คือพูดถึงประเด็นเรื่องวิปัสสนาหรือการเจริญสติ​(สติปัฏฐาน)​ให้เห็นไตรลักษณ์​ของสภาวะ​ธรรม​ที่เป็นปรมัตถ์​ซึ่งๆหน้าเนี่ยสงสัยว่าสติความระลึกได้กับสัมปชัญญะ​ความรู้​ตัว​ทั่วพร้อม​เนี่ยจริงๆแล้วมันต่างกันอย่างไร​ หลายคนเข้าใจว่าการรู้ทันสภาวะธรรมต่างๆนั้นถูกรวมให้เป็นสัมปชัญญะ​ า่วนสติคือใช้สัญญาความจำใช้จินตามย​ปัญญา​ไม่สิใช้สัมมาสังกัปปะ​นึกถึงร่างกายหายใจบ้างนึกถึงว่าตัวเองเดินนึกถึงว่าตัวเองเคยโกรธบ้างตกลงสติคือใช้การนึกคิดทีหลังเหรอหรือรู้ทันอารมณ์รู้ทันสภาวะ​ในกายเวทนาจิตธรรมเดี๋ยวนั้นเลย​ สรุปแบบไหนคือสติ

ปล.สัมปชัญญะ​ตามที่ครูบาอาจารย์​ท่านสอนคือการรู้ตัวอยู่ปัจจุบันดึงจิตกลับมาอยู่กับปัจจุบันหรือกลับเข้าบ่าน​ กลับเข้าฐานให้รู้เนื้อรู้ตัว