ตามหัวข้อที่เราบอกเลยค่ะ เราเป็นเด็กม6. ที่ต่อ ปวส. ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ ปวส.1 สาขาบัญชี ก่อนหน้านี้เราติดมหาลัยหนึ่ง เป็นวิทยาเขตที่มันไกลบ้านมากๆ พ่อกับแม่เลยไม่เห็นด้วย บวกกับพ่อกับแม่ไม่อยากให้เราไปเรียนไกลบ้าน ท่านเลยบอกให้เราเรียนแค่วิทยาลัยอาชีวะใกล้ๆบ้านไปก่อนแล้วค่อยไปเรียนต่อ
มหาลัยเอาก็ได้ และในตอนนั้นก็มีเพื่อนในกล่มที่จบม.6ด้วยกัน ที่พ่อกับแม่ให้เรียนแค่อาชีวะใกล้บ้าน เราเลยตัดสิ้นใจเรียนใกล้บ้านเพื่อพ่อกับแม่ แล้วหลังจากนี้เราจะได้เรียนในสิ่งที่เราอยากจะเรียนจริงๆ จนเรียนได้ 1 เทอม เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่เราเรียนไม่รู้เรื่อง อ่านไม่เข้าใจ ทำข้อสอบไม่ได้ บางที่อาจารย์ก็ไม่เข้าสอนเลย แต่เน้นสั่งงานให้ทำแบบฝึกหัดท้ายบทอย่างเดียว บางทีก็ไม่เข้าสอนเลย หรือบางทีก็สอนไม่เข้าใจ เพราะอาจารย์ชอบอ่านตามในสือให้ฟังแต่ไม่ได้อธิบายอะไรเลย และก็ไม่เคยพาทำโจทย์อะไรเลยเน้นสอนตามตัวอย่างในหนังสือ สอนวันละ2บท วันถัดมาสอบ ซึ่งเราทำข้อสอบไม่ได้เลย บางที่ก็มั่วบ้าง กระดาษเปล่าบ้าง คะแนนเป็น0 เราท้อมากๆ จนเราคิดว่าถ้าฝืนเรียนต่อเราเรียนไม่จบแน่ๆ ถึงเรียนจบก็ได้เกรดไม่ดี สอบเทียบไม่ได้ตามเกณฑ์ที่มหาลัยจะรับ เราเครียดมากๆอยากลาออกทุกวัน จนเราเรียนได้1 เทอม อยากจะขอพ่อกับแม่ลาออก แต่กลัวพ่อกับแม่ไม่เข้าใจแล้วให้เรียนต่อ
เราอยากเรียนการจัดการโลจิสติกส์มากๆ เลยอยากขอคำปรึกษาหรือคำแนะนำในการคุยกับพ่อกับแม่หน่อยได้ไหมคะ

ขอบคุณล่วงหน้าด้วยนะคะ