คือ ผมเขียนมาหลายกระทู้นะ ธรรมดาที่บอลแพ้ หงุดหงิด พูดมาก เชิงระบาย โดนว่าบ้าง เหน็บบ้าง แต่ก็มั่นใจว่าเรามาดี อยากแชร์ สิ่งที่เป็นเชิงบวก

  ตอนนี้และทุกตอนผมอยากเตือนสติตัวเองและอีกหลายคนว่า อย่าลืมยึดมั่นจุดยืน และ อย่าเอาความผิดพลาดแค่ครั้งสองครั้ง มาหลอกให้เราหลงไปกับความกลัวอีกเลยครับ

  สมัยโค้ชโย่งโทษหญ้า ผมก็เป็นคนหนึ่งที่บอกว่า ไม่ใช่ไม่ควรอแต่เขาก็พาได้แชมป์ จนเขาต้องลาออกเพราะกระแสแบบนี้

  มาถึงโค้ชหระ ก็ หญ้าใบใหญ่ ซีซี่นสอง ก็ลาออกไปแล้วในที่สุด

  แต่ไม่ใช่เพราะผมไม่เหบือใคร เลยกลัวอายที่จะไปเข้าข้างนิชิโนะ ยืนหยัด และ อยากเห็นการเติบโต ต่อให้แพ้ตกรอบบอลโลกก็ตาม เพราะอะไรนะเหรอ เพราะผมเชื่อว่า เรามีของที่ดีที่สุดอยู่ในมือแล้ว มันมีโทรฟี่อการันตี

  ต่อให้เอาโค้ชวนกลับมาทำ มันก็วนเวียนแบบนี้ละครับ ตราบใดที่นักเตะ วินัย ส่วนหนึ่งในทีมเขาพอใจเท่านี้ ก็เหมือนไทยลีค มันก็มีทั้งคนพอใจเงินเดือนขนาดนี้ หรือ ติดทีมชาติคือโบนัส การเล่นมือถือ คือ ไลฟ์ไสตล์

  โค้ชทุกคนมีคำว่าแพ้ และ ยิ่งวัตถุดิบมันพิสูจน์แล้วว่าส่งนหนึ่ง นักเตะเราเองก็มีส่วนที่ทำให้โค้ช มีข้อจำกัด
ถึงเวลาแล้วไหม ที่จะ ยืดอกยกไหล่ ถ้ามันจะแพ้เวียดนาม ก็ ชมในความพยายาม และ ความเก่งเพื่อนบ้านเขาบ้าง เจาข่ม ถ่มมา ก็ รับบ้าง ดู แฟนลิเวอพูลสิ กี่ปี ที่ต้องรอ ผมแฟน ฮอลแลนด์ แฟนอาแจ้กส์ รอจนเหนียงยาน ร้องไห้ไม่รู้กี่รอบ ก็ เพราะชอบ ก็ รอ ทนดูไป

  ชนะเป็นสิ่งที่ใครก็อยาก แต่ ตอนนี้ นิชิโนะ ผมว่าคือ พ่อครัวที่การันตีแล้ว ถ้าจะมีคนบอกว่า บางทีเราควรหาโค้ชที่เหมาะกับไลฟ์ไสตล์ไทย งั้น เอาโค้ชที่ชอบ โซเชี่ยลกลับมาทำมาร์เก็ตติ้ง แล้ว สร้างแบรนดิ้ง จนคนมีกระแส แห่ดูไทยลีค แบบนั้น ก็ไม่ผิดครับ

  จริงๆทางไหนก็สำเร็จได้ แต่ต้องเคารพเมื่อเลือกไปแล้ว และที่สำคัญ ไม่ใช่เอาทีมชาติ มาแฝงเพื่อตัณหาใครบางคน หรือ มีการนัดไส้กัน เพื่อผลประโยชน์มากเกินอีก สุดท้าย โค้ช ดี ก็เป็นแค่หัวโขนโดนเอามาปู้ยี่ปู้ยำ

  **ท่านๆผู้ใหญ่ คิดดีดีนะครับ ตอนนี้ รวมถึงนักเตะด้วย เศรษฐกิจไม่ดี พาลทีมเริ่มไม่มีทุน ไม่ร่วมแข่ง ทีมหลายทีมเริ่มลดราคาจ้าง นักเตะที่กินแรง ไม่คุ้มอาจโดนลด หรือ ปลด แม้กระทั่งโค้ช แล้วมันกลับสู่ความจริง ถ้ามีเบื้องหลังอีก แล้ว ล่อกันเองจนเละ นักเตะก็เละเทะ คือ ช่างจ่ายเงินกูมา แค่กูมาเตะ สโมสรเจ๊ง กูไปหาที่ใหม่ เงินเดือนเท่านี้ก็อยู่ได้ ถ้าออกอีหรอบนี้ก็เตรียมตัว รอไปอีกหลายสิบปีครับ เพราะความหวังสุดท้าย คือ ทีมท้องถิ่นที่ปั้นขึ้นมาบน ค่าใช้จ่ายตามจริง จริงๆ และ อยู่รอดได้ด้วยการจัดการจริงๆ แล้ว นีกเตะที่ปั้นมา อาจดีพอกับลีค แต่ไม่มากพอจะเข้าไปก้าวสู้ ต่างชาติ หรือ ประเทศ ถ้ายังปล่อยให้ ความหล่อ มูลค่า เงินเกินฝีเท้าหรือผลงาน ระบบมันเชื่อมกันเป็นทอด ตอนนี้ ตัดต่อหัวมาสวยๆแล้ว เหลือแขนขา ถ้าขัดกันเองก็จบครับ **

ผ่อนคลายกันโดยเชียร์ และ เผื่อใจให้เกียรติ ฝีเท้า เวียดนามแบบเปิดหูเปิดตาดีกว่าไหม ผมคนนึงล่ะ ยืนหยัดเลือกแนวทางนิชิโนะ ถ้าจะเละ ก็เอาแนวมางคนเคยไประดับโลกที่ เขาก็พยายามทำได้ดีแล้ว และ ผมมั่นใจ ถ้าเละนะ เหมืแนรอบมาเลเซีย ผมเริ่มแคลงใจว่า มีการยัดไส้ อะไรแปลกแล้วละ นักเวียดนาม ถ้าแพ้มาเละ แล้วดันไปปลดโค้ชนะ ผมบอกได้เลย

(คุณอาจเจอ มหกรรม หญ้าใบใหญ่ อีกนาน และ อาจลามถึงปัญหาหญ้าใบเล็กด้วยแล้วทีนี้)