกอย่างก็คงจะง่ายกว่านี้ เมื่อมาถึงตอนนี้เราคงต้องคุยกันแล้วว่าจะเอายังไงต่อไป จะหยุดความสัมพันธ์เอาไว้เพียงเท่านี้ หรือว่าจะคบหากันต่อไป เธอยังคงร้องไห้ขอให้เรายังคงคบหากัน เธอไม่ต้องการที่จะเลิกรา จนในสุดเราก็ได้ข้อสรุปว่า จะเดินหน้าความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ต่อไป ส่วนเรื่องแฟนของเธอนั้น เธอจะแก้ไขปัญหาด้วยตัวของเธอเอง ด้วยการบอกเลิกกับแฟน และขอร้องให้เขาย้ายออกไปจากบ้านของเธอเสีย ทำแบบนี้เธอคงจะต้องถูกตำหนิจากคนในครอบครัวและคนรอบข้าง แต่เธอไม่สนใจ และนี่คงเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้เราได้ใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกัน
          เราตัดสินใจว่าจะทำตามที่หัวใจของเราต้องการ โดยที่ไม่คำนึงถึงเลยว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างในอนาคต แล้วการตัดสินใจก็นำพาเราให้เข้าไปอยู่ในวังวนของปัญหามากมายในเวลาต่อมา อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
 
          หลังจากที่เราพูดคุยกันในช่วงหัวค่ำ พอตกดึกเธอให้ผมขับรถมารับเธอที่บ้าน ถึงตอนนี้เราสองคนไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความต้องการของตัวเองได้อีกต่อไป ภายในใจมีเพียงความต้องการกันและกัน โดยไม่คำนึงถึงเรื่องอื่นใด ผมรับเธอเข้ามาในตัวเมือง จากนั้นก็หาโรงแรมพักค้างคืนด้วยกัน
          เป็นค่ำคืนแรกที่เราได้อยู่ด้วยกัน
          การใช้ชีวิตคู่ของเราเริ่มต้นจากคืนนี้ เป็นค่ำคืนที่เราสองคนมีความสุขอย่างไม่มีวันลืมเลือน
 
          หลังจากนั้นชีวิตของเราทั้งคู่ก็เปลี่ยนไป ช่วงเช้าเราจะไปทำงานตามปกติเหมือนทุกวัน หลังเลิกงานเราก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ในช่วงแรกเธอออกมาอยู่กับผมไม่บ่อยนัก เพียงสัปดาห์ละครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น เฉพาะในช่วงวันที่แฟนของเธอไม่อยู่บ้าน เธอกับแฟนมักมีชีวิตที่สวนทางกันเสมอ เธอทำงานออฟฟิศในช่วงเวลากลางวัน ส่วนแฟนของเธอทำงานที่โรงงานส่วนใหญ่จะเข้ากะกลางคืน เมื่อเธอกลับถึงบ้าน แฟนของเธอก็ออกไปทำงานแล้ว พอรุ่งขึ้นเมื่อแฟนของเธอกลับมา เธอก็ออกไปทำงานอีกเช่นกัน ในวันที่เธอต้องกลับบ้าน เธอจะให้ผมขับรถไปส่ง แต่พอตกดึกก็จะให้ผมขับรถไปรับอีกครั้ง แล้วก็ไปพักค้างคืนด้วยกัน แม้ว่าในหนึ่งสัปดาห์เราจะอยู่ด้วยกันเพียงไม่กี่วัน แต่ทุกๆ วันก็สร้างความสุขให้กับเราทั้งคู่เป็นอย่างมาก
          การใช้ชีวิตคู่ของเรายังคงเป็นไปอย่างหลบๆ ซ่อนๆ ไม่มีทีท่าว่าจะมีทางออกสำหรับปัญหา เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ ขณะที่ความต้องการของเราทั้งคู่กลับมากขึ้นเรื่อยๆ เธอเริ่มออกมาค้างคืนกับผมบ่อยขึ้น สัปดาห์ละหลายๆ วัน ไม่เว้นแม้แต่วันที่แฟนของเธออยู่บ้าน เธอไม่สนใจอีกต่อไป ยังคงออกมาค้างคืนกับผมเหมือนเป็นเรื่องปกติ ผมเริ่มมองเห็นอันตรายบางอย่างที่คืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ จนวันหนึ่งเราคุยถึงเรื่องนี้กันอย่างจริงจัง เธอเข้าใจสถานการณ์ดีทุกอย่าง และคำพูดของเธอก็ทำให้ผมต้องงุนงง เธอพูดเพียงว่า กำลังตามสัญญาที่ให้เอาไว้
          ‘อะไรนะ! ทำตามสัญญาที่ให้ไว้’
 
