ตอนนี้เราเรียนอยู่ที่จีน มีเพื่อนสนิทอยู่หนึ่งคนแต่ก็ไม่สนิทถึงกับเล่าให้ฟังทุกเรื่อง เพื่อนคนไทยคนอื่นก็ไม่ค่อยจะสนิทด้วย คงเป็นเพราะต่างคนต่างมีกลุ่มเป็นของตัวเอง แล้วอีกอย่างเราเป็นคนที่ค่อยข้างเข้าหาคนอื่นไม่เป็น เพื่อนที่สนิทก็เป็นเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่ประถม ครอบครัวเราค่อนข้างจะให้ความสำคัญในเรื่องการเรียนเป็นอย่างมาก จนทำให้เราต้องกดดันตัวเองอยู่ตลอด แต่ถ้าทำอะไรผิดก็จะโดนว่าจนรู้สึกแย่มากๆ คือที่บ้านเราไม่ค่อยให้เราได้ออกความคิดเห็นอะไรซักเท่าไหร่ เพราะพ่อมองว่าเรายังเด็ก เราเลยไม่มีความมั่นใจตัวเอง รู้สึกทำอะไรก็ไม่ดี อยู่โรงเรียนก็เริ่มรู้สึกไม่สนุก รู้สึกตัวเองเป็นคนที่ด้อยที่สุดในกลุ่ม กลัวว่าเพื่อนจะไม่สนใจ จนต้องพยายามทำตัวตามเพื่อนไป เป็นแบบนี้มาจนจบม.6 แต่ก็ทนมาเรื่อยๆ เพราะคิดว่าอาจจะมาจากความเครียด แต่จนถึงตอนนี้อาการแบบนั้นก็ยังไม่หาย บอกพ่อกับแม่ว่าอยากไปหาจิตแพทย์ แต่พวกเขาก็ไม่ว่าง แล้วบอกว่า"ช่วงวัยรุ่นก็เป็นแบบนี้แหละ" เราก็ทนมาเรื่อยๆ จนตอนนี้รู้สึกว่ามันหนักกว่าเดิม คือช่วงสอบกลางภาคเราเครียดมาก แล้ววันนั้นตอนเย็นเราต้องสอบพูด ให้สอบทีละคน พอเราเข้าไปสอบทั้งตื่นเต้นทั้งเครียด พูดไม่รู้เรื่องเลย รู้สึกเหมือนจะร้องไห้ ครูเลยให้มาตามอีกคนเข้าไปสอบ กลับมาที่หอเราก็นอนอย่างเดียวเลย ไม่กล้าโทรไปคุยกับแม่ เพราะกลัวเขาจะเครียดแล้วก็ผิดหวัง
"มีใครพอจะมีวิธีบริหารจิตจากอาการโรคซึมเศร้าได้บ้างไหม" เพราะเราอยู่ที่จีนไม่รู้จะไปหาหมอหรือบอกหมอยังไง