ขอเกริ่นก่อนว่า ปกติเราจะไม่ใช่คนที่น้อยใจเก่ง หรือถ้าน้อยใจก็จะน้อยใจคนรอบตัวที่ใกล้ชิดกันมากกว่า เช่น พ่อแม่ หรือแฟน เพื่อนก็ไม่เคยน้อยใจอะไรเลยนะคะ แต่มันมีอยู่ว่าช่วงพักหลังๆมานี้ เริ่มรู้สึกว่าชีวิตเจอแต่อะไรก็ไม่รู้ มันเริ่มบั่นทอนจิตใจเราเยอะมากจนเราเองยังรู้สึกว่ามันแย่มาก แล้วเราก็เริ่มที่จะน้อยใจเก่งงงงง เราน้อยใจเริ่มจากคนใกล้ชิด ซึ่งก็ไม่น่าจะแปลกที่จะน้อยใจคนใกล้ชิด แต่ที่แปลกก็คือมันเริ่มเป็นมาก ทั้งที่แต่ก่อนไม่ค่อยจะเกิดขึ่น จะน้อยใจทั้งทีต้องมีเรื่องให้น้อยใจ แต่ตอนนี้อะไรนิดๆหน่อยๆเราก็เริ่มรู้สึกไม่โอเค ไม่โอเคมากๆ จนเราเริ่มรู้สึกว่าเราเป็นอะไรวะเนี่ยก็ตอนที่เราเริ่มที่จะรู้สึกแปลบที่หัวใจ ตอนที่คนอื่นต่อว่าเรา ไม่ใช่ในเชิงที่ด่า หรือต่อว่าแบบนั้นนะคะ แต่มันเป็นแบบในเชิงที่เหมือนลมพัดอ่ะค่ะ จะอธิบายยังไงดีมันน้อยมากค่ะ แต่เราเองกลับรู้สึกว่ามันเจ็บมาก และเราเองเสียใจมาก ประมาณนั้น เราก็เริ่มรู้สึกไม่โอเค รู้สึกอ่อนไหว น้ำตาจะไหลเลยค่ะ นี่คือเป็นคนอื่นนะคะ คนอื่นที่คนอื่นจริงๆ แบบชนิดที่ว่าเจอกันครั้งเดียวในชีวิต คือเรารู้สึกตัวเองเลยค่ะว่าเราผิดปกติจากแต่ก่อน แล้วก็อ่อนไหวมากๆ มากเกินไป

อาการแบบนี้มันคืออะไรหรอคะ เราควรจะต้องไปหาหมอไหม หรือมันเป็นเพราะความเครียดต่างๆในชีวิตเลยทำให้เรากลายเป็นอ่อนไหว