โรคซึมเศร้าพอเข้าใจแหละครับว่ามัน ทำอะไรให้คนที่เป็นมากไม่ได้ คนที่รู้จักคนนี้เป็นเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทเลยทีเดียว เขามีนิสัยนิ่งๆกับคนที่ไม่สนิท แต่ถ้าสนิทก็เป็นคนที่ปกติดีแค่เหมือนมีกำแพงอะไรบางอย่างที่ทำให้เข้าถึงความคิดเขาได้ยาก เรากับเขาเคยเป็นแฟนกันมาหลายครั้งแล้วก่อนเป็นก็เพื่อนที่สนิทกันเล่นกัน ยอมรับว่าอายุพวกเราแค่14ปีเท่านั้นแหละแต่ด้วยความเป็นเพื่อนก็เป็นห่วงธรรมดา เข้าใจว่าพวกเราอายุน้อยเกินกว่าจะฆ่าตัวตาย ช่วงที่คบกันเพิ่งเลิกกันได้ไม่ถึงเดือนเลยไม่ได้คุยกันแบบเพื่อน ตอนคบกันเขาบอกจะย้ายรร.ตอนจบม.2เราก็ไม่อยากให้เขาย้ายเท่าไหร่หรอก ช่วงนี้เขาหยุดรร.บ่อยมากครับ สัปดาห์นึงมาไม่ถึงครึ่ง เขาโพสในเฟสเกี่ยวกับความรู้สึกเขาในตอนนี้ คือ "โรคซึมเศร้ามันน่ากลัวเพราะจะจากโลกโดยไม่สั่งลาใคร"เราไปเห็นก็สงสัยเข้า อยากรู้ว่าควรทำไงดีครับ?