แค่เพียงไหล่ให้นั่งซบหลบฝันร้าย
แค่มือจับนับความหมายคุณยังอยู่
แค่ตักนุ่มชุ่มน้ำตาบ่าพรั่งพรู
แค่บาดแผลแพ้หดหู่ได้เยียวยา
แค่มีคุณช่วยอุ่นไอให้โลกนี้
แค่นาทีในอ้อมแขนแสนล้ำค่า
เพียงพอแล้วให้หยัดยืนขึ้นอีกครา
ลบคราบน้ำตา....แล้วก้าวเดิน