สวัสดีค่ะ ตอนนี้มีเรื่องลำบากใจค่ะอยากได้คำปรึกษาหรือว่าความคิดเห็นหรือกำลังใจค่ะ
ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี3ค่ะ และแม่ป่วยเป็นผู้ป่วยติดเตียงได้ 2 เดือนแล้วค่ะ คุณพ่อเป็นคนดูแลเพราะว่าต้องเรียนหนังสือ ช่วงปิดเทอมก็กลับไปดูแลคุณแม่ค่ะ แต่พอช่วงเปิดเทอมเราไม่ว่างกลับบ้านเลยค่ะ ทำได้แค่คอลวิดิโอไปหาทุกวัน ทุกๆวันคุณพ่อจะมารายงานว่าแม่เป็นยังไงบ้าง อาการแม่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะคะ แต่บางมีอาการอื่นๆแทรกมา คุณพ่อก็จะบอกเราเสมอ บางทีคุณพ่อก็พูดเหมือนเหนื่อยอะไรแบบนี้อ่ะค่ะซึ่งเราเข้าใจนะคะเพราะว่าคุณพ่อดูแลแม่อยู่คนเดียว
แล้วคุณพ่อก็เดินเหินไม่ค่อยคล่อง เราก็สงสาร แต่ทำไรไม่ได้เลยเพราะติดเรียน ขนาดเสาร์อาทิตย์ยังไม่ว่างเลยค่ะ ดูแลคุณแม่คือรายละเอียดเยอะมากๆค่ะ พ่อก็ขาไม่ค่อยดี มีคุณพ่อคนเดียวที่ต้องดูแล เราอยากกลับไปช่วยบ่างแต่เราติดเรียน แล้วตอนนี้ที่บ้านไม่มีรายได้เลยค่ะ ใช้เงินเก็บที่พอมีเอาไว้ส่งตัวเรา และดูแลแม่ด้วย เราเครียดนะคะที่ทำอะไรไม่ได้เลย เหมือนเราเป็นภาระของท่านอีกด้วย เราควรทำอย่างไรดีคะ บางทีก็มีความคิดที่อยากลาออก เพราะสงสารพ่อ นอกจากจะดูแลแม่แล้วยังต้องหาเงินส่งตัวเราอีก เห็นพวกท่านเครียดก็เครียดไปด้วย