ฉันรู้สึกผิดและคิดว่ามันคงยังอยู่ในใจและชีวิตจนกว่าฉันจะตาย แล้ววันนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกอยากตายอยากขับรถลงสะพานหรือเดินไปโดดน้ำที่สะพานพระราม8ฉันกลัวความคิดวันนี้มาก  ทั้งๆที่ฉันพยายามเดินหน้าลืมได้แล้ว รักตัวเองทำสิ่งดีๆสู้ชีวิตด้วยตัวเอง ฉันอยู่กทม.คนเดียว มีญาติมาๆไปๆมาเยี่ยนเยียนบ้างค่ะ แต่ชีวิตเราก็ต้องทำงานฉันทำงานในหน่วยงานราชการแห่งหนึ่งวันนี้ฉันได้ยินคนรอบข้างคนร่วมงานพูดจาแคะแผลขุดแผลทิ่มแทงแผลได้อย่างเมามัน หัวเราะพูดกันสนุกปากมาก (ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ทำอะไรหรือมีปัญหากับกลุ่มคนเหล่านี้เลยเพิ่งมารู้จักด้วยซ้ำ )ให้กับความผิดพลาดของฉัน ฉันยังต้องทำงานจนเป็นซึมเศร้า อยู่กับอดีตไปทั้งชีวิต