เวลาพืชผลการเกษตรหรืออะไรก็ตามราคาตกต่ำ มักมีเสียงบ่นจากคนทำการเกษตร (และไม่ได้ทำการเกษตร) ว่าโดนเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลาง สินค้าแพงก็เพราะพ่อค้าคนกลาง คนขูดรีด หน้าเลือด เอาเปรียบ เสือนอนกิน ก็พ่อค้าคนกลาง (เหมือนเขียนลงตำราฝังหัวกันไปแล้ว) ส่วนตัวผมมองว่าทุกอาชีพต่างก็มีต้นทุน และความเสี่ยงของตัวเองแทบทั้งสิ้น

ตอนเด็กเคยดูละครเจ้าของตลอด-บ้านเช่ามักใจร้าย ไล่คนออกแบบหมูแบบหมาเมื่อไหร่ก็ได้ พอได้มาเจอกับชีวิตจริงเจ้าของแทบจะกราบคนเช่า กว่าจะเจอคนเช่าที่ดีได้หายากยิ่งกว่า ไม่มีหรอกไล่คนออก ยิ่งคนเช่าดียิ่งอยากให้อยู่กันยาว ๆ บางครั้งอยู่ในสถานะเจ้าหนี้ แทบจะกราบให้ลูกหนี้จ่ายเงิน อย่างน้อยคืนแค่เงินต้นมาก็ยังดี ไม่เคยเจอลูกหนี้แสนดีแบบในละครเลย

เลยอยากรู้ว่ามีใครประกอบอาชีพพ่อค้าคนกลางบ้างครับ ?
กดราคาได้ดั่งใจแบบที่เขาว่ากันเลยมั้ย อยากซื้อเท่าไหร่ก็ซื้อ ขายแพงเท่าไหร่ก็ได้ แค่ไปรับหน้าสวนมาส่งปลายทาง แล้วก็นอนรับเงินหรือเปล่า ?

อยากรับรู้ความเห็นของคนประกอบอาชีพนี้ดูบ้าง ทำไมคนไทยส่วนใหญ่ด่าพ่อค้าคนกลางเหลือเกิน