          คำสัญญาที่เธอพูดถึง คือการเลิกรากับแฟน ก่อนหน้านี้เธอพยายามบอกเลิกกับแฟนมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง และขอให้เขาย้ายออกไปอยู่บ้านของตนเองเสีย แต่แฟนของเธอยังคงดื้อดึง พยายามยื้อเวลาให้เธอเปลี่ยนใจ คงเป็นเพราะว่าไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น หญิงสาวที่เพิ่งจะตกลงกลับมาคบหากันเมื่อไม่กี่เดือนก่อน แต่ทำไมตอนนี้ถึงเปลี่ยนใจอยากเลิกรา 
          ในเมื่อการบอกเลิกไม่เป็นผล และแฟนของเธอก็ไม่ยอมย้ายออกไปไหน เธอจึงต้องกดดันด้วยการออกมาอยู่ข้างนอก โดยไม่ยินยอมที่จะอยู่ร่วมห้องกับแฟนของเธออีกต่อไป เธอจะให้แฟนขับรถมาส่งที่ห้องพักของเพื่อนหรือไม่ก็ของพี่ชายของเธอที่อยู่ในเมือง จากนั้นก็รอเวลาให้แฟนของเธอขับรถกลับถึงบ้าน โดยเธอจะโทร.หาน้องชายว่าแฟนของเธอถึงบ้านหรือยัง จากนั้นก็จะโทร.หาผม ซึ่งจะจอดรถอยู่ไม่ไกลนักให้เข้าไปรับ ตอนแรกผมไม่เข้าใจการกระทำของเธอนัก แต่ก็ไม่เคยเอ่ยปากถาม เพราะนั่นเป็นหน้าที่ของเธอที่จะพาตัวเองออกมาอยู่ข้างนอก ส่วนตัวผมหลังจากที่ไปรับเธอแล้ว ก็จะเป็นคนเลือกหาโรงแรมที่ไม่ซ้ำกันในแต่ละวัน จะสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนไปเรื่อยๆ โชคดีที่จังหวัดที่เราอยู่เป็นจังหวัดใหญ่ มีโรงแรมให้เลือกมากมายที่จะใช้เป็นที่พักของเราได้ เรื่องที่พักของเราจะถูกเก็บเอาไว้เป็นความลับ เราไม่เคยบอกให้ใครรู้ว่าเราพักอยู่ที่ไหน ไม่มีการจองโรงแรมเอาไว้ล่วงหน้า หลายครั้งเมื่อผมไปรับเธอแล้ว เราจึงได้เลือกโรงแรมกัน ใกล้บ้างไกลบ้าง หลายครั้งเรานึกสนุกขับรถไปนอนพักโรงแรมที่อยู่ในอำเภอใกล้เคียงเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ เธอเองก็สนุกสนานไปกับการเข้าพักในที่ต่างๆ อีกด้วย 
          เราทั้งคู่คิดว่าได้ระมัดรังวังตัวเป็นอย่างดีแล้ว จึงใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และชะล่าใจ ด้วยลืมไปว่ามีชายอีกคนกำลังทุกข์ทรมาน จมปักอยู่กับความหวาดระแวงหญิงอันเป็นที่รัก แล้ววันหนึ่งเราสองคน
 
          ก็พลาดจนได้!

ขอบคุณสำหรับการติดตามครับ
by พรนับพัน
 
หนังสือ บันทึกลับ เมื่อแฟนผม... ต้องมนตร์ดำ
โดย พรนับพัน
จาก สำนักพิมพ์คุณหนูชูใจ
เปิดให้พรีออเดอร์แล้วนะครับ หนังสือไม่มีวางจำหน่ายตามร้านหนังสือทั่วไป
 
บันทึกลับ เมื่อแฟนผม... ต้องมนตร์ดำ
เป็นบันทึกเรื่องราวน่าพิศวงที่เกิดขึ้นจริง ในช่วงระยะเวลาเริ่มต้นและจบลงภายในเวลาหนึ่งปี เรื่องราวไม่น่าเชื่อหลายๆ เรื่องเกิดขึ้นตลอดเวลา เชื่อมโยงอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้เข้ากับคำว่า “มนตร์ดำ” อย่างลงตัว เป็นช่วงเวลาหนึ่งปีที่ทั้งสุขและทุกข์ทนไปพร้อมกัน และเรื่องราวทั้งหมดจะถูกเก็บไว้ในความทรงจำตลอดไป สำหรับบุคคลต่างๆ ผมต้องขอสงวนชื่อเอาไว้ทั้งหมด เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด