เข้าเรื่องเลยนะครับคือผมก็ได้อาศัยพันทิปนี่แหละเป็นที่ระบายความรู้สึกที่อั้นแน่นในหัวสมอง ...คือช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรปีสองปีมานี้เราบริหารการใช้เงินผิดพลาดต้องเจอกับปัญหาทางการเงินแบบไม่รู้จะผ่านไปยังไงคือเราเป็นคนนึงที่สู้ชีวิตเพียงลำพังโดดเดี่ยวและเดียวดายมาก "ปล.โดดเดี่ยวและเดียวดายของเราในที่นี้ก็คือเรามีพ่อมีแม่นะแต่เราไม่อยากให้คนรอบข้างเราคือพ่อและแม่ต้องมารับรู้เรื่องราวกับปัญหาชีวิตของเรา" ..เรามีปัญหาทางการเงินซึ่งปัญหานี้เราไม่ให้ใครรู้ด้วยเลยเราสู้กับมันเราเหนื่อยนะแต่เราต้องสู้เราไม่มีที่พึ่งพิงใดๆเลย เพราะเราพยามพึ่งพิงตนเองให้มากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้และอีกอย่างเราไม่เคยเล่าความไม่สบายใจความเดือดร้อนให้ใครฟังเลยแล้วมาช่วงหลังๆนี้เราติดลบมีปัญหาทางการเงินหนักมากเราหยิบยืมดอกรายเดือนร้อยละสิบจากเพื่อนจากพี่ที่รู้จัก***(ปล.ถ้าเรารวยคนที่เราจะตอบแทนรองลงมาจากพ่อแม่ก็คือคนที่ช่วยเราในยามลำบากเหล่านี้แหละ**แต่คนที่เราไม่เคยคิดอยากจะตอบแทนอะไรเลยก็คือคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายแท้ๆของเราเองนี่แหละเพราะทุกครั้งที่เราเดือดร้อนเราไม่เคยได้รับการช่วยเหลืออะไรเลย...มีอยู่ครั้งนึงเราเคยหยิบยืมตังค์พี่ขายเรามาจำนวนหลักพันเราก็หวังว่าเราจะทยอยคืนหากผ่านพ้นช่วงช๊อตนี้ไปแต่ป่าวเลยผ่านมาเดือนกับอีกไม่ถึงสิบวันโทรมาให้เราหาเงินมาคืนวินาทีนั้นน้ำตาก็ไหลคนแรกที่เราโทรหาคือเพื่อน N ยืมตังค์เพื่อนNมาใช้หนี้พี่ขายตนเองให้หมดก่อนจะได้ไม่ต้องมีอะไรมาค้างคากันอีกตั้งแต่ครั้งนั้นความรู้สึกของเราที่มีต่อพี่ชายแท้ๆก็ลดลงไปเหมือนแค่เพื่อนบ้านยอมรับว่าเสียใจและโกรธมาก)  และต่อมาตามที่เกิ่นมาช่วงแรกเรามีปัญหาทางการเงินเลยเป็นเหตุผลที่เราต้องไปยืมเงินดอกเพราะว่าเราไม่อยากให้คนในครอบครัวเราพ่อแม่เราเดือดร้อนเพราะเราสงสารพ่อแม่เพราะจากที่พี่ชายเราก็รบกวนท่านมากพอสมควรคือเค้าเดือดร้อนแต่เค้าก็จะมีคนช่วยซัพพอตก่อนที่มีคนมาช่วยก็เรานี่แหละที่แบกหน้าไปพูดให้มาช่วยเพราะเราสงสารเห็นว่าเค้ามีครอบครัวแล้วถ้ามีปัญหาเดือดร้อนเค้าไม่ได้แย่คนเดียวแต่คนในครอบครัวเค้าจะแย่ไปด้วย แต่ปัญหาเราเองไม่กล้าแม้จะปริปากเอ่ย เราอะช่วยเล่าให้พ่อแม่ฟังให้ท่านช่วยครอบครัวของพี่ชายแต่ของตัวเองเราไม่เคยเล่าให้ท่านฟังเลยเพราะเราไม่อยากพูดอะไรให้ท่านไม่สบายใจอีกเพราะท่านก็เป็นทุกข์กับพี่ชายเรามากมายพอสมควรอีกอย่างตัวเราเองเป็นคนไม่ค่อยพูดเป็นคนเงียบๆชอบเก็บปัญหาไว้คนเดียวอยู่ตลอดและไม่นานมานี้พ่อเราก็ตรวจเจอติ่งเนื้อเล็กๆที่ลำไส้ใหญ่แต่รอไปฟังผลตรวจอีกครั้งเดือนหน้านี้ ก่อนหน้าพ่อผ่าตัดใหญ่มาสองครั้งซึ่งมันทำให้เรากังวลคิดไปต่างๆนานาเมื่อรู้ว่าพ่อตรวจเจอก้อนเนื้ออีกครั้งเราก็ได้แต่สวดมนต์ภาวนาขอให้ไม่ใช่เนื้อร้ายพ่อจะได้อยู่กับเราเป็นกำลังใจให้เราสู้ๆไปนานๆซึงตอนนี้เราไม่มีเงินไม่มีกำลังใจอะไรทั้งนั้นยิ่งมาสองสามเดือนหลังมานี้เราก็หมุนเงินไม่ทันหมุนจนแทบจะเป็นบ้าตายหยิบยืมคนนู้นมาจ่ายคนนี้ยื้มตรงนี้ไปปิดตรงนู้นจนเรารุ้สึกว่าตอนนี้ตัวเองคงเป็นโรคเครียดไปแล้วล่ะ เวลาหาทางออกไม่เจอเราท้อมากเหมือนโชคชะตานำพาให้เราลงมาจุดต่ำเรื่อยๆโดยที่เราไม่รู้เลยว่าเราจะมีโอกาสได้เงยหน้าขึ้นมาหายใจได้เต็มปอดเมื่อไหร่เราเหนื่อยเราท้อเราคิดถึงพ่อแม่เราอยากมีเงินทองส่งให้พ่อแม่เยอะๆพาพ่อแม่เที่ยวทุกแห่งหนสามคนพ่อแม่ลูกเราอยากพาท่านไปทุกที่ที่ท่านไม่เคยไปอยากให้ท่านกินทุกอย่างที่ท่านไม่เคยกินเราคิดจนปวดหัวจะระเบิด  "เราเหนื่อยว่ะ"  "เราท้อว่ะ"  ได้แต่บอกตัวเองว่าสู้ๆเราอยากลืมตาอ้าปากอยากลุกขึ้นมายืนได้อีกครั้ง ️ ️แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราจะผ่านปัญหาอันใหญ่หลวงนี้ไปได้หรือป่าว   มีใครเคยเจอปัญหาแบบเราบ้างมั๊ยแล้วผ่านมันไปได้ยังไงช่วยบอกเราทีเราเหนื่อยเราท้อ...